Μια πόλη από άνθρακα στα βάθη της Ινδίας

12:12 11/11/2021 - Πηγή: News 24|7

Κάθε μέρα ο Ρατζού ανεβαίνει στο ποδήλατο του και κάνει πετάλι οδηγώντας -παρά την θέλησή του- τον κόσμο ένα βήμα πιο κοντά στην κλιματική καταστροφή.

Κάθε νύχτα δένει στον μεταλλικό σκελετό του ποδηλάτου του, μισή ντουζίνα σάκους με κλεμμένα από τα ορυχεία έως και 200 κιλά άνθρακα, και μες το σκοτάδι, αποφεύγοντας τη ζέστη και την αστυνομία, τα μεταφέρει περίπου 16 χιλιόμετρα μακριά, οπού και τα πουλά σε εμπόρους έναντι των 2 δολαρίων.

Χιλιάδες ακόμα επιβιώνουν με τον ίδιο τρόπο.

Κάπως έτσι κυλά η ζωή του Ρατζού από το 2016 όταν και έφτασε στην Νταμπάντ, μια

πόλη της δυτικής Ινδίας στην πολιτεία της Τζαρκάντ. Οι συχνές πλημμύρες καθιστούν απαγορευτική οποιαδήποτε εργασία σχετίζεται με την γεωργία. Ο άνθρακας είναι το μόνο που τους έχει απομείνει.

Και κάπου εδώ, έρχεται η παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα στη Γλασκώβη, γνωστότερη και ως COP26, να εκφράσει την εναντίωσή της.

Η γη έχει επειγόντως ανάγκη την διακοπή καύσης άνθρακα, την μεγαλύτερη πηγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, προκειμένου να αποφύγει τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, μεταξύ των οποίων και τις έντονες πλημμύρες που έχουν στερήσει από τους κατοίκους της Ινδίας τη δυνατότητα ανάπτυξης της γεωργίας.

Όλα αυτά την στιγμή που η ανθρωπότητα βασίζεται στον άνθρακα. Πρόκειται για την μεγαλύτερη πηγή καυσίμων και ηλεκτρικού ρεύματος στον κόσμο ενώ η ανάγκη έχει οδηγήσει πολλούς σαν τον Ρατζού να εξαρτούν την επιβίωσή τους από αυτόν.

"Οι φτωχοί δεν έχουν τίποτα, παρά μόνο λύπη... όμως τόσοι άνθρωποι έχουν σωθεί από τον άνθρακα", αναφέρει ο Ρατζού.

Ο Άλοκ Σάρμα, ο Βρετανός πρόεδρος της COP26, είχε εκφράσει την επιθυμία του να αποτελέσει η φετινή σύνοδος την "αρχή του τέλους" για την καύση άνθρακα. Βέβαια, εάν αυτό είναι κάτι πιθανό για τις ανεπτυγμένες χώρες, τα πράγματα για τις αναπτυσσόμενες δεν είναι το ίδιο εύκολα.

Οι δεύτερες υποστηρίζουν πως είναι αναγκαίο να τους δοθεί ο απαραίτητος χώρος να αναπτυχθούν εκμεταλλευόμενες τα οφέλη του άνθρακα, όπως έχουν ήδη κάνει τα ανεπτυγμένα κράτη τόσα χρόνια. Κατά μέσο όρο, ένας Αμερικανός χρησιμοποιεί 12 φορές περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από έναν Ινδό, την ίδια στιγμή που περισσότεροι από 27 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ινδία δεν έχουν καθόλου ηλεκτρικό ρεύμα.

Η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα αναμένεται να αυξηθεί ταχύτερα από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο τις επόμενες δύο δεκαετίες, καθώς η οικονομία αναπτύσσεται και η θερμοκρασίες ανεβαίνουν καθιστώντας την ανάγκη για κλιματισμό πιο σημαντική και αβέβαιη από ποτέ.

Φυσικά η κάλυψη αυτής της ανάγκης δεν θα επηρεάσει τη ζωή ανθρώπων όπως ο Ρατζού, αλλά την δουλειά μεγάλων ανθρακωρυχείων, όπως το Coal στην Ινδία, το οποίο σκοπεύει να αυξήσει την παραγωγή του σε πάνω από 1 δισεκατομμύριο τόνους έως το 2024.

Ο D.D. Ramanandan, γραμματέας του Κέντρου Εμπόρων της Ινδίας στο Ράντσι, εξηγεί από την πλευρά του, πως οι συζητήσεις αναφορικά με την "επόμενη μέρα" για την καύση άνθρακα αφορούν κράτη όπως το Παρίσι, τη Γλασκώβη ή το Νέο Δελχί. Και προς το παρόν τουλάχιστον, δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε κράτη όπως η Ινδία. "Η καύση άνθρακα έχει καθιερωθεί εδώ και 100 χρόνια. Και οι εργάτες πιστεύουν ότι η κατάσταση θα παραμείνει ως έχει", αναφέρει.

Οι συνέπειες θα είναι αισθητές τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Εκτός εάν ληφθούν άμεσα μέτρα για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ο πλανήτης αναμένεται να βιώσει ακόμα πιο ακραία κύματα καύσωνα, ακανόνιστες βροχοπτώσεις και καταστροφικές καταιγίδες μέσα στα επόμενα χρόνια σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή.

Το 2021 η κυβέρνηση της Ινδίας σε έρευνα που διεξήγαγε ανακάλυψε πως η πολιτεία της Τζαρκάντ, μια από τις φτωχότερες στην Ινδία και με τα μεγαλύτερα αποθέματα άνθρακα την ίδια στιγμή, είναι και η πιο ευάλωτη στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.

Ταυτόχρονα, περίπου 300.000 άνθρωποι δουλεύουν σε κρατικά ορυχεία, κερδίζοντας σταθερούς μισθούς και παροχές.

Η ζωή περίπου 4 εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ινδία, συνδέεται άμεσα ή έμμεσα -όπως του Ρατζού- με τον άνθρακα, αναφέρει ο Sandeep Pai, μελετητής της ενεργειακής ασφάλειας και της κλιματικής αλλαγής στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών στην Ουάσινγκτον.