Διαδήλωσε για τη Μακεδονία με τον σταυρό στο χέρι ανάμεσα στα χημικά

17:05 23/6/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Διαδήλωσε για τη Μακεδονία με τον σταυρό στο χέρι ανάμεσα στα χημικά23.06.2018Πρόσωπα

Αιώνιος αγώνας για την Ελλάδα και για την Ορθοδοξία. «Δύο άστρα δεν θα σβήσουν ποτέ: Της Βηθλεέμ και της Ελλάδας».

Αυτό λέει στη «δημοκρατία» ο 69χρονος πολύτεκνος ιερέας Γιώργος Λαγουδάκης, ο οποίος -γονατισμένος, αλλά έχοντας ψηλά το χέρι με τον σταυρό- ήταν στο Πισοδέρι ανάμεσα σε καλόγριες και κόσμο που «έτρωγε» χημικά την περασμένη Κυριακή.

Με καταγωγή από την Κρήτη,

ο παπα-Γιώργης λειτουργεί τα τελευταία 20 χρόνια στην Αγία Παρασκευή, στο χωριό Νικομηδινό του Δήμου Βόλβης. Παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, δεν το σκέφτηκε ούτε λεπτό και ξεκίνησε αξημέρωτα για το Πισοδέρι για να διαδηλώσει για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.

«Ο λαός πρέπει να βγει στον δρόμο και να ζητήσει δημοψήφισμα. Αυτό όμως πρέπει να γίνει ειρηνικά. Χρειάζεται ενότητα και όχι διχασμός» δηλώνει στη «δημοκρατία». «Για το “κούρεμα” των συντάξεων δεν κάναμε κάτι. Ούτε για τους πλειστηριασμούς. Για τη Μακεδονία όμως πρέπει να ξεσηκωθούμε. Και εμείς οι ίδιοι έχουμε μερίδιο ευθύνης και πρέπει να το αναλογιστούμε. Καθημερινά συμπατριώτες μας αφήνουν εκατομμύρια ευρώ στα καζίνα και στην αγορά του γειτονικού κράτους» συμπληρώνει συγκινημένος ο παπα-Γιώργης.

Οπως περιγράφει, την περασμένη Κυριακή τα πούλμαν σταμάτησαν όλα στο χιονοδρομικό κέντρο της Βίγλας και από εκεί όσοι ήθελαν πήραν με τα πόδια τον δρόμο για το Πισοδέρι, διανύοντας απόσταση κοντά στα 3 χιλιόμετρα.

«Στην είσοδο του χωριού μάς περίμεναν τα ΜΑΤ. Ημουν από τους πρώτους που έφτασαν, μαζί με κάποιες μοναχές και δεν μας πείραξαν. Ομως σιγά σιγά έφτασαν νέοι. Με την ορμή των νιάτων και την οργή για το ξεπούλημα της Μακεδονίας, θέλησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό. Προσπαθούσα να τους σταματήσω. Φοβόμουν μη χυθεί αίμα. Ο τόπος μας έχει ανάγκη από ομοψυχία» εξιστορεί.

Και κάπου εκεί άρχισε να πέφτει βροχή από δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης. Ο παπα-Γιώργης ύψωσε τον σταυρό. «Τα μάτια μας θάμπωσαν. Δεν έβλεπα τίποτα. Η πίστη μου όμως με προστάτεψε και δεν έπαθα τίποτα» καταλήγει.

Ντόνια Κανιτσάκη