Ο (μη) δεξιός Κυριάκος και η προξενήτρα Φώφη...

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Φώφη Γεννηματά έχουν έναν κοινό στόχο: να διώξουν τον ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση. «Φύγετε», φωνάζει o αρχηγός της ΝΔ όπου σταθεί κι όπου βρεθεί. «Να φύγουν αυτοί»(οι ΣΥΡΙΖΑίοι), λέει η αρχηγός του ΚΙΝΑΛ.

Κι ενώ για τον Μητσοτάκη ο στόχος είναι ένας και μοναδικός, δεν συμβαίνει το ίδιο και με την Γεννηματά. Επιδιώκει μεν «να φύγουν αυτοί», αλλά ταυτόχρονα θέλει «να μην έρθουν οι άλλοι»(οι της ΝΔ). Κι εδώ αρχίζουν ορισμένα πολιτικά παράδοξα.

Παράδοξο

πρώτο: Αν εκπληρωθεί η πρώτη επιθυμία «να φύγουν αυτοί», πώς γίνεται να εκπληρωθεί και η δεύτερη «να μην έρθουν οι άλλοι»; Εξηγούν οι του ΚΙΝΑΛ: με το να ψηφίσετε εμάς. Και ποιος θα κυβερνήσει; Εξηγούν ξανά: αν δώσετε μεγάλη δύναμη σε εμάς, θα υποχρεώσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ να συγκυβερνήσουν! Πρώτη φορά συναντώ τέτοια πολιτική συλλογιστική. Αν το ΚΙΝΑΛ θέλει να διώξει τον ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση, αλλά και να μην ξαναφέρει την ΝΔ σ’ αυτήν, πώς γίνεται να προαναγγέλλει συγκυβέρνηση αυτών των δύο; Η απάντηση είναι προφανής: απορία ψάλτου βηξ. Η κυρία Γεννηματά, στο πλαίσιο του διμέτωπου(κατά ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ) αγώνα που έχει υιοθετήσει, δεν αντέχει να πει ότι το ΚΙΝΑΛ θα συμπράξει μετεκλογικά στον σχηματισμό κυβέρνησης, ειδικά με την ΝΔ. Το χουνέρι που έπαθε στις εκλογές του 2015, στις οποίες πλήρωσε πανάκριβα την συμμετοχή στην κυβέρνηση Σαμαρά(4,68% τον Γενάρη), καθιστά σχεδόν απαγορευτική ή πολύ δύσκολη την επανάληψη του εγχειρήματος. Γι' αυτό προσπαθεί από τώρα να καλλιεργήσει την θεωρία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, με δική του ή μη συμμετοχή. Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ προσπαθεί να γίνει προξενήτρα του κυβερνητικού γάμου των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, για να βγει η ίδια από την δύσκολη θέση. Αν οι ψηφοφόροι δεν δώσουν αυτοδυναμία, θα γελάσει ακόμα και το παρδαλό κατσίκι.

Παράδοξο δεύτερο: Ο κ. Μητσοτάκης δεν θέλει ούτε ν΄ ακούει ότι ηγείται ενός δεξιού κόμματος. Η κυρία Γεννηματά είπε στην ομιλία της στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ότι πρέπει μεν να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν πρέπει να έχουμε «παλινόρθωση της Δεξιάς». Ο κ. Μητσοτάκης εκνευρίστηκε. «Η παλινόρθωση της Δεξιάς, ειδικά όταν αναφέρεται σε ένα πρόσωπο σαν κι εμένα, μού ακούγεται σαν σύνθημα ολίγον κούφιο, ολίγον παρωχημένο και βγαλμένο από μια ρετρό αντίληψη για την πολιτική», είπε μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΟPEN. Γιατί θυμώνει ο αρχηγός της ΝΔ; Δεν αισθάνεται ο ίδιος δεξιός; Το κόμμα του δεν(θέλει ή δεν πρέπει να) αποκαλείται «δεξιά»; Η απάντηση είναι προφανέστατη: διότι γνωρίζει ότι μόνο με τη δεξιά σκευή δεν μπορεί να επανέλθει στην εξουσία. Χρειάζεται κι ένα («κεντρώο») λούστρο, ένα φκιασίδι που να μπορεί να τραβήξει ψηφοφόρους πέραν των παραδοσιακών του χώρου.

Είναι αυτό που κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα το 2015. Τράβηξε στη δική του κάλπη τους παλιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και εκτόξευσε το λυμφατικό 4% αυτού του κομματιού της παραδοσιακής Αριστεράς στο 36% και έφτασε έτσι στην κυβέρνηση. Είναι το ίδιο που προσπαθεί να κάνει σήμερα, σπρώχνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο του πολιτικού φάσματος, όπου κινείται το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων.

Αυτή είναι μια ευθύγραμμη παρουσίαση της πολιτικής κατάστασης ενάμισι μήνα πριν από την πρώτη εκλογική αναμέτρηση μετά το 2015. Μόνο που συχνά η συμπεριφορά των ψηφοφόρων δεν είναι ευθύγραμμη. Γι’ αυτό οι σχεδιασμοί που γίνονται σήμερα μπορεί να είναι άγραφο χαρτί το βράδυ της 26ης Μαίου.

Πόσω μάλλον αν αποδειχθεί αληθινή η ρήση του Γερμανού συγγραφέα Οσβαλντ Σπένγκλερ: «Το μυστικό κάθε νίκης βρίσκεται στην οργάνωση του μη προφανούς».

Keywords
Τυχαία Θέματα