Παγκόσμιοι ηγέτες: Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από την επιστροφή του Τραμπ (Bloomberg)

18:38 7/11/2024 - Πηγή: Businessnews

Η πρώτη προεδρία του έδειξε πως είχε κατατάξει τους ηγέτες με βάση τις αντιληπτές δυνάμεις και αδυναμίες τους.

Αν υπάρχει ένα πράγμα στο οποίο ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ξεκάθαρος, αυτό είναι οι νικητές και οι ηττημένοι. Οι σχέσεις του με τους παγκόσμιους ηγέτες θα διαμορφώσουν τα παγκόσμια γεγονότα.

Ο συναλλακτικός χαρακτήρας της πρώτης προεδρίας του έδειξε πως είχε κατατάξει τους ηγέτες με βάση τις αντιληπτές δυνάμεις και αδυναμίες τους - και το προσωπικό του γούστο. Αυτό σήμαινε ότι η Γερμανία περιορίστηκε στο μέγεθος, αλλά οι Βορειοκορεάτες είχαν ακροατήριο.

Νικητές

Ο πρωθυπουργός

του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου: Είχε τεταμένες σχέσεις με τον απερχόμενο πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και θα καλωσορίσει την άφιξη ενός μακροχρόνιου συμμάχου του στον Λευκό Οίκο. Ο Τραμπ είναι πιθανό να ενισχύσει την υποστήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ. Ο νέος ηγέτης των ΗΠΑ θα είναι επίσης πιο θετικός απέναντι στην επιμονή του Νετανιάχου στη συνέχιση της μάχης εναντίον των Ιρανών πληρεξουσίων και στην άρνηση να υποστηρίξει ένα μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος.

Ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι: Ο Μόντι και ο Τραμπ μοιράζονται στενούς προσωπικούς δεσμούς, συχνά επαινούν ο ένας τον άλλον δημόσια και αποκαλούν ο ένας τον άλλο φίλο. Μια κυβέρνηση Τραμπ μπορεί να μην υποστηρίξει την ώθηση του Καναδά να λογοδοτήσει η κυβέρνηση της Ινδίας για φερόμενες δολοφονίες αντιφρονούντων. Η υπόσχεση του Τραμπ να διαπραγματευτεί μια συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία δίνει επίσης στον Μόντι χώρο να διατηρήσει στενούς δεσμούς με τη Μόσχα, η οποία προμηθεύει την Ινδία με φθηνό πετρέλαιο και στρατιωτικό εξοπλισμό.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν: Ο Πούτιν βλέπει την επιστροφή του Τραμπ ως μια ευκαιρία για να εκμεταλλευτεί τις διαιρέσεις στη Δύση και να αποσπάσει περαιτέρω κέρδη στην Ουκρανία. Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ αναμένεται να δημιουργήσει προσκόμματα την ενότητα των συμμάχων του ΝΑΤΟ και να θέσει το μέλλον της βοήθειας προς την Ουκρανία σε αμφισβήτηση με την πολιτική του «Πρώτα η Αμερική».

Η απρόβλεπτη συμπεριφορά του, ωστόσο, έχει ανησυχήσει ορισμένους στο Κρεμλίνο. Ο Τραμπ θα μπορούσε βραχυπρόθεσμα να κλιμακώσει τη σύγκρουση, σε μια προσπάθεια να επιβάλει μια διευθέτηση στον Πούτιν, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες.

Ο πρίγκιπας διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν: Ο ντε φάκτο ηγέτης του βασιλείου θα δει μια ευκαιρία να αναζωογονήσει τις μακροχρόνιες προσπάθειες για την εξασφάλιση ενός βασικού συμφώνου ασφαλείας με τις ΗΠΑ. Ο Τραμπ, η ομάδα του οποίου συνέταξε τις «Συμφωνίες του Αβραάμ», που άνοιξαν διπλωματικούς δεσμούς μεταξύ του Ισραήλ και ορισμένων αραβικών κρατών, αναμένεται να αφιερώσει μεγάλη προσοχή στην περιοχή.

Η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι: Η Μελόνι έχει γίνει σθεναρά φιλοατλαντική, αλλά παραμένει ουσιαστικά μια σκληρή δεξιά πολιτικός. Θα επιδιώξει να γίνει ένας δίαυλος μεταξύ του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και του Λευκού Οίκου.

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Η Τουρκία μπορεί να είναι προσεκτικά αισιόδοξη. Ο Ερντογάν και ο Τραμπ μοιράζονται μια ιστορία εγκάρδιας επικοινωνίας, μιλώντας συχνά τηλεφωνικά, με τον Ερντογάν να τον αναφέρει ακόμη και ως «φίλο του». Σε αντίθεση με την εποχή του Μπάιντεν, μια προεδρία Τραμπ θα μπορούσε να προσφέρει στον Ερντογάν πιο άμεση πρόσβαση στην Ουάσιγκτον.

