Διάγγελμα με fake news από τον Κυριάκο!

Κρεσέντο διαστρέβλωσης της αλήθειας και επικίνδυνα παιχνίδια με το Σύνταγμα στη σκιά του σκανδάλου των υποκλοπών

Από τον Βασίλη Γαλούπη

Κραυγαλέα fake news. Διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Επικίνδυνα παιχνίδια με το Σύνταγμα. Αλματα λογικής για τη δημοκρατία μας. Νέα

απαξίωση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος. Και διαζύγιο με την έννοια της ευθύνης. Αυτός είναι ο θλιβερός απολογισμός από το διάγγελμα Μητσοτάκη χθες το μεσημέρι για το σκάνδαλο υποκλοπών που τραντάζει την κυβέρνηση.

Ο πρωθυπουργός, φανερά σε σύγχυση μετά τις αποκαλύψεις που τον αγγίζουν, διακήρυξε για ακόμα μία φορά την ευθυνοφοβία του, διέσπειρε ψέματα για τον τρόπο λειτουργίας των ΕΥΠ άλλων κρατών, ενώ εισήγαγε τον νέο -επικίνδυνο συνταγματικά- όρο της «νόμιμης παρακολούθησης για όλους, εκτός των πολιτικών προσώπων». Ιδού τα ψεύδη και οι διαστρεβλώσεις Μητσοτάκη:

1. ΕΙΠΕ: «Ο γενικός γραμματέας του γραφείου του πρωθυπουργού ανέλαβε την αντικειμενική πολιτική ευθύνη».

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Σύμφωνα με το Μαξίμου, «η παραίτηση του κ. Δημητριάδη έγινε σε συνεννόηση με τον πρωθυπουργό και έχει στόχο την αποσύνδεση της υπόθεσης των παρακολουθήσεων από το Μαξίμου, η κυβέρνηση και ο κ. Δημητριάδης δεν έχουν σχέση με την υπόθεση Ανδρουλάκη». Πρακτικά, δηλαδή, την ημέρα παραίτησης του κ. Δημητριάδη, το Μαξίμου δεν αποδεχόταν την «αντικειμενική πολιτική ευθύνη» για την οποία μίλησε χθες ο πρωθυπουργός. Το σημαντικότερο όλων, όμως, είναι ότι με δικό του νόμο ο κ. Μητσοτάκης μετέφερε όλες τις αρμοδιότητες της ΕΥΠ στην προεδρία της κυβέρνησης. Στον ίδιο! Το ότι ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να πασάρει την ΕΥΠ στον διευθυντή του γραφείου του είναι το ίδιο και το αυτό. Η αντικειμενική πολιτική ευθύνη ανήκει, αναπόφευκτα, στον κ. Μητσοτάκη. Οτιδήποτε άλλο είναι ψέμα και παραπλάνηση της κοινής γνώμης. Ετσι κι αλλιώς, δεν μπορεί να έχει «πολιτική αντικειμενική ευθύνη» κάποιος που δεν είναι εκλεγμένος, όπως ο κ. Δημητριάδης.

2. ΕΙΠΕ: «Η παρακολούθηση ενός πολιτικού προσώπου ασφαλώς και προϋποθέτει εγγυήσεις πέραν από την κρίση ακόμη και ενός έμπειρου και ικανού δικαστικού λειτουργού». Πρότεινε, δε, στη συνέχεια τη «θωράκιση του πλαισίου νομίμων επισυνδέσεων για πολιτικά πρόσωπα».

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Κατά το Σύνταγμα, όλοι οι πολίτες της χώρας είναι ίσοι απέναντι στον νόμο. Αυτό διασφαλίζεται από τους θεσμούς και το νομικό πλαίσιο. Ο κ. Μητσοτάκης, όμως, κάνει λόγο για ακόμα μια διάκριση υπέρ πολιτικών προσώπων. Οχι μόνο ο ίδιος δεν θα επέτρεπε, όπως είπε, τη νόμιμη παρακολούθηση ενός πολιτικού, αλλά ζητάει και διακριτική μεταχείριση για τους πολιτικούς, για τους οποίους ήδη ισχύει η βουλευτική ασυλία. Μια παρακολούθηση, όμως, κρίνεται από τη νομιμότητά της, όχι από το αν είναι «πολιτικά αποδεκτή ή όχι», όπως είπε.

3. ΕΙΠΕ: «Παρότι όλα έγιναν νόμιμα, η ΕΥΠ υποτίμησε την πολιτική διάσταση της συγκεκριμένης ενέργειας. Ηταν τυπικά επαρκής, όμως πολιτικά μη αποδεκτή. Δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί (…)».

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Το σκάνδαλο των υποκλοπών που έχει ξεσπάσει στη χώρα μας δεν αφορά μόνο την περίπτωση Ανδρουλάκη, αλλά και τις υποθέσεις επί Ν.Δ. των δημοσιογράφων Κουκάκη, Μαλιχούδη. Ο αποπεμφθείς διοικητής της ΕΥΠ, Κοντολέων, φέρεται ότι παραδέχτηκε πως ο Κουκάκης παρακολουθείτο «έπειτα από αίτημα τρίτων χωρών». Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η επιστολή περί υποκλοπών-hacking από τον εκδότη της Ιωάννη Φιλιππάκη προς την Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής. Ο κ. Μητσοτάκης, όμως, απαξίωσε για ακόμα μία φορά το δημοσιογραφικό λειτούργημα, αν και δημοσιογράφοι βρέθηκαν στο στόχαστρο υποκλοπών νωρίτερα από τον κ. Ανδρουλάκη. Εκτός κι αν θεωρεί τη χειραγώγηση και παρακολούθηση των ΜΜΕ αυτονόητη.

