Ποια ήταν τα σύνεργα ομορφιάς των γυναικών στην αρχαία Θεσσαλονίκη (ΦΩΤΟ)

11:30 25/12/2017 - Πηγή: seleo

O ρόλος των γυναικών στον αρχαίο κόσμο είχε αρχίσει να διαφοροποιείται από τα ελληνιστικά χρόνια. Εξακολουθούσαν να ασχολούνται κυρίως με την οικιακή ζωή, αλλά δεν περιορίζονταν μόνο εκεί. Είχαν μόρφωση και έπαιρναν μέρος σε κοινωνικές εκδηλώσεις.

Οι γυναίκες των αριστοκρατικών οικογενειών, συμμετείχαν σε δημόσιες θρησκευτικές γιορτές και παρακολουθούσαν, όπως οι άνδρες θεατρικές παραστάσεις. Οι σύζυγοι των φτωχότερων οικογενειών εργάζονταν συχνά ως οικιακές βοηθοί.

Αρώματα και αποτρίχωση

Όσο ισχυροποιούταν ο ρόλος της γυναίκας, τόσο αναπτυσσόταν και η ανάγκη για καλλωπισμό

και καλή εμφάνιση.Τα μύρα (αρώματα) που χρησιμοποιούσαν ήταν σε μορφή ελαίου ή κρέμας. Για την άντληση τους, από τα στενά μυροδοχεία ήταν απαραίτητη η χρήση κάποιου εργαλείου. Τα αγγεία σε σχήμα πουλιού ήταν η πρώτη γνωστή συσκευασία καλλυντικών μιας χρήσης.

Ειδικά μικρά τσιμπιδάκια που θεωρούνται προπομπός των σημερινών για την αφαίρεση περιττών τριχών από τα φρύδια. Από την συλλογή του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης.

Τα αρώματα ήταν φτιαγμένα από τις ρίζες, τα άνθη και τα φύλλα αρωματικών φυτών. Φυλάσσονταν σε ειδικά δοχεία με στενό λαιμό για να μην εξατμίζονται. Τα μυροδοχεία ήταν κατασκευασμένα και σφραγισμένα έτσι, ώστε χρειαζόταν να σπάσει κανείς την άκρη τους για να τα χρησιμοποιήσει. Συνήθως κατασκευάζονταν σε εργαστήρια της βόρειας Ιταλίας κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ.

Πριν από την προπόνηση ή τον αγώνα οι αθλητές άλειφαν το σώμα τους με λάδι, το οποίο μετέφεραν μέσα σε μικρά αγγεία, τους αρύβαλλους. Για να καθαρίσουν το δέρμα τους από την άμμο, την σκόνη και τον ιδρώτα χρησιμοποιούσαν ειδικά μεταλλικά ξέστρα, τις στλεγγίδες, τις οποίες βρίσκουμε συχνά ως κτερίσματα σε τάφους ανδρικούς αλλά και γυναικείους. Οι γυναίκες τις χρησιμοποιούσαν για το ξύρισμα των ποδιών!

Το αρχαίο μέικ απ

Τα καλλυντικά όπως το ψιμύθιο, που ήταν κρέμα για μακιγιάζ με βάση το λευκό του μολύβδου, φυλάσσονταν σε ειδικά δοχεία με πώμα, γνωστές ως πυξίδες. Για την ανάμειξη και την εφαρμογή τους χρησιμοποιούσαν κουταλάκια και σπάτουλες.

Αριστερά χάλκινος καθρέφτης της εποχής. Δεξιά χτένα από ελεφαντόδοντο.

Από την συλλογή του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης Οι καθρέφτες ήταν συνήθως από χαλκό, με πολύ γυαλισμένη επιφάνεια, ενώ οι χτένες ήταν φτιαγμένες από ξύλο και ελεφαντόδοντο.

mixanitouxronou.gr