«Αύριο θα γίνει η κηδεία μας, λέγαμε»

16:05 30/7/2018 - Πηγή: Dimokratianews

«Αύριο θα γίνει η κηδεία μας, λέγαμε»30.07.2018Ρεπορτάζ

Τις σκηνές τρόμου που έζησε στο Λύρειο Ιδρυμα του Ν. Βουτζά περιγράφει η μοναχή Μαρία

Ρεπορτάζ
Κέλλυ Φαναριώτη

Το ξημέρωμα της 23ης Ιουλίου δεν ήταν καθόλου διαφορετικό απ' όλα τα άλλα για τις μοναχές του Λύρειου Ιδρύματος, που φιλοξενεί 45 ορφανά παιδιά στον ψηλότερο λόφο του Νέου Βουτζά. Τίποτα μέσα στη γαλήνη της περιοχής δεν προμήνυε την ολοκληρωτική καταστροφή που θα ακολουθούσε

λίγες ώρες μετά.
Οταν νωρίς το απόγευμα η αδελφή Μαρία είδε τη φωτιά από μακριά, δεν ανησύχησε ιδιαίτερα. Από το 1975 που είναι στο ίδρυμα, το απέναντι βουνό έχει καεί συνολικά έξι φορές, χωρίς όμως οι φλόγες να φτάσουν στην αυλή του ιδρύματος.

Τον πέρασε για εμπρηστή

«Κατευθύνθηκα προς το λογιστήριο για να τηλεφωνήσω στην Πυροσβεστική και να μάθω αν η φωτιά έρχεται προς τα εδώ. Πριν προλάβω να μπω στο γραφείο, βλέπω έναν μοτοσικλετιστή να τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Πίστεψα ότι ήταν εμπρηστής γιατί αυτό συνήθως κάνουν, ανάβουν εστίες και φεύγουν.

Τελικά ήταν εργαζόμενος του ιδρύματος που έτρεχε για να μας ειδοποιήσει ότι η φωτιά ερχόταν σε εμάς κι έπρεπε άμεσα να εκκενώσουμε το κτίριο» αναφέρει στη «δημοκρατία» η μοναχή, στην προσπάθειά της να περιγράψει τις σκηνές τρόμου που βίωσε το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας. Τα παιδιά που φιλοξενούνται στο Λύρειο ήταν σε κατασκήνωση, ωστόσο στο εσωτερικό του κτιρίου υπήρχαν οι υπόλοιπες μοναχές, κάποιες από τις οποίες ήταν κατάκοιτες, λίγοι ηλικιωμένοι που διαμένουν εκεί κι ένα ανήλικο παιδί που σε λίγες ημέρες θα πήγαινε να βρει τα υπόλοιπα.

«Ετρεχα σαν τρελή να ειδοποιήσω τις γερόντισσες και να μετακινήσω με τα αναπηρικά αμαξίδια όσες είχαν κινητικά προβλήματα. Τις έβαζα άρον άρον σε αυτοκίνητα εργαζομένων κι έφευγαν. Η φωτιά μέσα σε δέκα λεπτά είχε φτάσει στην αυλή μας. Τρέχαμε, προσευχόμασταν και φωνάζαμε ότι αύριο θα γίνει η κηδεία μας».

Η πιο συνταρακτική στιγμή εκείνου του απογεύματος ήταν για την αδελφή Μαρία όταν οι φλόγες κύκλωσαν το αυτοκίνητο ενός εργαζομένου που μετέφερε σε ασφαλές μέρος δύο μοναχές κι έναν παπά. Τελικά, η φορά του ανέμου άλλαξε, οι επιβαίνοντες κατάφεραν να βγουν από το όχημα και κλείστηκαν στην εκκλησία για να σωθούν. «Προσευχόμουν να μην καούν οι άνθρωποι κι ας καιγόταν το κτίριο. Τα κτίρια με κόπο και χρήμα ξαναγίνονται, οι άνθρωποι όμως όχι. Ειδοποίησα την Πυροσβεστική, η οποία ήρθε τρεις ώρες μετά, καθώς καίγονταν τα πάντα γύρω, και δεν μπορούσε να μπει. Τελικά καταφέραμε να σωθούμε όλοι».
Το κτίριο του ιδρύματος καταστράφηκε ολοσχερώς και τα παιδιά φιλοξενούνται σε προσφερόμενη στέγη στην Ανάβυσσο ώσπου να αποκατασταθούν οι υλικές ζημιές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής ομάδας θα διαθέσουν στο Λύρειο Παιδικό Ιδρυμα το ποσό που αντιστοιχεί στον πρώτο μισθό των παικτών για τους αγώνες της ομάδας στο Nations League.