ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΔΑΚΡΥΑ

19:04 7/2/2019 - Πηγή: Dimokratianews

ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΔΑΚΡΥΑ07.02.2019Άρθρα

Η καταστροφή ξεκίνησε από τον Ιανουάριο του 2015

Από τον
Παναγιώτη Κωστόπουλο*

Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη… ουδέν λάθος αναγνωρίζεται! Ο Λίνκολν έλεγε: «Η ψήφος σου είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορείς να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου».
Ολα αυτά που γευόμαστε σήμερα από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των διάφορων προθύμων δεν προήλθαν από παρθενογένεση. Η 25η Ιανουαρίου 2019, οπότε ψηφίστηκε

στη Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών, προήλθε από την 25η Ιανουαρίου 2015, όταν εκλέχθηκε πρώτη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ. Ετυχε (;) δε να είναι ακριβώς την ίδια ημέρα, σαν ένα κακόγουστο αστείο.

Οταν κάποιοι λέγαμε πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ότι δεν πρέπει να ανέβει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, μας έλεγαν ότι κινδυνολογούσαμε και δεν συμμερίζονταν τον φόβο μας. Φυσικά, δεν αναφέρομαι σε κάποιους οι οποίοι ταυτίζονταν ιδεολογικά με το κόμμα ούτε σ’ αυτούς που είχαν συνηθίσει να λυμαίνονται τον κρατικό κορβανά και η μεταπήδησή τους στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν φυσιολογική εξέλιξη. Αναφέρομαι σ’ αυτούς που αυτοχαρακτηρίζονταν πατριώτες και, όντες ιδεολογικά αντίθετοι με τον ΣΥΡΙΖΑ, έβαλαν σε δεύτερη μοίρα τα εθνικά θέματα, αγνοώντας τα δείγματα γραφής που είχε δείξει το κόμμα, από την εποχή ακόμα του Συνασπισμού και αργότερα με την προσθήκη των συνιστωσών. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ με σκοπό «να πάει κόντρα στους θεσμούς», «να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ», «να σταματήσει τους πλειστηριασμούς», «να τιμωρήσουν τους άλλους». Ολοι αυτοί χτυπούν το κεφάλι τους. Εκτός του ότι δεν έκανε τίποτα απ’ τα παραπάνω, κατέστρεψε ανεπανόρθωτα καθετί που θεωρητικά τους ενδιέφερε, όντες αντίθετοι ιδεολογικά. Κυνήγησε ανελέητα την Ορθοδοξία, χτύπησε καίρια την πυρηνική οικογένεια, λεηλάτησε όποιο εθνικό θέμα ακούμπησε - και το έργο τελειωμό δεν έχει...

Τώρα, όμως, είναι αργά για δάκρυα… Γι’ αυτούς που τους ξαναψήφισαν τον Σεπτέμβριο του 2015, αφού είχαν μεσολαβήσει η επική κωλοτούμπα του δημοψηφίσματος και η ολιγόμηνη, αλλά αρκούντως καταστροφική θητεία τους, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.

Ας γίνει κατανοητό απ’ όλους: όσο συνεχίζουμε να ψηφίζουμε με γνώμονα το προσωπικό συμφέρον θα εκτρέφουμε πάντα τέτοιες κυβερνήσεις. Επίσης, η αβελτηρία και ο ωχαδερφισμός είναι κακοί σύμβουλοι και, παρότι ο καναπές είναι ζεστός και άνετος, πρέπει να δρούμε και να αντιδρούμε.
Η αποχή από τις εκλογές ποτέ δεν ήταν λύση, έστω, δυστυχώς, για να ψηφιστεί το «λιγότερο κακό». Τέλος, για να προλάβω κάποιους, ναι, πιστεύω ότι οποιοσδήποτε άλλος κυβερνούσε δεν θα είχε προκαλέσει τόσα δεινά στην πατρίδα και την ταυτότητά μας.

*Ιδιωτικός υπάλληλος, ιστορικός