Πόσο "άρρωστοι" είμαστε ώστε να ψηφίζουμε τη λεηλασία μας;

08:01 6/6/2018 - Πηγή: News 24|7

Η πολιτική επιστήμη στην Ελλάδα έχει σηκώσει αρκετές φορές τα χέρια ψηλά, είτε οι τύχες της χώρας ήταν στα χέρια της κεντροδεξιάς είτε της κεντροαριστεράς, είτε όπως σήμερα στα χέρια ενός αλλόκοτου σχήματος που προέκυψε ως... «φάρμακο» από εργαστηριακό πείραμα που θα αντιμετώπιζε τα μνημόνια.

Στην προκειμένη περίπτωση εκείνο που ενδιαφέρει έναν Έλληνα πολίτη, αγρίως σε κάθε περίπτωση φορολογούμενο, δεν είναι με ποια κυβέρνηση η ανύψωση των χεριών ήταν συχνότερη, αλλά με ποια κυβέρνηση το κράτος δεν θα βάζει τα χέρια

στις τσέπες των φορολογούμενων.

Και μπορεί να ακούγεται παρηγορητικό για κάποιους το επιχείρημα ότι οι προηγούμενοι αύξησαν τους φόρους και μείωσαν τους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά αυτό απαντήθηκε δύο φορές μέσα σε ένα χρόνο από το εκλογικό σώμα. Στις εκλογές τον Ιανουάριο του 2015 και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους.

Και στις δύο περιπτώσεις οι ψηφοφόροι θεώρησαν ότι επιλέγοντας το «φάρμακο» που θα αντιμετώπιζε τις επιπτώσεις των μνημονίων, θα βελτιωνόταν το επίπεδο της ζωής τους αφού θα εξαφάνιζε τα μνημόνια και τα ανθυγιεινά μέτρα που τα συνόδευαν. Είναι προφανές ότι το πείραμα δεν έπιασε. Αποδείχθηκε κάτι σαν το νερό του Καματερού, ή σαν το δηλητήριο της μπλέ αράχνης από τη Κούβα που γιατρεύει τον καρκίνο.

Ο ΕΝΦΙΑ δεν έφυγε, τα μνημόνια δεν σκίστηκαν, η Μέρκελ δεν υπάκουσε, οι αγορές δεν χόρεψαν πεντοζάλη, οι φόροι αυξήθηκαν, οι συντάξεις μειώθηκαν, αλλά παρ’ όλα αυτά η «πειραματική» κυβέρνηση επιμένει ότι όλα αυτά θα «ιαθούν» την τρίτη φορά που οι «άρρωστοι» ψηφοφόροι θα της δώσουν την ευκαιρία να συνεχίσει να πειραματίζεται με τις ζωές τους.

Είπαμε ότι η πολιτική επιστήμη σ’ αυτή τη χώρα σηκώνει τα χέρια ψηλά. Ενίοτε μάλιστα δεν τα κατεβάζει, όπως συνέβη το 2015. Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ ήρθαν στην εξουσία μοιράζοντας ελπίδες ότι θα σώσουν τους Έλληνες από τις καταστροφικές επίπτωσεις την μνημονίων. Τώρα, προκειμένου να μείνουν στην εξουσία, υπόσχονται ότι θα αρχίσει η θετική επίδραση του «φαρμάκου». Δηλαδή, για όποιους δεν κατάλαβαν, η κυβέρνηση θέλει μια τρίτη ευκαιρία ώστε να αποδείξει ότι η «συνταγή» της είναι σωστή.

Ασφαλώς οι φορολογούμενοι θα κρίνουν αν θα δώσουν τρίτη ευκαιρία στην κυβέρνηση να συνεχίσει να πειραματίζεται στου «κασίδη το κεφάλι». Αυτοί, εν τέλει, θα αποφασίσουν αν θα παραμείνουν με τα χέρια ψηλά, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στο κράτος να βάζει ανενόχλητο τα δικά του χέρια στις τσέπες τους και να τους κλέβει.

Σε τελευταία ανάλυση όσο «άρρωστος» κι αν είναι κανείς σε μια χώρα που η φορολογία καθιστά την εργασία απαγορευτική, δεν είναι δυνατόν να πιστεύει σοβαρά ότι το κράτος θα γίνει «φιλικότερο» γιατί μετά από τρεισήμιση χρόνια η κυβέρνηση έμαθε να κυβερνά, οπότε μια τρίτη φορά θα φέρει καλύτερες και αφορολόγητες μέρες.

Συνεπώς, αν και μάλλον είναι ουτοπικό να πιστεύει κανείς ότι ο Έλληνας ψηφοφόρος θα απεγκλωβιστεί από τα στερεότυπα (Αριστερά- Δεξιά κά) που συνήθως κατευθύνουν τις επιλογές του, ίσως η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ τον βοηθήσει ώστε στις ερχόμενες εκλογές να ψηφίσει εκείνους που δεν θα χρησιμοποιούν το κράτος σε βάρος του. Εκείνους που δεν θα βαπτίζουν τη φοροκλοπή ως κοινωνική πολιτική.