Ματ(ε)ότης, ματ(ε)οτήτων, τα πάντα ματ(ε)ότης;

14:16 14/10/2018 - Πηγή: News 24|7

Το τελευταίο "κατόρθωμα" του Ματέο Σαλβίνι αφορά την αναγγελία ότι σύντομα θα νομοθετηθεί το υποχρεωτικό κλείσιμο στις 9 το βράδυ (will force small grocery shops, often run by members of ethnic minorities, to close by 9pm) όλων των καταστημάτων τα οποία διαχειρίζονται "μέλη μειονοτήτων" επειδή, όπως ισχυρίζεται, αποτελούν σημεία πώλησης ναρκωτικών και συνάντησης ανθρώπων με ρητορική μίσους.

Στις πρόσφατες εκλογές στην Ιταλία πρώτο

κόμμα αναδείχθηκε το Κίνημα Πέντε Αστέρων (M5) με το 31% των ψήφων και 235 έδρες στην κάτω Βουλή και η Λέγκα του Βορρά συγκέντρωσε το 18,69% των ψήφων (117 έδρες (όλα τα αποτελέσματα εδώ ).

Σε μία τελευταία δημοσκόπηση (Σεπτέμβριος), ωστόσο, το κόμμα του Σαλβίνι κατεγράφη με ποσοστό 32,2%, σημειώνοντας αύξηση κατά 2 μονάδες από άλλη μέτρηση της ίδιας εταιρείας τον περασμένο Ιούλιο (30,2%). Το δε Κίνημα των 5 Αστέρων του Λούϊτζι Ντι Μάγιο σημείωσε μικρή κάμψη από τα εκλογικά του ποσοστά και καταγράφεται με 28-29%.

Πριν μερικές ημέρες, εξάλλου οι Ματέο Σαλβίνι και Μαρί Λεπέν συμφώνησαν στη συγκρότηση μετώπου της ακροδεξιά στις ευρωεκλογές του Μαϊου του 2019.

Η εκλογική συμμαχία θα έχει την επωνυμία «Μέτωπο της Ελευθερίας» και, όπως είπαν, προσδοκούν την ανατροπή του συσχετισμού δύναμης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Αυτό ανακοίνωσαν η επικεφαλής του Εθνικού Συναγερμού Μαρίν Λεπέν και ο ηγέτης της ιταλικής Λέγκας Ματέο Σαλβίνι, σε κοινή συνέντευξη Τύπου, στο περιθώριο διεθνούς φόρουμ εθνικιστικών δυνάμεων, που έλαβε χώρα στη Ρώμη. «Το ραντεβού του Μαΐου θα είναι το τέλος μιας διαδρομής, μια επανάσταση της κοινής λογικής», υποστήριξε ο Σαλβίνι, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης συνασπισμού Λέγκας - Κινήματος Πέντε Αστέρων. «Οι εχθροί της Ευρώπης είναι αυτοί που έχουν οχυρωθεί στο μπούνκερ των Βρυξελλών, οι Γιούνκερ, Μοσκοβισί, που έφεραν την επισφάλεια και τον φόβο στην Ευρώπη», δήλωσε ο ακροδεξιός πολιτικός.

Με την Ιταλία -μια από τις πιο ισχυρές (;) οικονομίες της Ευρώπης- να βλέπει τα επιτόκια δανεισμού της στα 3ετή ομόλογα να εκτινάσσονται, πριν μερικές ημέρες, στο 2,51%, το χρέος να φθάνει σε δυσθεώρητα ύψη, αρκετές τράπεζες να απειλούνται με κατάρρευση και την κυβέρνηση της Ρώμης να βρίσκεται σε πόλεμο με το διευθυντήριο των Βρυξελλών εξαιτίας της επιμονής σε ελλειμματικούς προϋπολογισμούς εκτός κριτηρίων, ο ακροδεξιός λαϊκισμός του Σαλβίνι φαίνεται πως αποτελεί λύση για ολοένα και περισσότερους πολίτες της χώρας.

Το μεταναστευτικό μπορεί να αποτέλεσε σημαία ευκαιρίας για τη σύμπραξη Ντι Μάγιο- Σαλβίνι και να προσέλκυσε το ενδιαφέρον του συνόλου της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς και των λαϊκιστών της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης (Όρμπαν, Κουρτς κ.ά), όλα δείχνουν, όμως, πως δεν είναι το μόνο θέμα που "συγκινεί" τα πλήθη, σε μια Ευρώπη που στρέφεται προς τις πιο ακραίες θέσεις και οραματίζεται την ανατροπή των βασικών συστατικών συνοχής και αλληλεγγύης.

