Το πρόβλημα του πρωθυπουργού

07:20 22/10/2018 - Πηγή: News 24|7

«Κι αν είναι η αρχή στην κατηφόρα, η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα»

Αυτό που βγαίνει ως συμπέρασμα από όλα όσα συνέβησαν μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών και του υπουργού Άμυνας, οι απίστευτοι διάλογοι παρουσία του πρωθυπουργού και η σουρεαλιστική τελετή παράδοσης και παραλαβής δύο... ευτυχισμένων ανθρώπων, είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω απ’ τις λέξεις. Έχει πρόβλημα και φαίνεται. Και όταν έχει πρόβλημα ο Αλέξης Τσίπρας

έχει πρόβλημα η κυβέρνηση.

Το γνωρίζει το πρόβλημα; Το γνωρίζει και μάλιστα τόσο καλά ώστε επιχείρησε πολλές φορές να το εμφανίσει ως πρόβλημα του πολιτικού συστήματος. Μπορεί να το λύσει; Θα μπορούσε, αν και είναι αργά, αλλά δεν θέλει. Πολύ απλά το πρόβλημα του πρωθυπουργού είναι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι οι μέθοδοι και οι πρακτικές που μετακόμισαν από την «αντισυστημική» Κουμουνδούρου στο «συστημικό» Μαξίμου.

Πολύ απλά ο Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε από το «πουθενά» των παρυφών του πολιτικού συστήματος στην κορυφή του, και εκ των πραγμάτων υποχρεώθηκε να συνεργασθεί με «αναρριχητές» που γνώριζαν τα μονοπάτια της εξουσίας. Σ’ αυτούς στηρίχθηκε για να ανέβει και μ’ αυτούς συνεργάζεται προκειμένου να κρατηθεί στην εξουσία. Προφανώς οι «αναρριχητές» δεν το έκαναν για τη ψυχή της μάνας τους. Πρώτος το κατάλαβε ο Αλαβάνος και μετά ο Λαφαζάνης και τα άλλα παιδιά της πρώτης φοράς Αριστερά.

Εσχάτως το αντελήφθη και ο Κοτζιάς. Έχασε στο ζύγι από τον Καμμένο, γιατί ο πρωθυπουργός μεταξύ δύο βαρών έκρινε ότι έπρεπε να συνεχίσει να κουβαλάει το βάρος εκείνου που τον βαστάει για να μην πέσει. Και πιστέψτε με παρά τα όσα λέγονται για το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, τον «πόνο καρδιάς» που αισθάνθηκε κάνοντας δεκτή την παραίτηση του υπουργού Εξωτερικών, ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε συνειδητά την ευθύνη να υπονομεύσει τον πρωθυπουργό.

Αν πήρε τη σωστή απόφαση θα φανεί στο χειροκρότημα. Επί της παρούσης φαίνεται ότι κατάφερε να μετατρέψει μια ολέθρια σχέση μεταξύ δύο κορυφαίων υπουργών σε κυβερνητική κρίση. Και επιπλέον να δώσει την εντύπωση ότι την εξωτερική πολιτική την συνδιαμορφώνει μ’ έναν κορυφαίο μεν αλλά αναρμόδιο υπουργό. Έναν υπουργό που εκτός από αναρμόδιος, έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει ότι δεν θα ψηφίσει τη συμφωνία που ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει αναγάγει σε ύψιστη εθνική επιλογή. Και ακόμα περισσότερο έφυγε από την κυβέρνηση αυτός που έφερε σε πέρας αυτή την επιλογή, και έμεινε εκείνος που απειλεί να την ρίξει γι αυτή την επιλογή.

Το πρόβλημα λοιπόν του πρωθυπουργού είναι ο ίδιος. Κι αυτό φάνηκε από την αντίδραση του Μαξίμου στα δημοσιεύματα σχετικά με τα «μυστικά» κονδύλια. Η σφοδρότητα με την οποία επιτέθηκε στον δημοσιογράφο και στην iefimerida, για το ίδιο θέμα που ο υπουργός Άμυνας επετέθη παρουσία του στο Υπουργικό Συμβούλιο στον υπουργό Εξωτερικών, φανερώνει ότι η σχέση του πρωθυπουργού με τον Αλέξη Τσίπρα δεν είναι στα καλύτερα της.

Το χειρότερο όμως δεν είναι ότι παραιτήθηκε ο Κοτζιάς. Το χειρότερο θα είναι όταν θα μείνουν μόνοι ο πρωθυπουργός με τον Αλέξη Τσίπρα και τον «αναρριχητή» βλέποντας το κενό κάτω απ’ τα πόδια τους. Γιατί εκεί στα ψηλά της εξουσίας η έλλειψη οξυγόνου δεν βοηθάει το μυαλό να σκεφθεί. Αφήστε που ο «αναρριχητής» θα αρχίσει να κατρακυλάει απ’ τα ίδια μονοπάτια που ανέβηκε -ως «αναγκαίο καλό»- με τον Αλέξη Τσίπρα στην εξουσία.