"Να υπερασπιστούμε το Διεθνές Δίκαιο" ζητάει ο Προκόπης Παυλόπουλος

08:54 11/9/2019 - Πηγή: News 24|7

"Αν δούμε την αλήθεια "κατάματα" , πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το Διεθνές Δίκαιο αμφισβητείται, θα μπορούσε μάλιστα κανείς να πει ότι βάλλεται» προειδοποιεί με ομιλία που θα πραγματοποιήσει την Πέμπτη κατά την έναρξη του ετήσιου Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Διεθνούς Δικαίου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θίγοντας ένα θέμα ιδιαίτερα ευαίσθητο για την εποχή μας.

«Η πορεία της εν γένει Διεθνούς Κοινότητας και η συνακόλουθη εξέλιξη των inglobo Διεθνών Σχέσεων, ιδίως στους ταραγμένους καιρούς μας, φέρνουν την Διεθνή Νομική Κοινότητα -και όχι μόνο φυσικά- αντιμέτωπη

με μια σκληρή αλήθεια, την οποία οφείλουμε και να συνειδητοποιήσουμε και ν’ αναλύσουμε σε βάθος, αν θέλουμε να υπερασπισθούμε την Διεθνή Νομιμότητα και την perse αποστολή της. Αν, λοιπόν, δούμε την αλήθεια «κατάματα», πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το Διεθνές Δίκαιο αμφισβητείται, θα μπορούσε μάλιστα κανείς να πει ότι, afortiori, βάλλεται» αναμένεται να τονίσει ο Προκόπης Παυλόπουλος, ενώ πρόκειται να επισημάνει:

«Μετά από μια περίοδο, που αρχίζει από την γέννηση του Διεθνούς Δικαίου και φθάνει, περίπου, ως τις αρχές του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, η οποία σηματοδότησε την σταδιακή και, κατά κανόνα, αδιάλειπτη άνοδο του θεσμικού και πολιτικού κύρους του Διεθνούς Δικαίου, ήλθε η αρχή της «πτώσης», αν όχι η αρχή ενός είδους διαβρωτικής παρακμής. Σε γενικές γραμμές και, όπως πιστεύω, δίχως αυθαίρετη αποτίμηση αυτής της κατάστασης, τρεις είναι οι «σταθμοί» της κατά τ’ ανωτέρω παρακμιακής αυτής διαδρομής: Αρχικώς, η σταδιακή υποβάθμιση -ή, μάλλον, υπονόμευση- του Διεθνούς Δικαίου από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, προ και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ιδίως και δε κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου από τη ναζιστική Γερμανία και την φασιστική Ιταλία. Ύστερα, μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, ο Ψυχρός Πόλεμος, του οποίου, μάλλον, το τέλος δεν φαίνεται να επήλθε, τουλάχιστον σε όλη του την έκταση, με την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Και, μετέπειτα, ιδίως δε μετά την διάλυση της τότε Σοβιετικής Ένωσης, η Οικονομική Παγκοσμιοποίηση, δυστυχώς υπό όρους ανεξέλεγκτης δράσης των πάσης μορφής «Αγορών», όπως κοινώς αποκαλούνται ορισμένοι ιδιωτικού δικαίου παράγοντες εμπλοκής στις πλήρως παγκοσμιοποιημένες οικονομικές σχέσεις, των οποίων η ισχύς διαρκώς πολλαπλασιάζεται».

Ούτως ή άλλως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν εμφανίζεται αισιόδοξος για το σεβασμό της Διεθνούς Νομιμότητας, προτρέπει όμως για την υπεράσπιση του Διεθνούς Δικαίου: «Η ευόδωση της αποστολής του Διεθνούς Δικαίου συνιστά μέγεθος οριακό, με την έννοια ότι η τελική διαμόρφωση μιας Διεθνούς Κοινότητας, η οποία λειτουργεί και δρα υπό συνθήκες σταθερής Ειρήνης και πλήρους σεβασμού της Διεθνούς Νομιμότητας, φαίνεται, τουλάχιστον με τα δεδομένα της εποχής μας, εξαιρετικά δυσχερής, κατά την γνώμη δε πολλών ως και ουτοπική. Και όμως, ακριβώς μέσα σε αυτό το δυσοίωνο τοπίο, πρέπει να υπερασπισθούμε το Διεθνές Δίκαιο, όταν μάλιστα έχει ν’ αντιμετωπίσει τεράστιας σημασίας νέες προκλήσεις για το σύνολο της Ανθρωπότητας, όπως είναι π.χ. οι προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής, της τρομοκρατίας και της προσφυγικής κρίσης, η διαχείριση της οποίας αποκτά υπαρξιακές, κυριολεκτικώς, διαστάσεις για τον Άνθρωπο και τα Θεμελιώδη Δικαιώματά του».

Ας περιμένουμε όμως την πλήρη ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας για ένα τόσο μείζον θέμα της εποχής μας…