ΗΠΑ: Η πραγματική πόλωση επί προεδρίας Τραμπ μόλις άρχισε

08:43 11/11/2018 - Πηγή: News 24|7

Τα αποτελέσματα των ενδιάμεσων εκλογών της 6ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ ήταν λίγο πολύ τα αναμενόμενα. Οι Ρεπουμπλικάνοι έχασαν τον απόλυτο έλεγχο του Κογκρέσου, αφού η Βουλή των Αντιπροσώπων πέρασε στα χέρια των Δημοκρατικών. Διατήρησαν όμως τον έλεγχο στη Γερουσία, ενισχύοντας την οριακή πλειοψηφία που απολάμβαναν από τις προηγούμενες ενδιάμεσες εκλογές. Ο Ντόναλντ Τραμπ

θα πρέπει να ολοκληρώσει τη θητεία του "συγκατοικώντας" υποχρεωτικά με τους πολιτικούς του αντιπάλους στο ένα από τα δύο Σώματα του Κογκρέσου. Κι όλα αυτά, ενώ το δεύτερο μισό της θητείας του θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη δηλωμένη πρόθεσή του να διεκδικήσει νέα θητεία το 2020.

Και τα δύο κόμματα δηλώνουν νικητές. Και δικαιολογημένα. Οι μεν Δημοκρατικοί, γιατί κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα "ανάχωμα" στη "λαίλαπα" Τραμπ. Πλέον τα νομοσχέδια δεν θα περνούν τόσο εύκολα και ο ίδιος ο Τραμπ δεν θα μπορεί να ξεγλιστρά με την ίδια άνεση από όλες τις επιτροπές που διερευνούν σκάνδαλα και υποθέσεις στις οποίες εμπλέκεται το όνομά του. Κατάφεραν επίσης να προσελκύσουν κόσμο στην κάλπη, όπως βέβαια έκαναν και οι Ρεπουμπλικάνοι, με την συμμετοχή να ανέρχεται σε επίπεδα ρεκόρ για ενδιάμεσες εκλογές. Ωστόσο, οι Δημοκρατικοί είναι "κερδισμένοι" όσον αφορά στο μέλλον, αφού η ανθρωπογεωγραφία των ψηφοφόρων έδειξε ότι οι νέοι, όπως και όσοι βρίσκονται κάτω από την σκέπη του όρου "μειονότητα" (από... γυναίκες, μέχρι Αφροαμερικανούς, Ισπανόφωνους, gay, κ.λπ.) τους στηρίζει δυναμικά, σε μια εποχή που οι πάσης φύσεως μειονότητες νιώθουν να βρίσκονται στο "στόχαστρο" του νυν προέδρου. Ενθαρρυντικό είναι επίσης το γεγονός ότι φαίνονται να ανακτούν τις χαμένες τους δυνάμεις στην ελίτ των μεγάλων αστικών κέντρων, που τόσο τους κόστισε στις προεδρικές εκλογές.

Νικητές δηλώνουν από την πλευρά τους και οι Ρεπουμπλικάνοι. Όχι απλά κατάφεραν να διατηρήσουν τον έλεγχο της Γερουσίας, γεγονός που κατά κάποιους απομακρύνει τις ελπίδες ορισμένων ακόμη και για... καθαίρεση του Τραμπ, αλλά κατάφεραν να ενισχύσουν την συμμετοχή τους στο Σώμα αυτό. Και αυτοί, μπορούν να περηφανευθούν ότι προσέλκυσαν ψηφοφόρους στην κάλπη. Φρόντισε άλλωστε για αυτό ο ίδιος ο Τραμπ, που πήρε "προσωπικά" την υπόθεση και έδωσε στις ενδιάμεσες εκλογές χροιά "δημοψηφίσματος" για τον... εαυτό του. Σε αυτό το επίπεδο, δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι ο Τραμπ είναι - στην παρούσα φάση τουλάχιστον - το υπέρ-όπλο των Ρεπουμπλικάνων. Όσοι τον στηρίζουν, το κάνουν φανατικά και μάλιστα κλείνουν πεισματικά τα αυτιά σε όσα του καταλογίζουν media και ελίτ. Για την ακρίβεια, όσο πιο πολλά λένε εναντίον του, τόσο πιο πολύ φαίνεται να "πεισμώνουν" οι οπαδοί του για να τον στηρίξουν.

