Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα: Λαμπρός εορτασμός για τα 111 χρόνια – Παρών ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης (φωτο,βιντεο)

11:59 1/12/2024 - Πηγή: FlashNews

Με κάθε επισημότητα και με τη λαμπρότητα που απαιτείται για το σημαντικό αυτό γεγονός για την Κρήτη και την χώρα, εορτάστηκαν φέτος τα 111 χρόνια από την ιστορική στιγμή της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα.

Παρά τις αντίθετες προβλέψεις, ο φετινός εορτασμός έγινε κάτω από εξαιρετικές καιρικές συνθήκες, γεγονός που βοήθησε στο να τηρηθεί

κατά γράμμα το πρόγραμμα των εορτασμών.

Την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης, που βρίσκεται από χτες στα Χανιά, όταν και έδωσε το παρών στην εκδήλωση (επίσης για την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα) προβολής ντοκιμαντέρ για τα γεγονότα του 1913 και τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, πρωτοβουλίας του Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Βενιζέλος”.

Ο υπουργός Επικρατείας ανάρτησε και την ελληνική σημαία στον ιστό του Φρουρίου του Φιρκά στην κορύφωση των εκδηλώσεων.

Δείτε βίντεο από την έπαρση της σημαίας και τη διέλευση F16.

Η ανάρτηση της σημαίας από τον υπουργό Επικρατείας.

Σε δηλώσεις του ο κ. Βορίδης τόνισε: “Μεγάλη μου χαρά και τιμή να εκπροσωπήσω τον Πρωθυπουργό και την ελληνική κυβέρνηση στον εορτασμό για τα 111 χρόνια από την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Συγχαρητήρια στις Αρχές για την άρτια εκδήλωση. Αυτές οι εκδηλώσεις μας υπενθυμίζουν τον δύσκολο αγώνα που έγινε μέχρι να ολοκληρωθεί το Εθνικό κράτος, προκειμένου οι Έλληνες να βρεθούν υπό τη σκέπη μιας ενιαίας πατρίδας. Άνθρωποι έκαναν θυσίες αλλά τίποτα δεν είναι δεδομένο, διότι τα πάντα είναι εύθραυστα και οφείλουμε να τα υπερασπιζόμαστε. Πρέπει να απολαμβάνουν το αγαθό της Εθνικής Ελευθερίας”.

Για τα ελληνοτουρκικά ο κ. Βορίδης ανέφερε: “Αυτή η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι προτεραιότητά της είναι η υπεράσπιση της Εθνικής κυριαρχίας και το έχει αποδείξει με συγκεκριμένο τρόπο. Μεταξύ άλλων η φωνή της κυβέρνησης είναι ισχυρή σε διεθνές επίπεδο”.

Δείτε ολόκληρη τη δήλωση του υπουργού Επικρατείας:

Ως είθισται, οι εορτασμοί ξεκίνησαν το πρωί από τον Μητροπολιτικό Ναό Χανίων όπου τελέστη η καθιερωμένη Θεία Λειτουργία και στη συνέχεια ακολούθησε επίσημη δοξολογία παρουσία του υπουργού Μάκη Βορίδη, καθώς και πολιτικών, θεσμικών και στρατιωτικών αρχών.

Ακολούθησε πομπή για την μεταφορά της Ελληνικής σημαίας στο φρούριο Φιρκά, όπως έγινε πριν από 111 χρόνια.

Η λαμπρή εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την Έπαρση της Ελληνικής σημαίας στον ιστό του φρουρίου Φιρκά.

Η ομιλία του Δημάρχου Χανίων Παναγιώτη Σημανδηράκη

Στην επίσημη ομιλία του ο δήμαρχος Χανίων Παναγιώτης Σημανδηράκης, αναφέρθηκε στα ιστορικά γεγονότα της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα:

«Την 1η Δεκεμβρίου του 1913, 111 χρόνια πριν, το ιστορικό φρούριο του Φιρκά αποτέλεσε μια και για πάντα το σημείο ένωσης. Της ένωσης του παρελθόντος με το παρόν και το μέλλον, της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Έγινε σύμβολο ακατάλυτο, ορόσημο για την πολυχιλιετή ιστορία του νησιού.

