Η Pussy Galore δεν ήταν ποτέ ένα ακόμα Bond girl

18:58 8/4/2020 - Πηγή: RizopoulosPost

Η είδηση του θανάτου της 94χρονης Honor Blackman, της Βρετανίδας ηθοποιού που υποδύθηκε στο «Goldfinger» τη θρυλική Pussy Galore, πέρασε λίγο στα ψιλά. Πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή Bond girls στην ιστορία, ίσως είναι το πιο ενδιαφέρον ως κινηματογραφικό χαρακτήρας και αναμφίβολα αυτό με το πιο έντονο αποτύπωμα στην ποπ κουλτούρα.Παρόλα αυτά, δεν γίνεται να μην παρατηρήσει κανείς ότι αν δεν βρισκόμασταν σε κατάσταση πανδημίας, ο θάνατός της θα συνέπιπτε με την περίοδο προβολής της 25ης ταινίας Bond, του

«No Time to die».«H επιλογή της Honor Blackman για τον ρόλο της Pussy Galore σηματοδότησε μια σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με τους αντίστοιχους ρόλους στις προηγούμενες ταινίες: δεν είχαμε πλέον μια σχετικά άγνωστη ηθοποιό, αλλά μια σταρ που ήταν ήδη επιτυχημένη ως Cathy, μια πράκτορας αστέρι στις πολεμικές τέχνες, στην τηλεοπτική σειρά κατασκοπείας “The Avengers”. Δεν γινόταν να αντισταθούν οι παραγωγοί στην προοπτική του να έχουν δύο stars στο ίδιο κάδρο».Το παραπάνω απόσπασμα βρίσκεται σε άρθρο που δημοσιεύτηκε το 1965 στο αμερικανικό Playboy με τίτλο «James Bond’s Girls». Συντάκτης του είναι ο Richard Maibaum, σεναριογράφος σε 13 ταινίες Bond, ανάμεσα στις οποίες και το Goldfinger.https://youtu.be/mJvnxlo0l70Ο χαρακτήρας όμως της Pussy Galore δεν ήταν μόνο μια επικερδής κίνηση για την παραγωγή. Η παρουσία της αποτέλεσε ένα βήμα προς τα εμπρός, μικρό μεν αλλά σημαντικό, για όλους -όχι μόνο τους γυναικείους- χαρακτήρες στο σύμπαν του Bond, καθώς είναι η πρώτη ανοιχτά ομοφυλόφιλη ηρωίδα.Στο ομότιτλο με την ταινία μυθιστόρημα του Fleming τη γνωρίζουμε ως συνεργό του Goldfinger και κυρίως ως την ανδροπρεπή ηγέτιδα μιας συμμορίας λεσβιών με την ονομασία Cement Mixers που είχε ως έδρα το Χάρλεμ της Νέας Υόρκης. Έχει μαύρα μαλλιά και λευκό δέρμα και εξομολογείται στον Bond ότι έγινε λεσβία ύστερα από μία τραυματική εμπειρία σεξουαλικής κακοποίησης στα 12 της -ήδη εδώ είναι εμφανής ο λανθασμένος τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται ο Fleming την ομοφυλοφιλία.Στο φιλμ του 1965 το υπόβαθρο σχετικά με την ταυτότητα φύλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό της ηρωίδας παραμένει το ίδιο. Η εμφάνισή της όμως είναι διαφορετική. Είναι μια εντυπωσιακή, αθλητική ξανθιά. Δεν ηγείται μιας συμμορίας, αλλά μιας ομάδας γυναικών αεροπόρων (τα stunts τα έκαναν άνδρες κασκαντέρ φορώντας ξανθές περούκες, αφού εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν γυναίκες στο επάγγελμα). Όταν τη βλέπουμε για πρώτη φορά στη ταινία είναι στη σκηνή στο ιδιωτικό αεροσκάφος του Goldfinger, όπου ξυπνάει τον μέχρι τότε αναισθητοποιημένο Bond:«Ποια είσαι εσύ;» ρωτά ο Βρετανός πράκτορας«Η Pussy Galore»«Μάλλον βλέπω κάποιο όνειρο», απαντά ο BondΑυτός είναι ο πρώτος διάλογος μεταξύ των πρωταγωνιστών, γεμάτος ενδείξεις για το πώς θα εξελιχθεί η σχέση τους. Η σκηνή πάλης στη φάρμα, όπου η Galore έρχεται επί ίσοις όροις αντιμέτωπη τον Bond, δηλαδή με μία από τις πιο «αυθεντικές» εκδοχές της αρρενωπότητας στην ιστορία του σινεμά, είναι απολαυστική και, με βάση τη κατάληξή της, αποτελεί μία από τις παράδοξες σκηνές αποπλάνησης στις ταινίες του Bond. Για όσους δεν θυμόνται, οι δύο χαρακτήρες καταλήγουν να φιλιούνται παθιασμένα και η Galore πηγαίνει με το μέρος του Bond για την υπόλοιπη ταινία.https://youtu.be/1pUXH1Bye88https://youtu.be/Zk8h1BD-FBMΌπως, άλλωστε είχε γράψει και ο ίδιος ο Fleming, η Pussy Galore «έπρεπε απλώς να βρει τον κατάλληλο άνδρα ο οποίος θα θεράπευε την ψυχοπαθολογική της πάθηση». Ευτυχώς, έχουμε κάνει πολλά-πολλά βήματα μακριά από αυτήν την επιστημονικά εσφαλμένη θέση που οδήγησε πολλούς ομοφυλόφιλους σε οδυνηρές καταστάσεις.Τελικά ναι, η Pussy Galore αξιοποιήθηκε εργαλειακά ως Bond Girl προκειμένου να αναδείξει τον πολύπλευρο και ακαταμάχητο τρόπο με τον οποίο ο Bond καταφέρνει να σαγηνεύει τις γυναίκες. Παρόλα αυτά, ένας φανταστικός χαρακτήρας δεν ανήκει ποτέ αποκλειστικά στον δημιουργό του. Αυτονομείται, χαράσσει μια αυτόνομη πορεία και όσο μεγαλύτερη η αποδοχή του τόσο διευρύνονται και τα όρια για την επανερμηνεία του.Η Pussy Galore, λοιπόν, ήταν ένας χαρακτήρας τον οποίο μπορούσε να επαναοικειοποιηθεί η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και άνοιξε δειλά-δειλά το δρόμο ώστε μερικές δεκαετίες μετά να βλέπουμε άλλους χαρακτήρες, αληθοφανείς όσο αφορά τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, όπως την Lorraine Broughton, εκείνη τη (κοίτα σύμπτωση!) μυστική πράκτορα της MI6 που στην ταινία «Atomic Blonde» (βασισμένη στο graphic novel «The Coldest City») κάνει το διχοτομημένο ακόμα Βερολίνο άνω-κάτω.