Το αμάρτημα του Τσακαλώτου και το αλάθητο του Πολάκη

12:45 23/9/2019 - Πηγή: News 24|7

Βοηθάει η αυτοκριτική σε ένα κόμα εξουσίας που χάνει την εξουσία; Βεβαίως και βοηθάει αρκεί να γίνεται με ειλικρίνεια, διαφάνεια και να μη μετατρέπεται σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών.

Η αναζήτηση των αιτιών της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, θα είναι μια επώδυνη διαδικασία για τον συγκεκριμένο χώρο, με πολλά εμπόδια.

Έχει επισημανθεί σωστά, ότι το σχεδόν 32% του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές του Ιουλίου, από τη μια δείχνει ότι είναι κυρίαρχος στον χώρο της Δημοκρατικής Παράταξης, από την άλλη όμως το ίδιο αυτό ποσοστό θα δυσκολέψει τη συζήτηση για το τι έφταιξε για την ήττα.

Ένα τόσο μεγάλο ποσοστό μετά από 4,5 χρόνια διακυβέρνησης, ίσως σημαίνει για κάποιους ότι το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να αράξουν και να περιμένουν τη φθορά της σημερινής κυβέρνησης και τις επόμενες εκλογές.

Λογικό. Βολεύει πολύ η θεωρία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε μόνο λόγω των συμφερόντων και των media που τον πολέμησαν, αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι το ίδιο είχε συμβεί και το 2015, χωρίς αυτό τότε να επηρεάσει τον καλπασμό του προς την εξουσία.

Τα αίτια της ήττας θα συζητηθούν. Από την εφαρμογή μνομονίου και το κόστος για το Μακεδονικό (με τη συσπείρωση όλης της δεξιάς πολυκατοικίας) μέχρι τα μέτρα ελάφρυνσης που καθυστέρησαν, την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκαν κρίσιμα ζητήματα, την ατολμία σε διάφορες υποθέσεις, τον χειρισμό των media και τα αποτελέσματα αυτού του χειρισμού και φυσικά τις συμπεριφορές και τα υποσυστήματα εξουσίας, όπως εκδηλώθηκαν στην ΕΡΤ και αλλού.

Η επισήμανση Τσακαλώτου για την ΕΡΤ, που "δεν χρειάζεται έναν αριστερό Παπαδημητρίου και έναν αριστερό Πορτοσάλτε", και κυρίως οι αντιδράσεις που προκάλεσε, αποδεικνύουν ότι ακόμα και στα μικρά ζητήματα, κάποιοι θέλουν απλώς να κρυφτούν πίσω από το ποσοστό που ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε παρά τα λόγια και τα έργα τους και όχι εξαιτίας αυτών.

Αδυνατούν να αντιληφθούν προφανώς ότι υπάρχουν πολίτες που μπορεί να θέλουν μια δημόσια τηλεόραση, που δεν θα αλλάζει την προπαγάνδα της, ανάλογα με την αλλαγή κυβέρνησης.

Μπορεί ακόμα να υπάρχουν πολίτες, που να θέλουν ένας δρόμος να γίνεται στην ώρα του με όσο το δυνατόν λιγότερο κόστος και με τη συμμετοχή όχι των επιχειρηματιών κάθε κυβέρνησης, αλλά επιχειρηματικών σχημάτων που τηρούν τους όρους και τις προϋποθέσεις που βάζει το κράτος προς όφελος των πολιτών του.

Ίσως να υπάρχουν πολίτες που από τα λόγια και την προπαγάνδα, προτιμούν έργα και σχέδιο και από τους "επιχειρηματικούς πολέμους", που καταλήγουν σε ήττες ή συμβιβασμούς, προτιμούν καθαρές και διαφανείς σχέσεις με κανόνες για όλους, που οδηγούν σε αποτελέσματα. Τυχαία παραδείγματα, που δυστυχώς στην Ελλάδα, έχουν διαχρονική ισχύ.

Ο τέως υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, τόλμησε να αναφερθεί δημόσια σε ένα από τα ζητήματα, που έχει κυρίως συμβολική σημασία για το πώς κάποιοι συμπεριφέρθηκαν, πώς απομάκρυναν ψηφοφόρους, συσπειρώνοντας τους δικούς τους για τον εαυτό τους και πώς παραδόθηκαν στην ασυδοσία κραδαίνοντας το φόβητρο του αντιπάλου που έρχεται.

Τα είδαμε τα αποτελέσματα. Ήρθε ο αντίπαλος.

Τώρα, που πρέπει να γίνει ο διάλογος για το τι έφταιξε, προφανώς όσοι θεωρούν ότι έχουν το αλάθητο του Πάπα, επιχειρούν με τσαμπουκά να αποτρέψουν τη συζήτηση.

Το "κόφτε το" του Πολάκη και η οδηγία του να σταματήσει η "κλαψουροσυζήτηση" γιατί ευνοείται ο "εχθρός", ήταν απολύτως αναμενόμενη αντίδραση.

Η "κλαψουροσυζήτηση", μπορεί αν γίνει με ειλικρίνεια, πέρα από τις μεθοδεύσεις του εχθρού να αναδείξει και άλλες αιτίες για την ήττα, ώστε να αποφευχθούν παρόμοια λάθη στο μέλλον.

Ο διάλογος για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ, ενδέχεται να απειλήσει διάφορους "βασιλικότερους του βασιλέως", που αναγορεύουν σε ζήτημα ζωής ή θανάτου για την Αριστερά και τον ελληνικό λαό, την εξασφάλιση της προσωπικής τους ισχύος και παρουσίας.

Γι' αυτούς, οι κουβέντες πρέπει να γίνουν εν κρυπτώ, τα λάθη να κουκουλωθούν και τα εσωκομματικά βιλαέτια να διατηρηθούν απείραχτα.

Τι και αν έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές; Τι και αν η κοινοβουλευτική του ομάδα, μετρά σημαντικές απώλειες όχι μόνο αριθμητικά, αλλά κυρίως σε ποιότητα; Αυτοί που καλλιεργούσαν φανατικό κοινό, διώχνωντας ψηφοφόρους, αλλά κρατώντας τους δικούς τους, ζουν και βασιλεύουν.

Απέναντι σε αυτούς που (θεωρούν ότι) έχουν το αλάθητο, ο Τσακαλώτος διέπραξε ένα σοβαρό αμάρτημα. Είπε την αλήθεια.