Τσίπρας - Μητσοτάκης: Το στοίχημα κόντρα στην "κατάρα"…

09:49 23/5/2019 - Πηγή: News 24|7

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών της Κυριακής μπορεί δρομολογήσει ραγδαίες εξελίξεις(άμεση προσφυγή στις εθνικές κάλπες), αν είναι «ανέλπιστο». Μπορεί και τίποτα, αν είναι «αναμενόμενο». Η ιστορική πείρα δείχνει ότι επικρατεί το δεύτερο. Ποτέ μέχρι τώρα οι ευρωεκλογές δεν οδήγησαν σε τέτοιες εξελίξεις, αλλά πάντα υπάρχει η πρώτη φορά.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι ευρωεκλογές αυτές είναι ένα στοίχημα για τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές, οι οποίοι γνωρίζουν ότι την Κυριακή θα διαμορφωθούν οι όροι της τελικής αναμέτρησης-τώρα ή τον Οκτώβριο- για τη διατήρηση ή την κατάληψη της εξουσίας.

Ο Αλέξης Τσίπρας καλείται να ξορκίσει την «κατάρα» που συνοδεύει τους πρωθυπουργούς της κρίσης, από το 2009 και μετά: η μνημονιακή λαίλαπα τούς στέλνει στην αντιπολίτευση ή και στο σπίτι τους. Η δεύτερη θητεία ήταν άπιαστο όνειρο. Το έπαθαν ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς. Ο Τσίπρας έχει ξορκίσει, μέχρι στιγμής κατά το ήμισυ, αυτήν την «κατάρα»: κατάφερε να κερδίσει τις δεύτερες εκλογές που ο ίδιος προκάλεσε( Σεπτέμβρης 2015) και να ολοκληρώσει την τετραετία, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις.

Τώρα καλείται να επαναλάβει αυτό που έγινε το μακρινό 1984. Στις ευρωεκλογές εκείνου του έτους η (ηττημένη συντριπτικά στις εθνικές του 1981) ΝΔ επιχείρησε να επανακάμψει. Όμως, το σύνθημά της «απαλλαγή» στάθηκε ανίκανο να κλονίσει το κραταιό ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Και ο αρχηγός της Ευάγγελος Αβέρωφ τερμάτισε πρόωρα και άδοξα τον ηγετικό ρόλο.

Κι αν δεν μπορεί να επαναλάβει το 1984, ο Τσίπρας καλείται να κάνει αυτό που συνέβη 15 χρόνια αργότερα. Στις ευρωεκλογές του 1999 η ΝΔ του Κώστα Καραμανλή κέρδισε με 3,10% και η τύχη της κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη φαινόταν προδιαγεγραμμένη. Κέρδισε, αλλά δεν νίκησε. Στις εθνικές εκλογές του 2000 έγινε η ανατροπή και ο Καραμανλής χρειάστηκε να περιμένει άλλα τέσσερα χρόνια.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιδιώκει πρώτα απ’ όλα να ξορκίσει την «κατάρα», που θέλει τους αρχηγούς τους κόμματός του να αποχωρούν έπειτα από μια εκλογική ήττα. Δηλαδή, να μην πάθει ό,τι έπαθε ο Αβέρωφ το 1984. Θεωρητικά, αυτό σήμερα δεν(πρέπει να)τον απασχολεί. Ολες οι προβλέψεις είναι υπέρ του. Αν ανατραπούν, γνωρίζει ότι δεν θα μπορέσει να σταθεί στην αρχηγική καρέκλα του. Αν κερδίσει, γνωρίζει ότι πρέπει το κέρδος πρέπει να είναι μεγάλο. Αφού έχει αναγάγει τις ευρωεκλογές σε «δημοψήφισμα» και έχει καλλιεργήσει μεγάλες προσδοκίες, η νίκη του πρέπει να είναι εξίσου μεγάλη, ώστε να μπορέσει να νικήσει οριστικά τον Οκτώβριο. Να μην πάθει, δηλαδή, ό,τι έπαθε ο Καραμανλής το 2000.

Τσίπρας και Μητσοτάκης παλεύουν να ξορκίσουν τις «κατάρες» τους, αλλά δεν βρίσκονται στην ίδια μοίρα:

- Ο σημερινός πρωθυπουργός, ακόμα κι αν ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, πιθανότατα θα πετύχει τον βασικό του στόχο: να παραμείνει ισχυρός στην αντιπολίτευση και κυρίαρχος στον πέραν της Δεξιάς χώρο. Δεν υπάρχει καμιά ένδειξη για το αντίθετο.

-Ο σημερινός αρχηγός της ΝΔ δεν έχει τέτοια περιθώρια. Χρειάζεται «μεγάλη» και «καθαρή» επικράτηση, για να έχει ήσυχο το κεφάλι του. Διαφορετικά, η αβεβαιότητα θα εξακολουθεί να υπάρχει.

Και στην περίπτωση αυτή μπορεί να συμβεί αυτό που έχει πει ο Σκωτσέζος ποιητής Ρόμπερτ Μπαρνς: « Η αβεβαιότητα είναι χειρότερη από την απογοήτευση».