"Ύμνος στον Κωστή Παλαμά"

Ω ένδοξε πεφωτισμένε μας ποιητήΣτο σπίτι που γεννήθηκες, εκείΣτης Πάτρας την πόλη τη λαμπρήΛουλούδια ανθίζουν κάθ’ ανατολή.Μα κι απέναντι, στο ΜεσολόγγιΑκούγεται της γενιάς σου η φωνήΣε υμνούν τα βουνά κι οι λόγγοιΚαι περήφανα πετούν οι αετοί. Των Ολυμπιακών αγώνων εσύΤον ύμνο έπλασες με μαεστρίαΠου απέραντα μαγεύει και δονείΑχτίδα αθάνατη και πανδαισία.Μες στης κατοχής τη σκοτεινιάΣτο γέρμα κείνου του ΦλεβάρηΠένθιμα ηχούσαν τα καμπαναριάΚαι χλωμό δάκρυζε το φεγγάρι.Του λαού μας η θλιμμένη καρδιάΧτυπούσε
Keywords
Τυχαία Θέματα