«Για την Ειρήνη Γιαννουλάτου»

23:54 22/8/2018 - Πηγή: TaxHeaven

Αγωνίστρια η Ειρήνη, δεν την σταμάτησαν μήτε τα μικρά, μήτε και τα μεγάλα εμπόδια. Με την φωτογραφική της μηχανή τραβούσε τον κόσμο για να δει τα λάθη του και αγωνιζόταν μετά να τα διορθώσει. Ήθελε η επόμενη φωτογραφία που θα τραβούσε να τον έδειχνε ομορφότερο και περισσότερο δίκαιο...

Όπως έρχεται ο χειμώνας, έτσι και μια μέρα ήρθε ετούτη η καταραμένη αρρώστια. Ήρθε η ώρα να δώσει αγώνα και για τον ίδιο της τον εαυτό.

Μαθημένη όπως ήταν, μήτε αυτό γονάτισε την Ειρήνη. Μιλούσε στον Κίμωνα και την Νίνα για τις μάχες με τα θηρία λες και άνοιγε το σφηνωμένο καπάκι του

βάζου με την μαρμελάδα.

Αυτό σκέφτονταν κι οι δυο τους καθώς βάδιζαν για το σπίτι της.

Θυμόταν τι τους έλεγε για τις πρώτες της μάχες και μου φαίνεται πως περισσότερο φοβόταν οι ίδιοι παρά η Ειρήνη.

Την πρώτη φορά τους είπε για εκείνο το μαύρο σκυλί που εμφανίσθηκε στο βαθύ σκοτάδι με αυτά τα κίτρινα δόντια βουτηγμένα στο αίμα. Τα μάτια του ήταν λέει, κατακόκκινα και πρόδιδαν τις προθέσεις του. Το Ρηνιώ πετάχτηκε, άρπαξε ότι βρήκε μπροστά της και του το πετούσε. Κράτησε τους γνάθους του σκυλιού ανοικτές για να μην την κατασπαράξει, μάτωσε τα χέρια της, μα τα κατάφερε.

Την επόμενη φορά ήρθε εκείνο το κακό μαύρο πουλί που με τα γαμψά του νύχια της ξερίζωνε τα μαλλιά, - το μοβόρο -, της μάτωνε τα χέρια, το πρόσωπο και τους ώμους. Μα η Ειρήνη μας, καταματωμένη, ξέφυγε πάλι.

Τι να θέλει όμως και μας καλεί και σήμερα, είπε ο Κίμωνας στην Νίνα μ’ αυτή δεν του απάντησε. Μονάχα χτύπησε το κουδούνι.

Η Ειρήνη πάλι χαμογελαστή τους καλωσόρισε.

Τους είπε να κάτσουν στον καναπέ και τους έφερε κείνα τα αλμυρά που είχε φέρει ο Θανάσης.

Σαν έκατσαν και την άφησαν να τους μιλήσει πρόσεξαν πως τα χείλη της ίσωσαν, χάθηκε κείνο το χαμόγελο, και τα μάτια της βούρκωσαν.

- Χθες το βράδυ παιδιά, το κακό ήρθε κι είχε την μορφή ενός μαύρου καπνού. Πυκνού καπνού. Προσπάθησα να τον αποφύγω μα δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Δεν μπορούσα να τον πιάσω από κάπου, να κρατηθώ. Του πετούσα πράγματα κι αυτά περνούσαν από μέσα του και έσπαζαν στους τοίχους. Έτρεχα παντού στο δωμάτιο για να γλιτώσω μ’ αυτός, έπεσε πάνω μου και με τύλιξε. Προσπάθησα να τον σκορπίσω μα όσο πάλευα, ύπουλα, βούτηξε στα ρουθούνια μου και χάθηκε μέσα στο σώμα μου...

Έσκυψε η Νίνα.

Δαγκώθηκε ο Κίμωνας.

Σηκώθηκε και πήγε στο μέσα δωμάτιο.

Επέστρεψε με το χαμόγελό και την φωτογραφική της μηχανή.

- Άντε σηκωθείτε! Τι ύφος είναι αυτό; Μια φωτογραφία θέλω να μου βγάλετε για να την δώσετε στα παιδιά τον Νοέμβρη. Στην Άρτα δεν θα βρεθείτε φέτος; Ένα λεπτό Νίνα να φαίνομαι στο φως.

Χαμογέλασε στον φακό κι έσβησε.

Υ.Γ. Η κηδεία της Ειρήνης θα τελεστεί την Πέμπτη 23/08/2018 στις 13:30 στο Γ' Νεκροταφείο Νίκαιας….

Σταυρουλάκης Αρτεμ. Κωνσταντίνος
Τετάρτη 22 Αυγούστου 2018