Η περιπετειώδης βύθιση του γερμανικού θωρηκτού «Τίρπιτς»

20:01 15/11/2017 - Πηγή: Armynow

Μετά από πολλές προσπάθειες οι Βρετανοί κατάφεραν να βυθίσουν το θωρηκτό Τίρπιτς, το καμάρι του γερμανικού πολεμικού ναυτικού, στις 12 Νοεμβρίου 1944.

Το «Τίρπιτς» ήταν αδελφό πλοίο του θωρηκτού «Μπίσμαρκ», αν και 2.000 τόνους βαρύτερο, αποτελώντας έτσι το βαρύτερο θωρηκτό που υπηρέτησε σε ευρωπαϊκό ναυτικό στη διάρκεια του Β΄ Π.Π.

Το μέγεθος και ο οπλισμός του ήταν εντυπωσιακά. Μήκος 251 μ., εκτόπισμα 52.600 τόνοι έμφορτο, πλήρωμα 2.340 άνδρες, κύριος οπλισμός οχτώ πυροβόλα των

380 χλστ. και δεκάδες άλλα μικρότερα και ταχύτητα 30,8 κόμβων, εκπληκτική για πλοίο αυτού του μεγέθους.

Το «Τίρπιτς» σε υπηρεσία

Το «Τίρπιτς» καθελκύστηκε στις 1 Απριλίου του 1939 και εντάχθηκε σε υπηρεσία στις 25 Φεβρουαρίου 1941.

Το καλοκαίρι του 1941 η Γερμανία εισέβαλε στη Σοβιετική Ένωση και το «Τίρπιτς» έδρασε στη Βαλτική μέχρις ότου στις αρχές του 1942 πέρασε στη Νορβηγία από όπου θα επιτίθονταν στις Συμμαχικές νηοπομπές που προορίζονταν για τη Ρωσία.

Τον Μάρτιο του 1942 το «Τίρπιτς» βγήκε στα ανοιχτά αλλά οι Βρετανοί αποκωδικοποιώντας τα σήματα του «Αίνιγμα» άλλαξαν τη διαδρομή στις νηοπομπές και καταδίωξαν ανεπιτυχώς το γερμανικό θωρηκτό.

Το έλλειμμα καυσίμων που αντιμετώπιζε η Γερμανία απέτρεψε μία γρήγορη επανάληψη των αποστολών για το «Τίρπιτς» και όταν αυτό συνέβη η αναχώρηση του έγινε αμέσως γνωστή στο βρετανικό ναυτικό με αποτέλεσμα η νηοπομπή να διασπαρεί για να μην αποτελέσει στόχο για τα γερμανικά πλοία επιφανείας, αν και στη συνέχεια αποτέλεσε εύκολη λεία για τα γερμανικά υποβρύχια.

Το «Τίρπιτς» παρέμεινε στη Νορβηγία για συντήρηση και επισκευές και στις 6 Σεπτεμβρίου του 1943 μαζί με το θωρηκτό «Σκάρχορστ» και δέκα αντιτορπιλικά αναχώρησαν για τη νήσο Σπίτσμπεργκεν, στον Αρκτικό Ωκεανό, όπου βρίσκονταν ένας βρετανικός μετεωρολογικός σταθμός και σταθμός ανεφοδιασμού. Η βρετανική εγκατάσταση καταστράφηκε και τα γερμανικά πλοία επέστρεψαν στη Νορβηγία χωρίς επεισόδια.

To Τίρπιτς αγκυροβολημένο.

Το «Τίρπιτζ» στο αγκυροβόλιο του ήταν κολλημένο σε μια πλαγιά, παραλλαγμένο, και με δίχτυα προστασίας από τορπίλες γύρω του. Τα μέτρα όμως αυτά δεν απέτρεψαν τους Βρετανούς από το να το φωτογραφίζουν σχεδόν κάθε βδομάδα.

Οι βρετανικές επιθέσεις

Το «Τίρπιτζ» αποτελούσε διαρκή κίνδυνο για τις Συμμαχικές νηοπομπές. Οι Βρετανοί προσπάθησαν επανειλημμένα να καταστρέψουν το «Τίρπιτζ» στο αγκυροβόλιο του.

1942

Στις 28 και 29 Απριλίου 1942 βρετανικά βομβαρδίστηκα επιτέθηκαν με βόμβες βυθού που είχαν μετατραπεί σε κυλιόμενες νάρκες, οι οποίες ρίχτηκαν στην πλαγιά με σκοπό να κυλήσουν και να εκραγούν στο θωρηκτό. Όμως η μέθοδος αυτή δεν απέδωσε και οι ζημιές που προκλήθηκαν στο γερμανικό πλοίο επισκευάστηκαν γρήγορα.

Οι επιτυχία των Ιταλών στην Αλεξάνδρεια οδήγησε τους Βρετανούς να εξετάσουν την περίπτωση της επίθεσης με τορπίλες που θα καθοδηγούνταν από πληρώματα.