Από την άλλη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατήγγειλε τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν για τη στάση του που προσομοιάζει με τις απόψεις Σαλβίνι, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα διστάζει, όμως, να αποπέμψει το κόμμα του.

Λογικό. Όταν ο αρχηγός των Γερμανών Χριστιανοκοινωνιστών Ζεεχόφερ δηλώνει πως έπρεπε να παραταθεί η Βαυαροκρατία στην Ελλάδα ( εδώ ), ο Ορμπάν και τα στελέχη του δεν κρύβουν πως θα επιθυμούσαν να μετατραπούν τα ελληνικά νησιά σε μόνιμα hot spots ώστε να ανασταλούν οι προσφυγικές ροές προς την "καθαρή" Ευρώπη, και οι χώρες του Βίζεγκραντ με την συνδρομή του Αυστριακού καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς ενισχύουν τις πολιτικές "κλειστών τειχών", η δύναμη πυρός του δεξιού λαϊκισμού αυξάνεται ραγδαία και οι όποιες αντιδράσεις γίνονται ολοένα και δυσκολότερες.

Μετά την πρώτη "έκρηξη" των ποσοστών της ακροδεξιάς στις ευρωεκλογές του 2014, ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, η Άγκελα Μέρκελ και άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες είχαν δηλώσει πως "το μήνυμα ελήφθη" και είχαν δεσμευτεί για πολιτικές που θα ύψωναν αναχώματα και θα υπεράσπιζαν το κοινωνικό πρόσωπο της Ευρώπης. Σχεδόν τίποτε από αυτά δεν συνέβη. Πέντε περίπου χρόνια μετά οι ίδιοι άνθρωποι παρακολουθούν το τέρας της ακροδεξιάς να επελαύνει και να διαμορφώνει συσχετισμούς ενόψει των ευρωεκλογών του Μαϊου.

Η Ευρώπη απαντά αμήχανα ή, ακόμα χειρότερα, ανακυκλώνει την ίδια συνταγή. Οι σκέψεις για αντικατάσταση του Ντράγκι με τον Βάϊντμαν, ή του Γιουνκέρ με τον Βέμπερ είναι βέβαιο πως θα αποδειχθούν καταστροφικές. Το ίδιο συμβαίνει με την ομηρία της Μέρκελ στους Χριστιανοκοινωνιστές που επιδιώκουν ακόμα πιο απότομη στροφή προς τα δεξιά, κάτι που (στην Βαυαρία και αλλού) δίνει εκλογικούς πόντους στους ακροδεξιούς του AfD.

Μέσα σε όλα αυτά ο Ματέο Σαλβίνι αναδεικνύεται σε "ροκ σταρ" του ακροδεξιόύ αντιευρωπαϊσμού και της εσωστρέφειας και αποκτά ολοένα και περισσότερους συμπαθούντες στο ευρωπαϊκό πολιτικό προσωπικό, από την Ελλάδα μέχρι τη Σουηδία.

Κάποιες ελάχιστες κινήσεις αντίδρασης, όπως η σύμπραξη Σάντσεθ- Ιγκλέσιας στην Ισπανία υπέρ της αύξησης του κατώτατου μισθού, δεν φαίνονται προσώρας αρκετές για να αφυπνίσουν την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Φωνάζει ο Ούντο Μπούλμαν (επικεφαλής των Σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο) αλλά μάλλον κανείς δεν τον ακούει.

Η Ευρώπη πορεύεται προς την "τέλεια καταιγίδα". Ρητορική μίσους, φανατισμός και αύξηση των ποσοστών της ακροδεξιάς, αμήχανη διαχείριση του προσφυγικού, κρίση χρέους, κλυδωνιζόμενες τράπεζες σε αρκετές χώρες, επιμονή σε ένα δημοσιονομικό αφήγημα που ανατροφοδοτεί την κρίση, απουσία ηγετικών προσωπικοτήτων.

Ματ(ε)ότης, ματ(ε)οτήτων, τα πάντα ματ(ε)ότης;