Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού: Απόγνωση από την καταστροφή του δάσους γύρω από το Τατόι

11:19 8/8/2021 - Πηγή: Businessnews

Το Τατόι μέσα σε έναν αιώνα έζησε άλλες δυο παρόμοιας εκτάσεως πυρκαγιές το 1916 και το 1945, καθώς και πολλές μικρότερες. 

Ανακοίνωση σχετικά με την καταστροφή του δάσους γύρω από το Τατόι και τις παραλείψεις της πολιτείας εξέδωσε η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

Με αγωνία και βαθειά οδύνη η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) παρακολούθησε την πύρινη συμφορά που κατέκαψε τα δάση της χώρας μας, εισήλθε σε οικισμούς, κατέστρεψε περιουσίες.

Λόγω της 22ετούς στράτευσής μας στην εμπροσθοφυλακή του αγώνα για την διάσωση και την αποκατάσταση και την επαναλειτουργία του πρώην βασιλικού κτήματος στο Τατόι, αγώνα που πρώτη αυτή ξεκίνησε, είναι επόμενο η σε μεγάλο βαθμό καταστροφή του δάσους του, είτε για το Παλαιόκαστρο πρόκειται είτε για την ειδυλλιακή Κιθάρα, την Κιάφα, την Δρίζα και το Κεραμίδι, να μας γεμίζει απόγνωση. Είναι ευτύχημα ότι δεν καταστράφηκαν κτίρια κι ότι δεν χάθηκαν ζωές, άλλες από εκείνες χιλιάδων άγριων ζώων και πουλιών. Το Τατόι μέσα σε έναν αιώνα έζησε άλλες δυο παρόμοιας εκτάσεως πυρκαγιές το 1916 και το 1945, καθώς και πολλές μικρότερες. Δύο φορές αναστήθηκε από τις στάχτες του, κάτι που Κοινωνία και Πολιτεία μαζί, είμαστε αποφασισμένοι να πράξουμε ξανά, χωρίς καθυστέρηση. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού ρίχνει όλες τις δυνάμεις της στον αγώνα αυτόν, απολύτως αλληλέγγυα με όλους όσους συμπαρατάσσονται και συμπαραταχθούν.

Η ΕΛΛΕΤ αναγνωρίζει τις επίμονες και επίμοχθες προσπάθειες του πρωθυπουργού, της υπουργού Πολιτισμού και των ανώτατων στελεχών του υπουργείου, για την κατά το δυνατό διάσωση του δασικού πλούτου, όπως επίσης και για την σωτηρία των ιστορικών κτιρίων και των προκατασκευασμένων κτισμάτων μέσα στα οποία θησαυρίζονται και συντηρούνται σημαντικά για την εθνική αυτογνωσία κειμήλια. Οι φλόγες έγλυψαν τους τοίχους τους και το κακό απεσοβήθη χάρη στον ηρωικό συντονισμένο αγώνα των πυροσβεστών. Δεν μπορεί ωστόσο να μην παρατηρήσει πως αν το Τατόι είχε αποκτήσει έγκαιρα την πρέπουσα διοίκηση, βάσει του σχήματος που κατ’ επανάληψιν και δια του Τύπου, έχει προτείνει η Ελληνική Εταιρεία, πως αυτή, ασχολούμενη αποκλειστικώς με το Τατόι, θα είχε μεριμνήσει για την εγκατάσταση αποτελεσματικού συστήματος πυρόσβεσης, που τόσο τραγικά έλλειψε την στιγμή της δοκιμασίας.

Στο αποτελεσματικό σύστημα πυρόσβεσης εντάσσεται και η ορθή αναδάσωση, μέγα ζήτημα πάνω στο οποίο είχε ιδιαιτέρως ενσκήψει ο Βασίλειος Δρούβας, διευθυντής του Τατοϊου από το 1925 έως το 1961. Την γνώση του, εμπειρική σε μεγάλο βαθμό, συμπύκνωσε στο πόνημα Η καταστροφή των δασών εκ πυρκαϊών και η αναδάσωσις αυτών (Αθήναι 1934) το οποίο συνέγραψε με αφορμή την πυρκαγιά της 6ης Σεπτεμβρίου 1931 που κατέστρεψε 9.000 στρέμματα. Μεταξύ των προτεινόμενων μέτρων, τα οποία ο ίδιος με επιτυχία εφήρμοσε από το 1932 και πέρα, ήταν η επιλογή κατάλληλων ειδών εγχώριων δένδρων όπως το κυπαρίσσι, τα οποία φύτεψε σε πυκνές σειρές και κατά τριγωνική, όπως γράφει διάταξη, τόσο κατά μήκος των αντιπυρικών ζωνών τις οποίες διαπλάτυνε όσο και της σιδηροδρομικής γραμμής, καθώς επίσης ανά τετράγωνα περιβάλλοντα έκταση δάσους με χαλέπια πεύκη (καθώς και διαγώνια μέσα σε αυτή), της οποίας συνιστούσε τον περιορισμό…. Η πρόταση του Δρούβα αποτυπώνεται στους παλιούς έγχρωμους δασικούς χάρτες του Τατοΐου.

Λόγω της ιδιαίτερης σημασίας του Τατοΐου, η μεταπυρική διαχείρισή του πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή ακολουθώντας τις αρχές της δασολογικής επιστήμης. Πρέπει να έχει επείγοντα χαρακτήρα, με σκοπό τη μείωση της διάβρωσης λόγω των εντόνων βροχοπτώσεων στην περιοχή στις αρχές Οκτωβρίου, την αποφυγή πλημμυρών και την αποκατάσταση της βλάστησης με κατάλληλη επιλογή των φυτικών ειδών.

Η Αττική θρηνεί την απώλεια μεγάλου τμήματος του δασικού της πλούτου. Η κλιματική απορρύθμιση καθιστά κατεπείγουσα την λήψη εκείνων των μέτρων που όχι μόνον θα ασφαλίσουν ό, τι απομένει, αλλά θα επουλώσουν κατά τέτοιο τρόπο τα τραύματα ώστε να περιορίσουν στο μέλλον την επανάληψη της συμφοράς.