“Δεν θυμάμαι να υπήρχε κάποια πόρτα κοντά μας” του Φώτη Μανίκα

Η μάνα μου πέθανε το είκοσι από κόβιντ. Το φάντασμά της είδα. Την είχαμε δύο μήνες στην εντατική στο Ρίο. Δεν έλεγε να πεθάνει. Πηγαινοερχόμασταν κατακαλόκαιρο, ούτε ένα μπάνιο δεν κάναμε. Πόσες βενζίνες, για να μας πουν μια μέρα ότι τα κακάρωσε. Μόλις έμαθα ότι πέθανε –στο νοσοκομείο ήμασταν–, άφησα τη Θάλεια να τα βγάλει...

Source

Keywords
Τυχαία Θέματα