Πολλοί στρατηγοί, λίγοι στρατιώτες

15:43 11/5/2018 - Πηγή: News 24|7

Τρίβουν τα χέρια τους τόσο στο ΣΥΡΙΖΑ όσο και στη Νέα Δημοκρατία μετά τη νέα κρίση που ανέκυψε χθες αιφνιδίως στο Κίνημα Αλλαγής με την απόφαση της Φώφης Γεννηματά να πει δημοσίως αυτά που διέρρεε ήδη μέσω συνεργατών της πως δε θα ανεχθεί άλλες διαφοροποιήσεις. Αλλά και με την οργισμένη αντίδραση του Σταύρου Θεοδωράκη, που απάντησε στον απόηχο

της εσωκομματικής σύγκρουσης για την αναδοχή, λες και το μήνυμα αφορούσε μόνον εκείνον.

Η Φώφη στην πραγματικότητα τα έλεγε σε όλους, γιατί όλοι λίγο πολύ στο ΚΙΝΑΛ πάσχουν από αρχηγισμό, ένα πρόβλημα που γιγαντώθηκε στο συγκεκριμένο χώρο από την ώρα που αυτός μίκρυνε λόγω μνημονίου.

Αυτό καθεαυτό το εγχείρημα του ΚΙΝΑΛ, της νέας κεντροαριστεράς, του τρίτου πόλου (όπως θέλετε πείτε το, αφού κανείς δε θέλει να παραδεχθεί ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για το ΠΑΣΟΚ συν ορισμένα πρόσωπα που κινούνταν έτσι κι αλλιώς εντός, εκτός και επί τα αυτά κάποιας από τις “συνιστώσες” του όλου ΠΑΣΟΚ), ήταν εξαρχής ένα εγχείρημα δύσκολων ισορροπιών. Τις οποίες καθιστά πιο δύσκολο το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί στρατηγοί, αλλά φευ! Λίγοι στρατιώτες.

Γεγονός που αποδείχθηκε με την πληθώρα των υποψηφιοτήτων στις εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού ενός φορέα που ακόμη δεν έχει συγκροτηθεί – και ίσως εν τω μεταξύ αυτό είναι και ένα πρόβλημα: Δεν υπάρχει ένα συγκροτημένο κόμμα όπου τα μαχαιρώματα θα γίνονται θεσμικά στα όργανα, αλλά ένα συνοθύλευμα ακόμη υποψηφίων αρχηγών και των εκπροσώπων τους στις μεταβατικές δομές του νέου φορέα, με τελικό αποτέλεσμα οι αντιπαραθέσεις να γίνονται μέσω δηλώσεων και όχι πρόσωπο με πρόσωπο.

Η Φώφη κατηγορεί τους υπόλοιπους πως κάνουν του κεφαλιού τους, τα υπόλοιπα στελέχη την κατηγορούν για αυταρχισμό. Βέβαια σε κανέναν πρόεδρο δεν αρέσουν οι συνεχείς διαφοροποιήσεις, αν και άλλο διαφοροποιήσεις άλλο πολυφωνία.

Το ερώτημα όμως είναι εάν οι ψηφοφόροι ενδιαφέρονται για όλα αυτά ή για τις θέσεις του νέου φορέα. Οι διαφορετικές απόψεις των στελεχών που συγκροτούν το εγχείρημα βέβαια δεν οφείλονται μόνο στις προσωπικές τους φιλοδοξίες, αλλά εκκινούν από διαφορετικές φιλοσοφίες ως προς το ποια πρέπει να είναι η ιδεολογία, η στρατηγική και εν τέλει η πολιτική στόχευση του ΚΙΝΑΛ.

Μέχρι τις εκλογές όμως, οπότε και το ΚΙΝΑΛ θα πρέπει εκ των πραγμάτων να απαντήσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει,είναι ακόμη πολύς ο δρόμος και στο μεταξύ, εκτός από τα υπαρξιακά και ψυχολογικά όλων, στο Κίνημα δεν πρέπει να ξεχνούν πως ένα κόμμα της αντιπολίτευσης κυρίως κερδίζει πόντους κάνοντας αντιπολίτευση. Αλλά αυτή τη στιγμή, η κλαγγή των συντροφικών μαχαιριών σκεπάζει όλες τις πρωτοβουλίες ανάδειξης προβλημάτων των πολιτών.