Το Αζερμπαϊτζάν άνοιξε τη στρόφιγγα για την αλλαγή του χάρτη της ενέργειας στην Ευρώπης

17:55 29/5/2018 - Πηγή: RizopoulosPost

Το Αζερμπαϊτζάν εγκαινίασε το πρώτο τμήμα του αγωγού αερίου που θα τροφοδοτεί την Ευρώπη από το νότο και έχει στόχο να μειώσει την εξάρτηση της ηπείρου από το ρωσικό αέριο, η οποία αυξάνεται τα τελευταία χρόνια παρά τους στόχους των Βρυξελλών.

Στη διάρκεια ειδικής τελετής ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίγιεφ χαιρέτισε τη δημιουργία «ενός νέου ενεργειακού χάρτη της Ευρώπης».

Σε απόσταση περίπου 50 χιλιομέτρων από το Μπακού, ο Αλίγιεφ άνοιξε τις βάνες στον τερματικό σταθμό του Σανγκασάλ, στην Κασπία, εγκαινιάζοντας ένα τμήμα αγωγού που

πρόκειται να ενωθεί με τον TANAP στην Τουρκία.

Οι πρώτες παραδόσεις αερίου στην Ευρώπη αναμένεται να αρχίσουν το 2020.

Ο «Νότιος Διάδρομος Φυσικού Αερίου» (Southern Gas Corridor) είναι ένα συγκρότημα τριών αγωγών που θα διοχετεύουν στην Ευρώπη το αέριο, που προέρχεται από ένα θαλάσσιο κοίτασμα του Αζερμπαϊτζάν, μέσω της Τουρκίας, της Ελλάδας, της Αλβανίας και της Αδριατικής θάλασσας. Έχει συνολικό μήκος 3.500 χιλιομέτρων, διασχίζει επτά χώρες και εμπλέκει περισσότερες από δέκα μεγάλες ενεργειακές επιχειρήσεις με συνολική επένδυση 40 δισεκ. δολαρίων.

Το σχέδιο αυτό, που επιτρέπει στην Ευρώπη να διαφοροποιήσει τις προμήθειές της σε σχέση με τη Ρωσία, αποτελείται από τρία τμήματα: τον αγωγό αερίου του Νότιου Καυκάσου (SCP), που θα συνδέσει τα κοιτάσματα της Κασπίας με την Τουρκία, τον αγωγό φυσικού αερίου Ανατολίας (TANAP), που προβλέπεται να ολοκληρωθεί εντός του 2018, και τον Διαδριατικό αγωγό φυσικού αερίου (TAP), ο οποίος θα φθάσει στην Απουλία της Ιταλίας και αναμένεται να είναι επιχειρησιακός μέχρι το 2019.

«Τα επιβεβαιωμένα κοιτάσματα φυσικού αερίου του Αφγανιστάν είναι 2.600 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Το πρόγραμμα αυτό εφαρμόζεται σ' ένα πλαίσιο ισχυρής περιφερειακής συνεργασίας ανάμεσα στο Αζερμπαϊτζάν, την Τουρκία και τη Γεωργία», υπογράμμισε ο Αλίγιεφ.

Επιπλέον της κατασκευής τριών τμημάτων του αγωγού αερίου, ο νότιος διάδρομος απαίτησε την ανάπτυξη του αζερινού κοιτάσματος Shah Neniz 2, τη διάνοιξη πετρελαιοπηγών και την έναρξη της υπεράκτιας παραγωγής αερίου στην Κασπία θάλασσα, καθώς και την επέκταση του εργοστασίου επεξεργασίας φυσικού αερίου του τερματικού σταθμού του Σανγκασάλ.