4. ΕΙΠΕ: «Αυτό που έγινε μπορεί να ήταν σύμφωνο με το γράμμα του νόμου, ήταν όμως λάθος. Δεν το γνώριζα και, προφανώς, δεν θα το επέτρεπα ποτέ!».

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Για πολλοστή φορά ο πρωθυπουργός αρνείται ότι είχε γνώση ενός γεγονότος που λάμβανε χώρα μέσα στο Μαξίμου, με τον ίδιο να έχει την πολιτική ευθύνη της ΕΥΠ. Όμως, ο κ. Μητσοτάκης κάνει κι ένα άλμα δημοκρατικής λειτουργίας. Αν μια ενέργεια της ΕΥΠ είναι σύμφωνη με τον νόμο και κατόπιν εισαγγελικής έγκρισης, με ποιο δικαίωμα δηλώνει ότι μπορεί να κάνει πολιτική παρέμβαση σ’ αυτή τη διαδικασία και να χειραγωγήσει τους θεσμούς;

5. ΕΙΠΕ: «Στις περισσότερες ευρωπαϊκές δημοκρατίες ανάλογες δομές υπάγονται στον αρχηγό της κυβέρνησης ή του κράτους, καθώς το εύρος του αντικειμένου τους ξεπερνά τα όρια του ενός υπουργείου».

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Ο πρωθυπουργός είναι αδύνατον να μη γνωρίζει τον τρόπο λειτουργίας των Υπηρεσιών Πληροφοριών, ειδικά των ευρωπαϊκών χωρών. Συνεπώς, λέει ψέματα συνειδητά. Σε Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία οι Υπηρεσίες Πληροφοριών υπάγονται στο υπουργείο Εσωτερικών. Μόνο στην Ιταλία υπάγονται σε τμήμα Ασφαλείας της προεδρίας του υπουργικού συμβουλίου, αλλά ο έλεγχος γίνεται από διυπουργική επιτροπή.

6. ΕΙΠΕ: «Γίνεται καθαρό ότι απαιτείται όχι μόνο η βελτίωση της επιχειρησιακής επάρκειας της ΕΥΠ, αλλά και η συνολική επαναξιολόγηση του πλαισίου ελέγχου και εποπτείας της».

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Ο πρωθυπουργός εκθέτει τον εαυτό του. Ο ίδιος, ως πολιτικός υπεύθυνος της ΕΥΠ, ήρθε αντιμέτωπος με την ΑΔΑΕ τον Δεκέμβριο του 2019. Τότε η Ανεξάρτητη Αρχή κατήγγειλε με πόρισμα-καταπέλτη ότι η κυβέρνηση ψήφισε αντισυνταγματικές και γενικόλογες διατάξεις για τις παρακολουθήσεις. «Αν ο νόμος είναι γενικόλογος σε ό,τι αφορά τις προϋποθέσεις άρσης του απορρήτου, τότε δεν έχει την απαιτούμενη σαφήνεια και προβλεψιμότητα που επιβάλλεται να έχει ένας κανόνας δικαίου» σημείωνε η ΑΔΑΕ.

7. ΕΙΠΕ: «Προτείνω την ενίσχυση της λογοδοσίας της ΕΥΠ και της εποπτείας του Κοινοβουλίου μέσω της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας».

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Ο πρωθυπουργός, ακόμα και τώρα, δεν κάνει λόγο για αλλαγή του νόμου ώστε η ΕΥΠ να υπάγεται σε κάποιο υπουργείο (π.χ. το Προστασίας του Πολίτη, όπως μέχρι το 2019), αλλά κρατά την ευαίσθητη Υπηρεσία στα χέρια του. Ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι αυτή η επιμονή του δυναμιτίζει από μόνη της κι εξαρχής κάθε προσπάθεια ενίσχυσης λογοδοσίας (από ποιους;) ή διαφάνειας κι επαρκούς κοινοβουλευτικού ελέγχου.

8. ΕΙΠΕ: «Εδώ και τρία χρόνια έχουμε αποδείξει ότι διδασκόμαστε από τις αστοχίες μας. Εγώ, προσωπικά, δεν κρύφτηκα ποτέ μπροστά σε δυσκολίες ή ευθύνες».

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Οπως στην περίπτωση της ΕΥΠ που έγινε Ιφιγένεια ο Δημητριάδης, έτσι και στις πυρκαγιές ή στην πανδημία ο μοναδικός δίχως ευθύνη ήταν ο πρωθυπουργός, κατά τον ίδιο. Ο κ. Μητσοτάκης έχει αλλεργία στην έννοια ευθύνη. Και πρωθυπουργός με ευθυνοφοβία δημιουργεί κινδύνους και για τον λαό και για τη δημοκρατία. Ειδικά όταν χαρακτηρίζει προκλητικά «αστοχίες» και «ολίσθημα» τις πρακτικές αλά Στάζι στην ΕΥΠ που τελεί υπό την ευθύνη του.

Keywords
Τυχαία Θέματα