Μία τεράστια επιφάνεια από ελαφρόπετρα, στο μέγεθος του Μανχάταν, ταξιδεύει στον Ειρηνικό Ωκεανό

11:39 27/8/2019 - Πηγή: RizopoulosPost

Μια τεράστια πλωτή ελαφρόπετρα στο μέγεθος του Μανχάταν μετακινείται στον Ειρηνικό Ωκεανό κατευθυνόμενη προς την Αυστραλία, μεταφέροντας μαζί της νέα θαλάσσια ζωή και δίνοντας ελπίδα στους επιστήμονες.

Η πέτρα εκτιμάται ότι φιλοξενεί οργανισμούς, όπως καβούρια και κοράλλια και οι ειδικοί εκτιμούν ότι, αν η ελαφρόπετρα καταλήξει να φτάσει στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, θα τον βοηθούσε να ανακτήσει μερική από τη χαμένη του θαλάσσια ζωή, καθώς τα μισά κοράλλια του έχουν θανατωθεί

τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο της Γης της NASA εντοπίστηκε για πρώτη φορά από ιστιοπλόους στις 9 Αυγούστου, μερικές μέρες αφότου εκτιμάται ότι έλαβε χώρα έκρηξη ενός υποβρύχιου ηφαιστείου κοντά στο νησί Τόγκα του Ειρηνικού.

Μέρες αργότερα, ιστιοπλόοι που κατευθύνονταν προς το Βανουάτου με το καταμαράν τους, ανέφεραν ότι βρέθηκαν αντιμέτωποι με ηφαιστειακά πετρώματα που αποτελούνταν από τεράστιες ελαφρόπετρες. Σύμφωνα με το πλήρωμα, βρίσκονταν στη θάλασσα δέκα μέρες προτού ένα απόγευμα συναντήσουν τις πέτρες αυτές να επιπλέουν. Όπως περιέγραψαν, το νερό δεν ήταν ορατό, αφού οι πέτρες τους είχαν περικυκλώσει από όλες τις μεριές.

«Ήταν αρκετά απόκοσμο. Ολόκληρος ο ωκεανός ήταν ματ – δεν μπορούσαμε να δούμε την αντανάκλαση του φεγγαριού στο νερό», δήλωσαν οι Michael και Larissa Hoult στο CNNi και πρόσθεσαν: «Ήταν μυστήριο, αφού δεν γνωρίζαμε πόσο βαθιά ήταν, ή εάν πλέαμε πάνω από κάποιο ηφαίστειο που ήταν ενεργό εκείνη τη στιγμή. Φαινόταν σαν να ανέβαιναν από κάτω μας».

Η ελαφρόπετρα, η οποία είναι γεμάτη με τρύπες και κοιλότητες, επιπλέει όπως ένα παγόβουνο, με περίπου το 90% της επιφάνειάς της κάτω από το νερό και 10% πάνω από το νερό.

Αυτή η ελαφρόπετρα αναμένεται να παρασυρθεί από το ρεύμα μέχρι την αυστραλιανή ακτή μέσα στους επόμενους 7-10 μήνες, σύμφωνα με τους επιστήμονες, που πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να επηρεάσουν θετικά τους μικροοργανισμούς εκεί.

Ο Scott Bryan καθηγητής στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ, ειδικευμένος στη γεωλογία και στη γεωχημεία, δήλωσε ότι η εν λόγω ελαφρόπετρα κινείται γύρω στα 10 με 30 χιλιόμετρα την ημέρα. Η ταχύτητα και η κατεύθυνσή της είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα των επιφανειακών ρευμάτων, των κυμάτων και του ανέμου.

Τέτοια γεγονότα συμβαίνουν κάθε πέντε χρόνια και περιλαμβάνουν τρισεκατομμύρια κομμάτια ελαφρόπετρας, άλλα μικρότερα σε μέγεθος μαρμάρου, και άλλαμεγαλύτερα στο μέγεθος μπάλας του μπάσκετ.

Το 2012, η έρευνα από τον Bryan και άλλους μετά από μια παρόμοια υποβρύχια ηφαιστειακή εκδήλωση διαπίστωσε ότι οι ελαφρόπετρα είναι ένας τρόπος με τον οποίο ο ωκεανός μπορεί να αναδιανείμει τη διαφορετική θαλάσσια ζωή

Η τωρινή έκρηξη θα μπορούσε να έχει παρόμοιες θετικές επιπτώσεις, λέει ο Bryan, αν και υπάρχει επίσης ο κίνδυνος να εισαχθούν χωροκατακτητικά είδη στην περιοχή.

Όταν η ελαφρόπετρα φτάσει στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, η θαλάσσια ζωή που κουβαλάει ενδεχομένως θα φέρει ποικίλες νέες αποικίες κοραλλιών.

Ο Bryan επισημαίνει, ωστόσο, ότι υπάρχουν προκλήσεις στην αναπλήρωση των κοραλλιών, αφού αυτά δεν μπορούν να κινηθούν για να βρουν ένα νέο βιότοπο τόσο εύκολα, σε αντίθεση με άλλα είδη, όπως καβούρια.

Σύμφωνα με το Bryan, τα κοράλλια «πρέπει να φτάσουν σε αναπαραγωγική ηλικία ώστε να μπορούν να αρχίσουν να εκτρέφονται και να απελευθερώσουν τις προνύμφες τους στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο».