Η άρρηκτη σχέση της Κρήτης με την Ορθοδοξία

Το μεγαλύτερο εκκλησιαστικό γεγονός του 21ου αιώνα, συνετελέσθη στην Κρήτη και μάλιστα στις εγκαταστάσεις της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης την περίοδο από 16 έως 25 Ιουνίου 2016. Επρόκειτο για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Κυριότερος σκοπός της Συνόδου ήταν η ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως Μια, Αγία, Καθολική & Αποστολική Εκκλησία. Η επιλογή της τοποθεσίας

δεν είναι τυχαία καθώς η Κρήτη διαχρονικά είναι συνδεδεμένη με την Ορθοδοξία και αυτό είναι αναγνωρισμένο ως ιστορική αλήθεια από όλες τις αυτόνομες Εκκλησίες. Η τοποθεσία λοιπόν της Συνόδου, είχε συμβολικό χαρακτήρα.

Ο χριστιανισμός εισήχθη στην Κρήτη από τον Απόστολο Παύλο τον 1ο αιώνα μ.Χ. Ο Παύλος έγραψε την Επιστολή προς Τίτον (όνομα που τιμάται ιδιαίτερα στο νησί), για να οργανώσει την πρώιμη χριστιανική κοινότητα. Ο Τίτος θεωρείται παραδοσιακά ως ο πρώτος επίσκοπος της Κρήτης και χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Έτσι από αυτή την πρώιμη περίοδο, η κρητική εκκλησία άρχισε να αναπτύσσεται. Η Κρήτη ανέπτυξε τις δικές της επισκοπές και χριστιανικές κοινότητες, αποτελώντας μια από τις πρώτες εκχριστιανισμένες περιοχές της Μεσογείου.
Κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας , η Κρήτη ήταν το θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το νησί άκμασε ως μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και χτίστηκαν πολλές εκκλησίες, μοναστήρια και θρησκευτικές δομές.

Η Κρήτη έγινε γνωστή για τον μοναχισμό της, με μοναστήρια που ιδρύθηκαν σε όλο το νησί.
Κατά την Αραβική κυριαρχία (827-961 μ.Χ.), η Ορθοδοξία δέχτηκε μεγάλα πλήγματα με πολλές χριστιανικές εκκλησίες να καταστρέφονται και οι χριστιανοί να διώκονται. Ωστόσο, ο ορθόδοξος χριστιανισμός επιβίωσε, δημιουργώντας κρυφές ομάδες χριστιανών που διατήρησαν την πίστη τους.
Μετά την ανακατάληψη της Κρήτης από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία το 961 μ.Χ., οι ορθόδοξες χριστιανικές πρακτικές αναβίωσαν.
Το 1204, μετά την Τέταρτη Σταυροφορία, η Κρήτη έρχεται πλέον υπό την κυριαρχία των Βενετών (1204-1669). Οι Βενετοί, όντας Ρωμαιοκαθολικοί, θέλησαν να επιβάλουν τον καθολικισμό στους Κρητικούς, οδηγώντας σε εντάσεις μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής και της Ορθόδοξης κοινότητας. Παρά τις βενετικές προσπάθειες, η πλειοψηφία των Κρητικών παρέμεινε πιστή στην Ορθοδοξία.
Το 1669, το νησί περιήλθε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι Οθωμανοί επέτρεψαν τη λειτουργία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά με περιορισμούς. Η ορθόδοξη πίστη έγινε κεντρικό κομμάτι της κρητικής ταυτότητας και της αντίστασης στην ξένη κυριαρχία. Πολλοί Κρητικοί επαναστάτησαν κατά των Οθωμανών, με την ορθόδοξη πίστη τους να παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτές τις εξεγέρσεις.
Η Μονή Αρκαδίου, ειδικότερα, έγινε σύμβολο αντίστασης κατά τη διάρκεια της Κρητικής Επανάστασης του 1866, όταν πολιορκήθηκε από τις οθωμανικές δυνάμεις με τους Κρητικούς αγωνιστές να ανατινάζουν την πυριτιδαποθήκη του μοναστηριού αντί να παραδοθούν και να μαρτυρούν με αυτόν τον τρόπο για χάρη της πίστης και της ελευθερίας τους. Επίσης, η μεγαλύτερη μορφή των Κρητικών Επαναστάσεων, ο Ιωάννης Δασκαλογιάννης είχε ως κινητήριο μοχλό ξεσηκωμού του πληθυσμού, την Ορθοδοξία και την πίεση που δεχόταν από τους Οθωμανούς να αφανιστούν. Μάλιστα, παρά τη διαφορετική μεταχείριση που είχαν τα Σφακιά -ο τόπος καταγωγής του- με σχετική ελευθερία που είχε δοθεί, εκείνος επέμενε πως η Κρήτη είναι μια, αδιαίρετη και Ορθόδοξη και έπρεπε να επαναστατήσει. Παρά το γεγονός πως η πρώτη προσπάθεια πνίγηκε στο αίμα, μισό αιώνα μετά οι Κρητικοί έχοντας μέσα τους τη φλόγα της επανάστασης και μη αντέχοντας άλλο την υποταγή, τα κατάφεραν

Πλέον, η Εκκλησία της Κρήτης είναι ένα αυτοκέφαλο (αυτοδιοικούμενο) σώμα στο πλαίσιο της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ενώ έχει έναν βαθμό αυτονομίας, πνευματικά υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης ενώ προσελκύει πλήθος προσκυνητών από όλο τον κόσμο.
Τέλος, οι θρησκευτικές γιορτές γιορτάζονται με μεγάλη αφοσίωση και οι θρησκευτικές παραδόσεις είναι βαθιά ριζωμένες στην κρητική κουλτούρα.

Keywords
Τυχαία Θέματα
Κρήτης, Ορθοδοξία,kritis, orthodoxia