Ήταν η μέρα, που όπως γράφει ο αθηναϊκός τύπος: «Η Κρήτη απεδόθη εις την μητέρα της»∙ είχαν προηγηθεί αιώνες κατακτήσεων, σημαδεμένοι από μικρές ή μεγάλες εξεγέρσεις και επαναστάσεις, ανυπολόγιστες θυσίες, διωγμούς και εκπατρισμούς, που όμως δεν πτόησαν το αδούλωτο φρόνημα των αγωνιστών.

Ήδη, από τα τέλη του 18ου αιώνα και το 1821, ίσως όλοι εκείνοι οι μικροί και μεγάλοι ήρωες: ο Δασκαλογιάννης, η Χρυσή Τσεπέτη, ο Μιχαήλ Κόρακας, οι Χάληδες, οι μάρτυρες του Αρκαδίου, ο Καγιαλές και τόσοι άλλοι, αμέτρητοι ήρωες, καθοδηγούνταν από την υποσυνείδητη γνώση του ελληνικού ιδεώδους και τις εντυπωμένες στο γενετικό υλικό τους αρχές για την ελευθερία και τη δημοκρατία.

Ανήκαν και αυτοί στον μακρύ κατάλογο των Κρητικών, που θυσιάστηκαν και αφανίστηκαν ανά τους αιώνες για τον ιερό σκοπό.

Εκεί, όμως ανάμεσα στις αιματοβαμμένες σελίδες της ιστορίας της Κρήτης γεννήθηκε και η «ελπίδα», ο άνθρωπος που θα οδηγούσε την Κρήτη στην ένωση με τον εθνικό κορμό και θα πραγματοποιούσε την 1η Δεκεμβρίου του 1913 την έπαρση της γαλανόλευκης στο φρούριο του Φιρκά: ο εθνάρχης μας Ελευθέριος Βενιζέλος.

Μετά το 1830 όταν η Κρήτη είχε μείνει εκτός των ορίων της εξαιρετικά μικρής και περιορισμένης σε έκτασης Ελλάδας, το νησί ήταν ένα ενεργό ηφαίστειο με συνεχείς εκρήξεις, που ταλάνιζαν τον ντόπιο πληθυσμό για τις επόμενες δεκαετίες. Η μία επανάσταση διαδεχόταν την άλλη.

Είχαν προηγηθεί η επανάσταση του Δασκαλογιάννη το 1770 και η μεγάλη επανάσταση του 1821, που κράτησε σχεδόν μια δεκαετία. Μετά το 1830 καταγράφονται διαδοχικές εξεγέρσεις για παραχώρηση προνομίων, για λευτεριά, για ένωση με την Ελλάδα με σημαντικούς σταθμούς το 1833, το 1841, το 1858, τη μεγάλη επανάσταση του 1866-69, το 1878, το 1895 και το 1897.

Ένα επαναστατικό συνεχές, όπου το σύνθημα «ελευθερία ή θάνατος» είχε αντικατασταθεί από το «ένωσις ή θάνατος», με γεγονότα συγκλονιστικά.

Τα γεγονότα του 1897 και του 1898, οι πυρπολήσεις των πόλεων και οι σφαγές από τους Οθωμανούς λειτούργησαν ως καταλύτης εξελίξεων. Παρότι η Ελλάδα βρισκόταν σε δεινή θέση μετά την ταπεινωτική ήττα στον ατυχή πόλεμο με την Τουρκία, η συγκυρία αποδείχθηκε ευνοϊκή και έγινε το πρώτο βήμα για την ένωση. Οι Μεγάλες Δυνάμεις παραχώρησαν καθεστώς αυτονομίας και ξεκίνησε η περίοδος της Κρητικής Πολιτείας, της «πρώτης λευτεριάς», σύμφωνα με τον Πρεβελάκη.

Το νησί πέρασε σε μια νέα εποχή, που πολύ σύντομα ωστόσο, η γενική ευφορία και το κλίμα κατάνυξης που πλανιόνταν στην ατμόσφαιρα με την άφιξη του Πρίγκηπα Γεώργιου στην Κρήτη, μετετράπη σε απογοήτευση. Η ένωση δεν ερχόταν, ο Ύπατος αρμοστής, Πρίγκιπας Γεώργιος, ήταν αυταρχικός και αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων, χωρίς αντίληψη των διπλωματικών ισορροπιών.

