Στερνή μου γνώση…

12:11 1/12/2018 - Πηγή: News 24|7

«Βγήκαμε στους δρόμους για να υπερασπιστούμε τη Μακεδονία μας» σχολίασε με μεγάλη βεβαιότητα ο μαθητής της 2ας Λυκείου που φιλοξένησε ο ραδιοφωνικός σταθμός News24/7 την Παρασκευή. «Η διαμαρτυρία μας νομιμοποιείται από το δημοκρατικό των διαδικασιών μας» αντέτεινε άλλος μαθητής, της ίδιας τάξης, μέλος της Συλλογικότητας «Ανένταχτος μαθητής» και προανήγγειλε νέο κύμα καταλήψεων, αυτή τη φορά ενάντια στην επικείμενη κατάθεση του νομοσχεδίου για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση από τον υπουργό Παιδείας κ. Γαβρόγλου.

Από τη μία, δεκαεξάχρονοι που φανατίζονται και υιοθετούν με εφηβική ορμή και

ανάλογη ευκολία επιθετικά εθνικιστικά συνθήματα, σχεδόν ή ολοκληρωτικά ανεπεξέργαστα. Χωρίς καν να γνωρίζουν τι είναι η συμφωνία των Πρεσπών, ποιο είναι διαχρονικά το πρόβλημα και γιατί οι προηγούμενες προσπάθειες να λυθεί, απέτυχαν παταγωδώς. Θυμωμένοι γιατί δεν βλέπουν μέλλον για τους ίδιους, κουρασμένοι από τον θυμό των γονιών τους για τη βίαιη ανατροπή της ζωής τους στα χρόνια των μνημονίων, σαστισμένοι από τον καθημερινό «πολτό» στα ΜΜΕ και την απόλυτη αδυναμία του πολιτικού κόσμου να βάλει έστω και μια φορά το δημόσιο συμφέρον μπροστά από το κομματικό. Τα τέλεια «θύματα» για μία ριζοσπαστική, αυταρχική και εθνικιστική πολιτική ιδεολογία που έχει ως στόχο να δημιουργήσει μια κινητοποιημένη εθνική κοινότητα, όπως ορίζεται παγκοσμίως ο φασισμός.

Από την άλλη, ίδιας ηλικίας και ορμής έφηβοι, πεπεισμένοι ότι «κανένας αγώνας που γίνεται μέσα από συλλογικούς δρόμους δεν είναι χαμένος», όπως προ ετών επέμενε ο σημερινός πρωθυπουργός και το νυν κυβερνών κόμμα συλλογικά, «παίρνουν στα χέρια τους» την κατάσταση: διαδηλώνουν εναντίον του φασισμού στα σχολεία, και προετοιμάζουν τις δικές τους καταλήψεις, που είναι σαφώς δικαιότερες και σίγουρα δυναμικές.

Και οι μεν και οι δε, αγνοούν ή αδιαφορούν για το γεγονός ότι η κατάληψη είναι πράξη ακραία, βίαιη αλλά και παράνομη. Ούτε οι μαθητές, ούτε οι αγρότες ή οι όποιοι άλλοι δεν νομιμοποιούνται να καταλαμβάνουν περιουσία που δεν ανήκει στους ίδιους αλλά στο κοινωνικό σύνολο. Ακόμα και στην περίπτωση του πανεπιστημιακού ασύλου, η αστυνομία μεν δεν δικαιούται να παρέμβει απρόσκλητη, οι νόμοι όμως, εξακολουθούν να ισχύουν (άρθρο 2, Ν. 1268/1982).

Αυτό σημαίνει ότι οι μαθητές δεν έχουν δικαίωμα να εμποδίσουν την λειτουργία του σχολείου, αλλά μπορούν να απέχουν, αναλαμβάνοντας την αντίστοιχη ευθύνη.

Αλλά όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα. Οι μαθητές διαδηλώνουν οργισμένοι, την ώρα που πολιτικοί, πολίτες και ΜΜΕ προσπαθούν να αναλύσουν πως εισχώρησε το «μικρόβιο» της Χρυσής Αυγής στη μαθητιώσα νεολαία.

Δεν το έπραξαν – οι δεύτεροι – όταν διαδήλωναν οι Αγανακτισμένοι στις πλατείες φωνάζοντας το γνωστό «να καεί, να καεί…η βουλή», ούτε όταν οι μαθητές μούντζωναν τους πολιτικούς στις παρελάσεις. Δεν διερωτήθηκαν πως ακούγεται στ αφτιά «άγουρων» ψυχών το «Δεν πληρώνω» τις υποχρεώσεις μου προς την Πολιτεία, ούτε τι πυροδοτεί στους έφηβους η βεβαιότητα που καλλιεργείται συστηματικά ότι όλοι τα «παίρνουν».

Τώρα που η πραγματικότητα εκδικείται, όσοι έχουν το θάρρος και τη διαύγεια να το πράξουν, κατανοούν ίσως καλύτερα από ποτέ ότι ο μόνος δρόμος για να αναχαιτιστεί η επέλαση της ακροδεξιάς στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο, είναι η γνώση αλλά και ο σεβασμός στην πράξη των κανόνων της Δημοκρατίας.

Αλλά όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα στην Ελλάδα της μεταμνημονιακής εποχής…