«ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ»

09:10 16/2/2018 - Πηγή: Dimokratianews

«ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ»16.02.2018Άρθρα

Η πολιτική των ημερών μας συνίσταται σε ακατάσχετη αερολογία

Από τον
Σταύρο Χριστοδούλου*

Η «ελαφρότητα» είναι ένας ακαταμάχητος πειρασμός, συνάμα μια μεγαλοπρεπής διαστροφή. Πρώτα, τα ηχηρά συλλαλητήρια. Επειτα, ένα κατ’ όνομα σκάνδαλο. Οπαδισμός και συνθηματολογία. Εντελώς άχρηστα. Ελιτισμός. Εθνικισμός. Πατριωτισμός. Αλήθεια. Ψεύδος. Αλληλεγγύη. Οι λέξεις αποποιούνται καθ’ ολοκληρίαν το νόημά τους. Δεν είναι ίδιον της ταραχώδους εποχής. Είναι προϋπόθεση μιας δικτατορίας.

Η «ελαφρότητα» αντικαθιστά την ένταση. Και αυτό γιατί, όταν κάποιος

αδυνατεί να διαχειριστεί την ένταση ενός ζητήματος, το εξισώνει, το απομυθοποιεί, το υποτιμά, το τσαλακώνει, το φέρνει στα μέτρα του, το παρακάμπτει. Το βλέπει «ελαφρά τη καρδία». Συνεπώς, η «ελαφρότητα» διώχνει την ευθύνη. Και αν θέλει ο αναγνώστης, μπορεί να δει πως η πολιτική των ημερών μας συνίσταται σε ακατάσχετη αερολογία και συνθηματολογία χαμηλού επιπέδου.
Ελάχιστοι ανταποκρίνονται στα ουσιώδη μηνύματα που στέλνονται, κι αν το κάνουν, θέτουν εαυτόν στο περιθώριο του πολιτικού βίου, αυτοεξοριζόμενοι ημέρα με την ημέρα.

Η πολιτική όμως, το ίδιο και η πολιτικολογία, εφάπτεται σε γεγονότα και αναπηδά σε ιδέες. Δείτε ένα γεγονός: «Σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ζουν πάνω από ένας στους τρεις κατοίκους της Ελλάδος» (στοιχεία Eurostat του 2016). Αρα, ένα συλλαλητήριο με εθνικοκοινωνικό αίτημα από πολίτες που ζουν στη φτώχεια μεταφράζεται πολιτικά σε οιωνό «επαναστατικού» πνεύματος. Αλλά οι προβεβλημένοι πολιτικοί και πολιτικολογούντες το μεταφράζουν κατά το ίδιον συμφέρον τους. Και η μετάφραση αυτή απέχει παρασάγγας της αληθινής αξίας του.

Η φορολογία τιμωρεί την ιδιοκτησία σαν κακούργημα. Οι συναλλαγές άνω των 1.000 ευρώ θα ελέγχονται για ξέπλυμα χρήματος. Το πλαστικό χρήμα κυριαρχεί εξαναγκαστικά. Και πρέπει κάποιος να ρωτήσει: είναι δυνατόν να λέει κανείς ότι ζει σε ελεύθερη χώρα και να μην μπορεί να αγοράσει ένα iPhone χωρίς το κράτος να τον ελέγχει;

Είναι απερίφραστα στενάχωρη η «ελαφρότητα» με την οποία ελέγχουμε αυτά τα δεδομένα. Από τη μία μεριά η απόλυτη φτώχεια, από την άλλη το κράτος «μεγάλος αδελφός» να ελέγχει όλο το εύρος της προσωπικής ζωής του πολίτη, μέχρι και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί, όταν πρόκειται να απευθυνθεί σε κάποιον «ά-φυλο» (τουλάχιστον δικαστικά προσδιορισμένο έτσι).

Αν οι δημοσιογράφοι αρνούνται να δουν το προφανές, όπως αρνούνται οι περισσότεροι των πολιτικών, ο λαός, ο χιλιοειπωμένος και εν πολλοίς εξουθενωμένος, θα πρέπει να τα δει, και στις ερχόμενες εκλογές (έρχονται, μην κρυβόμαστε) να αφήσει πίσω για μια φορά το προσωπικό συμφέρον και να σκεφτεί ως προς το γενικό καλό. Η «ελαφρότητα» δεν ταιριάζει. Είναι διαστροφή.

*Νομικός