Η σύγκρουσή με τον Βενιζέλο, που ως υπουργός Δικαιοσύνης του Πρίγκιπα είχε αποφασιστική συμβολή στη διαμόρφωση του πρώτου κρητικού συντάγματος, υπήρξε σφοδρή. Ήταν η στιγμή, που δύο διαφορετικοί κόσμοι συγκρούονταν. Μόνη διέξοδος ήταν και αυτή τη φορά η επανάσταση. Με ορμητήριο το Θέρισο, ηγετική τριανδρία τους Βενιζέλο, Μάνο και Φούμη, πλαισιωμένους από εκατοντάδες αγωνιστές από ολόκληρο το νησί, η επανάσταση οδήγησε στην κατάλυση της απολυταρχίας του Πρίγκιπα και συνέβαλε αποφασιστικά στη διεθνοποίηση του κρητικού ζητήματος, φέρνοντας ακόμα πιο κοντά την πολυπόθητη ένωση.

Ταυτόχρονα, ανέδειξε και τον Ελευθέριο Βενιζέλο, έναν πολιτικό οραματιστή, έναν άνθρωπο με ατσάλινη θέληση, με ηγετικό ταλέντο και μεταρρυθμιστική τόλμη, που διέθετε διπλωματικές δεξιότητες και ρητορικό χάρισμα. Η φήμη του ξεπέρασε τα όρια της Κρήτης και λίγα χρόνια αργότερα ήταν η αυτονόητη επιλογή των επαναστατών του Στρατιωτικού Συνδέσμου για να αναλάβει Πρωθυπουργός της Ελλάδας το 1910 και να δρομολογήσει την ανόρθωση και την εδαφική ολοκλήρωση του ελληνικού κράτους.

Το 1908 οι Κρητικοί κηρύσσουν μονομερώς την ένωση. Η ελληνική κυβέρνηση, παρότι ενθάρρυνε την κίνηση αυτή, δεν προχώρησε σε επίσημη αναγνώριση για να αποφύγει την αντίδραση της Τουρκίας και τις διεθνείς περιπλοκές.

Τον Μάιο του 1912 ο Βενιζέλος δεν δίστασε να συγκρουστεί ακόμα και με τους φίλους και τους συνοδοιπόρους του στις κρητικές επαναστάσεις, όταν αυτοί θέλησαν να μετάσχουν στη συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων. Ο Βενιζέλος τους εμποδίζει, τους απωθεί με δυνάμεις στρατού και χωροφυλακής. Είναι προσηλωμένος στον μεγάλο σκοπό και γνωρίζει τον κίνδυνο πολεμικής εμπλοκής με την Τουρκία, όπως εξίσου καλά γνώριζε ότι η Ελλάδα δεν ήταν ακόμη έτοιμη.

Το επόμενο διάστημα, με τις συντονισμένες κινήσεις του και χάρη στη στρατιωτική και διπλωματική προετοιμασία, που έφερε τη δική του σφραγίδα, δημιουργούνται νέα δεδομένα.

Με το τέλος των βαλκανικών πολέμων η Ελλάδα βρέθηκε στην πλευρά των νικητών. Το φοβικό και διεθνώς ανυπόληπτο κρατίδιο του 1910 είναι πλέον μία υπολογίσιμη περιφερειακή δύναμη, διπλάσια σε έκταση και πληθυσμό. Σε αυτό το πλαίσιο εντάχθηκε και η οριστική επίλυση του κρητικού ζητήματος.

Και ήταν απολύτως καθοριστικής σημασίας το γεγονός, ότι σε αυτήν την κρίσιμη τελευταία φάση του Κρητικού ζητήματος, ο άνθρωπος που κλήθηκε να το χειριστεί, ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Πριν 111 χρόνια, την 1η Δεκεμβρίου 1913, το όνειρο έγινε πραγματικότητα∙ η γαλανόλευκη υψώθηκε με κάθε επισημότητα και άρχισε να κυματίζει περήφανη, επισφραγίζοντας την Ένωση ανάμεσα στο ξέφρενο από χαρά πλήθος και στους δύο ζωντανούς θρύλους των κρητικών επαναστάσεων, τον Χατζημιχάλη Γιάνναρη και τον Αναγνώστη Μάντακα.