Νικητές ή χαμένοι;

Ωστόσο, θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι κανένα από τα δύο κόμματα δεν δικαιούται να διεκδικεί τον τίτλο του νικητή. Οι μεν Δημοκρατικοί είχαν υποσχεθεί ένα "μπλε κύμα" που θα κατακλύσει τη χώρα, ποντάροντας πολύ στην ομολογουμένως δηλωμένη λαϊκή δυσαρέσκεια για το δρόμο που ακολουθεί η χώρα στα χρόνια του Τραμπ. Το κύμα αυτό κατάφερε μεν να ταράξει τα νερά, σε καμία περίπτωση όμως δεν ήταν το... "τσουνάμι" που κάποιοι ήθελαν και περίμεναν. Επιπρόσθετα, το κόμμα παραμένει με πολλά, μικρά (και ενδιαφέροντα) αουτσάιντερ, χωρίς ωστόσο να διακρίνεται ένα ξεκάθαρο φαβορί που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τον Τραμπ το 2020.

Όσο για τους Ρεπουμπλικάνους τα πράγματα είναι πιο απλά και πιο σοβαρά συνάμα. Όταν χάνεις κάτι που είχες, στην προκειμένη τον απόλυτο έλεγχο του Κογκρέσου, σίγουρα δεν μπορείς να θεωρείς τον εαυτό σου νικητή. Μία ήττα είναι πάντα μια ήττα, ακόμη και αν είναι κάτι που συμβαίνει στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ, να χάνει δηλαδή ένας εν ενεργεία πρόεδρος τη στήριξη του Κογκρέσου εφόσον οι ενδιάμεσες εκλογές γίνονται πάντα στο μέσο της θητείας του και μεταξύ άλλων λειτουργούν και ως πολιτικό βαρόμετρο. Αυτό που θα έπρεπε να προβληματίσει τους Ρεπουμπλικάνους είναι ότι το αφήγημα Τραμπ δεν πείθει όσο θα επιθυμούσαν. Πράγματι οι οικονομικές επιδόσεις βρίσκονται στο καλύτερο επίπεδο των τελευταίων ετών, αυτό όμως δεν φαίνεται στα μάτια του εκλογικού σώματος να "ξανακάνει σπουδαία την Αμερική" όπως έλεγε το προεκλογικό του σλόγκαν το 2016.

Τελικά τι κατάλαβε ο Τραμπ;

Χωρίς περιστροφές, ο Αμερικανός πρόεδρος πανηγυρίζει ότι είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Τουλάχιστον αυτό θέλει να πιστεύει, ή να δείχνει προς τα έξω. Ο ίδιος χαρακτήρισε "τεράστια επιτυχία" το αποτέλεσμα, ενώ κατακεραύνωσε ακόμη και τα στελέχη του κόμματός του ενόψει 2020, λέγοντας ότι όσοι δεν ενστερνίστηκαν τις απόψεις του "το πλήρωσαν". Οι πρώτες κινήσεις του μαρτυρούν ότι η δεδομένη έπαρση και αλαζονεία του "χτύπησαν κόκκινο" (όπως μαρτυρά και το απίστευτο "κατσάδιασμα" δημοσιογράφου του CNN στο Λευκό Οίκο.

Χωρίς περιστροφές, ο Αμερικανός πρόεδρος πανηγυρίζει ότι είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Τουλάχιστον αυτό θέλει να πιστεύει, ή να δείχνει προς τα έξω. Ο ίδιος χαρακτήρισε "τεράστια επιτυχία" το αποτέλεσμα, ενώ κατακεραύνωσε ακόμη και τα στελέχη του κόμματός του ενόψει 2020, λέγοντας ότι όσοι δεν ενστερνίστηκαν τις απόψεις του "το πλήρωσαν". Οι πρώτες κινήσεις του μαρτυρούν ότι η δεδομένη έπαρση και αλαζονεία του "χτύπησαν κόκκινο" (όπως μαρτυρά και το απίστευτο "κατσάδιασμα" δημοσιογράφου του CNN στο Λευκό Οίκο. Δείχνουν όμως και έναν μικρό πανικό, όπως μαρτυρά ο τρόπος με τον οποίο "παραίτησε' τον υπουργό Δικαιοσύνης Τζ. Σέσιονς, αμέσως μετά τις εκλογές.

Όσο για την συνύπαρξη με μία "Δημοκρατική" Βουλή των Αντιπροσώπων ξέρει ότι θα είναι κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση. Και ο Ντόναλντ Τραμπ έχει δείξει ξεκάθαρα πως κάθε φορά που νιώθει ότι απειλείται τραβά ακόμη περισσότερο το σκοινί. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισημαίνουν την πόλωση που επικρατεί στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια. Στην πραγματικότητα το "πάρτι" μόλις άρχισε...