Η αντιπολεμική στάση του Τραμπ και η εστίαση στο εμπόριο μπορεί επίσης να λειτουργήσει υπέρ του Ερντογάν. Ωστόσο, η αντι-ισραηλινή ρητορική του Ερντογάν θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα και οι πρόσφατες προσπάθειες της Τουρκίας να αυξήσει τη συνεργασία με την Κίνα μπορεί να δημιουργήσει προκλήσεις.

Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν: Ίσως ο Ασιάτης ηγέτης που καλωσόρισε περισσότερο την επιστροφή του Τραμπ είναι ο Βορειοκορεάτης δικτάτορας. Ο Κιμ και ο Τραμπ έχτισαν μια θερμή σχέση με επιστολές και δύο συναντήσεις κορυφής κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ, αν και τελικά δεν υπήρξε συμφωνία ώστε να σταματήσει η Βόρεια Κορέα την προσπάθεια να κατασκευάσει πυραύλους με πυρηνική κεφαλή, ικανούς να φτάσουν στην ηπειρωτική Αμερική.

Με την επιστροφή του Τραμπ, ο Κιμ μπορεί να ελπίζει σε μια ευκαιρία να μειώσει την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην περιοχή, καθώς και να αποδυναμώσει τους αυξανόμενους στρατιωτικούς δεσμούς μεταξύ των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας. Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Τραμπ, οι ΗΠΑ απέσυραν στρατιωτικές ασκήσεις με τη Νότια Κορέα ως επίδειξη καλής θέλησης.

Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν: Ο εθνικιστής ηγέτης, τον οποίο ο Τραμπ έχει επαινέσει για την ηγεσία του, είχε βάλει το πιο τολμηρό στοίχημα στην Ευρώπη για τη νίκη του Τραμπ. Τώρα ο Όρμπαν τοποθετείται ως ο άνθρωπος του Τραμπ στην Ευρώπη και ελπίζει ότι οι προσωπικοί του δεσμοί με τον επόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ θα ενισχύσουν τη θέση του στην ΕΕ, όπου θεωρείται «μαύρο πρόβατο». Ο Όρμπαν αναμένει από τον Τραμπ να τερματίσει γρήγορα τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέ Μιλέι: Ο πρόεδρος της Αργεντινής έβαλε ένα μεγάλο στοίχημα στη νίκη του Τραμπ. Συναντώντας τον ηγέτη των ΗΠΑ για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο, ο Μιλέι δεν έχασε την ευκαιρία να του πει πόσο «πολύ σπουδαίος πρόεδρος» ήταν, ενώ του ευχόταν να επανεκλεγεί.

Ο Μιλέι ελπίζει ότι μια δεύτερη κυβέρνηση Τραμπ θα γείρει τη ζυγαριά υπέρ της Αργεντινής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, καθώς το έθνος επιδιώκει μια νέα συμφωνία για να αντικαταστήσει το πρόγραμμα ρεκόρ των 44 δισεκατομμυρίων δολαρίων που υπάρχει σήμερα.

Ηττημένοι

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι: Ήταν ένας από τους πρώτους παγκόσμιους ηγέτες που συνεχάρη τον Τραμπ, αλλά αυτό δεν κρύβει τη βαθιά ανησυχία στο Κίεβο για τη νίκη του Ρεπουμπλικανού. Η Ουκρανία ανησυχεί ότι ο Τραμπ θα μπορούσε να ασκήσει πίεση να εγκαταλείψει γη, στο πλαίσιο συνομιλιών με τη Ρωσία και να περικόψει την οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη.

Η αλλαγή στην αμερικανική ηγεσία έρχεται καθώς η Ρωσία σημειώνει πρόοδο στην εκστρατεία της για την κατάληψη περισσότερων ουκρανικών εδαφών στις τέσσερις περιοχές που έχει προσαρτήσει.

Ο πρόεδρος του Ιράν Μασούντ Πεζεσκιάν: Ένας σημαντικός υποστηρικτής του Ισραήλ, ο Τραμπ, άσκησε μια πολιτική «μέγιστης πίεσης» προς την Τεχεράνη όταν ήταν για τελευταία φορά στον Λευκό Οίκο. Μπορεί να θέλει να απομονώσει ακόμη περισσότερο το Ιράν, σκληραίνοντας τις αυστηρές κυρώσεις των ΗΠΑ που επέβαλε στην πρώτη του θητεία. Αλλά ο Τραμπ θα αντιμετωπίσει μια περιοχή που έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, με το Ιράν να βελτιώνει τους δεσμούς με τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, δύο χώρες που υποστήριξαν τη στάση της «μέγιστης πίεσης».

Ο πρόεδρος της Κίνας Σι: Για τον Σι, η νίκη του Τραμπ έρχεται σε μια κακή στιγμή. Οι απειλές του για δασμούς 60% θα δοκιμάσουν σκληρά το διμερές εμπόριο με την Αμερική. Αυξάνει επίσης την αβεβαιότητα, καθώς η κυβέρνηση του Σι αναπτύσσει ένα σημαντικό πακέτο για να τονώσει την ανάπτυξη.