Κυρίες και κύριοι,

Σήμερα ο κόσμος μας μεταβάλλεται ταχύτατα και γεγονότα, όπως η 1η Δεκεμβρίου 1913, μας καλούν να αναστοχαστούμε και να αναλογιστούμε τη σημασία των πολιτικών ηγεσιών και την αξία του αγώνα από τον απλό λαό.

Γιατί η παρακαταθήκη των προγόνων μας είναι βαριά και για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στο μέλλον με ελπίδα, δεν μπορούμε παρά να έχουμε ως πλοηγό τους αγώνες τους, την ακατάβλητη πίστη τους στην ελευθερία, την αυταπάρνηση και την ανιδιοτέλεια, με την οποία υπερασπίστηκαν το ιδεώδες της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας.

Αυτήν την ιερή παρακαταθήκη οφείλουμε να την αναδείξουμε -το οφείλουμε σε εκείνους αλλά και στους εαυτούς μας- να τη φέρουμε στο σήμερα, να αντλήσουμε

έμπνευση για τους σημερινούς αγώνες, ακόμα και αν αυτοί έχουν διαφορετικό περιεχόμενο.

Οφείλουμε κυρίως, έχοντας κατακτήσει βαθύτερο επίπεδο κατανόησης σε συλλογικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο, να σταθούμε δίπλα στους λαούς, που αγωνίζονται για την ελευθερία, σε μια πρωτοφανή κρίση, που ταλανίζει την ανθρωπότητα και αφήνει μικρά περιθώρια αξιόπιστης πρόβλεψης, στη γειτονιά της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής.

Στην παγκόσμια, σύγχρονη και σύνθετη πραγματικότητα, καμία ισορροπία δεν μπορεί να επέλθει αν δεν παραμεριστούν οι εθνικισμοί, αν δεν επικρατήσει η συναδέλφωση και αν δεν βρεθούν τα τολμηρά μέσα και οι τρόποι, ακολουθώντας το παράδειγμα του Εθνάρχη μας, Ελευθερίου Βενιζέλου, ώστε να μπορούν να επιβάλλονται απαρέγκλιτα οι επιταγές του διεθνούς δικαίου και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σας ευχαριστώ!»

Δήλωση της βουλευτού Χανίων ΝΔ Σέβης Βολουδάκη

“Σήμερα, τιμούμε μια σπουδαία στιγμή στην ιστορία της Κρήτης, καθώς συμπληρώνονται 111 χρόνια από την επίσημη ένωση του νησιού μας με το ελληνικό κράτος. Αυτή η ημέρα δεν είναι απλώς μια αναφορά σε ένα πολιτικό γεγονός, αλλά μια εμβληματική στιγμή που σηματοδοτεί τη νίκη των ιδανικών της ελευθερίας και της εθνικής μας ταυτότητας.

Η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα αποτελεί την κορύφωση αιώνων αγώνων και θυσιών, που κατέβαλαν οι αγωνιστές του νησιού, με ηρωισμό και αυταπάρνηση, αντιστάθηκαν στις κατακτητικές δυνάμεις και υπηρέτησαν τη βαθιά επιθυμία του λαού για ελευθερία. Οι θυσίες τους δεν ήταν μάταιες· η ιστορία μας διδάσκει ότι η επιμονή και η αφοσίωση σε έναν ιερό σκοπό μπορούν να φέρουν την πολυπόθητη δικαίωση. Χρόνια πολλά σε όλους τους Κρητικούς, χρόνια πολλά στην Κρήτη και στη μητέρα Ελλάδα!”.

Δήλωση του βουλευτή Χανίων ΝΔ Αλέξανδρου Μαρκογιαννάκη

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με επίσκεψη στο Ναυτικό Μουσείο Κρήτης όπου ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης ξεναγήθηκε από τον πρόεδρο του Δ.Σ. του μουσείου κ. Πετράκη.