Οι τορπίλες αυτές θα είχαν αφαιρούμενη εκρηκτική κεφαλή 300 κιλών και συνολικό βάρος δύο τόνων. Θα μπορούσαν να πλεύσουν για έξι ώρες με ταχύτητα 4 χαω. Το πλήρωμα κάθε τορπίλης ήταν δύο άνδρες συν ένας ακόμη που θα βοηθούσε κατά την εκκίνηση.

Οι «ανθρώπινες τορπίλες».

Οι τορπίλες και τα πληρώματα μεταφέρθηκαν με το νορβηγικό κότερο «Αρθούρος», το οποίο κατάφερε να περάσει τον γερμανικό έλεγχο στην είσοδο του φιόρδ στο Τρόντχαϊμ αλλά ενώ το «Τίρπιτζ» ήταν πλέον ορατό τα συρματόσχοινα που συγκρατούσαν τις τορπίλες έσπασαν και η αποστολή απέτυχε.

1943

Στο ίδιο πλαίσιο το Βρετανικό Ναυαρχείο ανέπτυξε το Υποβρύχιο Χ, το οποίο ήταν ένα μίνι υποβρύχιο με πλήρωμα τεσσάρων ανδρών. Κάθε υποβρύχιο μετέφερε δύο μεγάλες νάρκες κάτω από τον στόχο, έθετε σε λειτουργία έναν ωρολογιακό μηχανισμό και απομακρύνονταν.

Από τα τέλη του 1942 το «Τίρπιτς» είχε μετασταθμεύσει στο φιόρδ Άλτα. Το Βρετανικό Ναυαρχείο αποφασίσε να χτυπήσει τον Σεπτέμβριο του 1943. Στις 10 Σεπτεμβρίου οι Βρετανοί μαθαίνουν ότι το «Τίρπιτζ» και το «Σκάρχορστ» βρίσκονται στο παραπλήσιο φιόρδ Κάα. Οι είσοδοι του φιόρδ προστατεύονται με νάρκες και δίχτυα.

Στις 11 Σεπτεμβρίου ξεκίνησαν από τη βόρεια Σκωτία έξι υποβρύχια που το καθένα ρυμουλκούσε από ένα υποβρύχιο Χ. Λίγο πριν φτάσουν στη Νορβηγία χάνονται δύο μίνι υποβρύχια. Στις 20 Σεπτεμβρίου έχουν φτάσει στις θέσεις για την επίθεση.

Η επίθεση με τα Υποβρύχια Χ.

Η προώθηση προς το γερμανικό θωρηκτό έγινε πολύ αργά καθώς υπήρχαν διαδοχικές σειρές εμποδίων και περιπόλων. Η τελική προσέγγιση έγινε στις 22 Σεπτεμβρίου.

Από τα τέσσερα μίνι υποβρύχια που επιτέθηκαν ένα έπαθε μηχανική αρκετά νωρίς ώστε το πλήρωμα του να επιστρέψει στο μητρικό υποβρύχιο. Ένα χτυπήθηκε από γερμανικά πυρά πριν πλησιάσει το «Τίρπιτζ» και το πλήρωμα του χάθηκε μαζί με το σκάφος. Δύο κατάφεραν να αφήσουν τις νάρκες τους κάτω από το «Τίρπιτζ». Από αυτά ένα αναδύθηκε δίπλα στο «Τίρπιτζ» και το πλήρωμα του συνελήφθη αμέσως και το άλλο αναδύθηκε μακρύτερα άλλα χτυπήθηκε από γερμανικά πυρά και βυθίστηκε με δύο μέλη του πληρώματος ενώ τα άλλα δύο συνελήφθησαν.

Οι εκρήξεις προκάλεσαν σοβαρές ζημιές όμως το «Τίρπιτζ» δεν βυθίστηκε. Τον Μάρτιο του 1944 μπορούσε να πλεύσει.

1944

Στη συνέχεια το «Τίρπιτζ» μεταστάθμευσε νοτιότερα κοντά στο Τρόμσε. Οι Βρετανοί έμαθαν και την καινούρια θέση αλλά πλέον δεν βιάζονταν να επιτεθούν. Στις 12 Νοεμβρίου 29 αεροσκάφη Λάνκαστερ το βομβάρδισαν με βόμβες των 5.000 λιβρών και το «Τίρπιτζ» ανατράπηκε. Μαζί του χάθηκαν 1.240 μέλη του πληρώματος του.

Το 1945 τρεις Νορβηγοί πήραν για 100.000 νορβηγικές κορώνες την άδεια να κομματιάσουν το «Τίρπιτς».

Η διάλυση του Τίρπιτς.

The post Η περιπετειώδης βύθιση του γερμανικού θωρηκτού «Τίρπιτς» appeared first on ArmyNow.Net.