Που οδηγεί η ανεργία τους νέους της Θεσσαλονίκης;

15:46 5/5/2019 - Πηγή: seleo

Ανεργία, απλήρωτη εργασία, απαξίωση των εργασιακών δικαιωμάτων, έλλειψη ευκαιριών και θέσεων εργασίας, είναι κάποια απο τα χαρακτηριστικά στην αγορά εργασίας που οδηγούν πολλούς από τους νέους της Θεσσαλονίκης να φεύγουν…

Γράφει η Ευτέρπη Μουζακίτη

Και μπορεί το φαινόμενο της φυγής εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού στο εξωτερικό (brain drain) να μην είναι καινούργιο, ωστόσο είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας. Υπολογίζεται μάλιστα πως 400.000 με 500.000 Έλληνες έφυγαν στο εξωτερικό

κατα την διάρκεια της κρίσης, με τον συνολικό αριθμό των Ελλήνων επιστημόνων να εκτιμάται σε κάτι περισσότερο από 250.000, στα μέσα του 2017.Στην Ελλάδα είναι γνωστό ότι υπάρχει αναντιστοιχία προσφοράς και ζήτησης εργασίας πτυχιούχων, με αποτέλεσμα πολλοί απο αυτούς να μένουν άνεργοι και έτσι να καταφεύγουν στο εξωτερικό για εύρεση εργασίας.

Το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται και σήμερα. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το ποσοστό ανεργίας στην αποκεντρωμένη διοίκηση Μακεδονίας-Θράκης τον Ιανουάριο του 2019 ήταν 19,2%, μειωμένο σε σχέση με το αντίστοιχο ποσοστό της περσινής περιόδου. Ωστόσο, το ποσοστό ανεργίας των νέων πανελλαδικά συνεχίζει να είναι υψηλό, αγγίζοντας το 36,6% τον Σεπτέμβριο του 2018.

Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων που έφυγαν μέσα στην κρίση απο την Ελλάδα. Και παρά την μείωση του ποσοστού της ανεργίας τα τελευταία χρόνια, ένας από τους μεγαλύτερους φόβους των νέων είναι τι θα κάνουν όταν τελειώσουν την σχολή και πως θα βρουν θέση στην αγορά εργασίας, που θα τους προσφέρει ένα μισθό ώστε να μπορέσουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια. «Είμαι τελειόφοιτη στο τμήμα Ψυχολογίας του ΑΠΘ. Έχω ήδη αρχίσει να ψάχνω μεταπτυχιακά στο εξωτερικό έτσι ώστε να μπορώ να μείνω εκεί στην συνέχεια, γιατί οι συνθήκες εργασίας στην Θεσσαλονίκη είναι πόλυ άσχημες και με προβληματίζει πολύ αυτό. Δεν είναι ότι θέλω να φύγω από την πόλη, αλλά δεν θέλω να μένω και να προσπαθώ μάταια εδώ, σε μια δουλεία που θα μου προσφέρει απλά την δυνατότητα να πληρώνω το νοίκι μου και δεν θα εξελιχθώ στον τομέα μου. Αν γυρίσω στην Ελλάδα, η μόνη πόλη που θα σκεφτόμουν να πάω σοβάρα για δουλεία θα ήταν η Αθήνα» μου λέει η 23χρόνη φοιτήτρια Αγγελική, η οποία εκφράζει τους προβληματισμούς της για τις ευκαιρίες που μπορέι να της προσφέρει η Θεσσαλονίκη στον τομέα εργασίας.

Ο Κωνσταντίνος είναι απόφοιτος του τμήματος Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Σήμερα κάνει δύο δουλειές γιατί όπως μας αναφέρει οι γονείς του δεν έχουν την δυνατότητα να τον στηρίξουν οικονομικά. «Ξεκίνησα να εργάζομαι σε καφετέριες ως φοιτητής, γιατί δεν είχα την τύχη να έχω μια οικογένεια πίσω μου που θα μπορούσε να με στηρίξει οικονομικά και εγώ να έχω να ασχολούμαι μόνο με τις σπουδές μου. Για αυτό τον λόγο και τελείωσα την σχολή στα έξι χρόνια. Όταν όμως μπαίνεις στην διαδικασία να εργάζεσαι σε καφετέριες και μπαρ, για να μπορέσεις να ζήσεις, γιατί κυρίως τέτοιες δουλείες μπορεί να κάνει κανείς στην Θεσσαλονίκη, σταματάς να κυνηγάς την επιστήμη που σπούδασες. Δυστυχώς δεν μπορώ να αφοσοιωθώ μόνο στην πληροφορική, γιατί ζητάνε επαγγελματική εμπειρία, οπότε αυτομάτως πέφτει πολύ ο μισθός, δεν μπορείς να ζήσεις. Οπότε έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα σε αυτό που σπούδασα και σε αυτό που θα μου δώσει την οικονομική δυνατότητα να ζω χωρίς βοήθεια απο τους γονείς μου.»

Όσο συνεχίζουν να υπάρχουν τόσο υψηλά ποσοστά ανεργία στους νέους και αναναντιστοιχία προσφοράς ζήτησης εργασίας, η προσδοκία να μπει ένα τέλος στο ελληνικό brain drain δεν φαίνεται αρκετά ρεαλιστική. Μπορεί η αντιμετώπιση της ανεργίας και της επιστροφής των νέων από το εξωτερικό, που αποτελεί πλήγμα για την οικονομία της χώρας, να ειναι θέμα εθνικής πολιτικής αλλά στην δημιουργία των θέσεων εργασίας οφείλει να συμβάλλει και να έχει ρόλο και η δημοτική αρχή.