Επί της ουσίας: Μια προσβολή επιβεβλημένη!

11:33 11/11/2021 - Πηγή: Dimokratianews

Ο σύγχρονος δικτάτορας της Τουρκίας, με το προσωπείο του εκλεγμένου ηγέτη, στη μήνυση που κατέθεσε κατηγορεί τη «δημοκρατία» για προσβολή.

Από τον Δημήτρη Ριζούλη

Τα τελευταία χρόνια έχει καταδικάσει και φυλακίσει χιλιάδες, αποδίδοντάς τους κατά περίπτωση την κατηγορία του Γκιουλενιστή, του συνωμότη, του ξένου πράκτορα ή του υβριστή του προέδρου. Στην τελευταία κατηγορία ενέταξε τον υπογράφοντα μαζί με τους τρεις συναδέλφους Μανώλη Κοττάκη, Γιώργο Πατρουδάκη και Ανδρέα Καψαμπέλη.

Το πρωτοσέλιδο με τον τίτλο «Siktir Git» που προκάλεσε την εκδικητική μανία του Ερντογάν ήταν μια επιβεβλημένη

επιλογή. Οταν ένα πολιτικό πρόσωπο, πόσο μάλλον ένας ηγέτης κράτους με απειλητικές διαθέσεις, μονίμως σε υβρίζει (π.χ. ότι θα γίνεις μεζές να σε φάνε τα ψάρια) και επιδιώκει την εθνική σου συρρίκνωση, οφείλεις να αντιδράσεις ακόμα κι αν το πράξεις με έντονο τρόπο. Είναι καθήκον, όχι μια απόφαση εν θερμώ.

Ο Ερντογάν μάς κατηγορεί για… έγκλημα! Δεν είναι πρώτη φορά που διαστρέφει την αλήθεια και το δίκαιο. Το κάνει, άλλωστε, για πιο σοβαρά ζητήματα από το δικό μας. Τον διαψεύδουν όμως οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που από το 1976 στην ιστορική απόφαση της υπόθεσης Handyside κατά Ηνωμένου Βασιλείου έχει αποφανθεί ότι όσον αφορά τα δημόσια πρόσωπα «η ελευθερία της έκφρασης περιλαμβάνει όχι μόνο πληροφορίες και ιδέες που γίνονται ευμενώς δεκτές, αλλά και εκείνες που προσβάλλουν, σοκάρουν ή αναστατώνουν». Αντίστοιχες αναφορές υπάρχουν σε σειρά άλλων αποφάσεων.

Ξέρετε ποιοι χαρακτηρισμοί κατά δημόσιων και πολιτικών προσώπων θεωρήθηκαν δεκτοί και νόμιμοι από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σε σειρά αποφάσεων; «Ηλίθιος» (2019), «ανώμαλος» (2007), «τρελός» (2008), «καραγκιόζης και επίορκος» (2007). Ο δημοσιογραφικός λόγος επιτρέπεται σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο να είναι ακόμα και προσβλητικός, αν σχολιάζει σοβαρό θέμα δημοσίου συμφέροντος.

Ο Ερντογάν, λοιπόν, ας λέει ό,τι θέλει… Η μήνυσή του είναι νομικά αβάσιμη. Ίσως όχι στην Τουρκία, όπου κάνει ό,τι θέλει, αλλά σε όλο τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο.