Επιχείρηση εξόντωσης της «δημοκρατίας» από Σημίτη

12:11 23/4/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Επιχείρηση εξόντωσης της «δημοκρατίας» από Σημίτη23.04.2018Άρθρα

Ο πρώην πρωθυπουργός με αγωγή ζητεί αποζημίωση 300.000 € και φυλάκιση ενός έτους των υπευθύνων της εφημερίδας

Αγωγή με την οποία αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπό του κατέθεσε εις βάρος της «δημοκρατίας» ο Κ. Σημίτης. Ως αφορμή ο πρώην πρωθυπουργός χρησιμοποιεί ένα κείμενο που, με καταφανώς χιουμοριστικό ύφος, φιλοξενήθηκε στη χιουμοριστική στήλη «Περί πωλητικής» του Παναγιώτη Λιάκου. Ομως τα κίνητρα και οι βαθύτερες σκοπιμότητές του είναι άλλα. Ενδεικτικό είναι μάλιστα το γεγονός ότι προχώρησε στην κατάθεση

της αγωγής μολονότι είχε προηγηθεί εκ μέρους του η αποστολή εξωδίκου, το οποίο δημοσιεύθηκε πλήρες, όπως ακριβώς ζητούσε.

Ο στόχος του κ. Σημίτη μέσω της αγωγής αυτής είναι καθαρά εκφοβιστικός. Ο πρώην πρωθυπουργός δεν συγχωρεί στη «δημοκρατία» ότι είναι η μόνη ελληνική εφημερίδα η οποία έχει θρυμματίσει (και συνεχίζει να το κάνει) τη βιτρίνα που είχε καλλιεργήσει επί δεκαετίες εκείνος με την προστασία και τη στήριξη του μιντιακού κατεστημένου της χώρας.

Ο δήθεν μειλίχιος, μετριοπαθής και ανεκτικός κ. Σημίτης, τώρα που έρχονται στην επιφάνεια τα έργα και οι ημέρες του, καταλαμβάνεται από πανικό και δείχνει τον αληθινό εαυτό του. Οχι μόνο δεν αντέχει την κριτική και τον αντίλογο ακόμη και διά της οξείας, σκωπτικής δημοσιογραφικής πένας, όπως στην πραγματικότητα συνέβαινε ανέκαθεν, αλλά επιδιώκει και την εξόντωση όσων ορθώνονται απέναντί του. Αυτό μαρτυρεί και η αξίωση να του καταβληθεί ως αποζημίωση το υπέρογκο ποσό των 300.000 ευρώ και να φυλακιστούν επί ένα έτος οι υπεύθυνοι της εφημερίδας μας για το συγκεκριμένο χιουμοριστικό σχόλιο.

Ενδιαφέρον έχει επίσης ότι ζητεί να καταχωριστεί η απόφαση και σε ορισμένες εφημερίδες, μεταξύ των οποίων και το «Εθνος», αν και μάλλον ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει ενημερωθεί ότι προ πολλού η εφημερίδα αυτή δεν ανήκει στον όμιλο Μπόμπολα…

Σταθερότητα

Αυτό που στην πραγματικότητα «πονάει» τον κ. Σημίτη είναι η συνέπεια και η σταθερότητα με την οποία η «δημοκρατία» καυτηριάζει και αποκαλύπτει, από την πρώτη ημέρα της έκδοσής της, τις καταστροφικές παρενέργειες της πρωθυπουργικής οκταετίας του.

Τα εκατοντάδες άρθρα και ρεπορτάζ, που τεκμηριώνουν τις ευθύνες του για την είσοδο της χώρας στην τροχιά χρεοκοπίας και στα Μνημόνια, αποτελούν τον μόνιμο εφιάλτη του κ. Σημίτη. Ο κ. Σημίτης θα ήθελε να έχουν ξεχαστεί, να μη μιλάει και να μη γράφει κανείς για τα αδιέξοδα της οικονομίας, τη διάλυση του παραγωγικού ιστού, τη διαπλοκή, τα σκάνδαλα, τη διαφθορά, την αδιαφάνεια, τις μίζες και τη λεηλασία του Χρηματιστηρίου, την υποτελή εθνική πολιτική, τα Ιμια και τα «ευχαριστώ» στους Αμερικανούς, την κοινωνική χαλάρωση και τον πόλεμο στην Ορθοδοξία που σημάδεψαν την «εκσυχρονιστική» περίοδό του.

Αυτές οι αναμνήσεις, με τις πολιτικές και τις ιστορικές προεκτάσεις τους, επανέρχονται χάρη στη «δημοκρατία», αλλά ο κ. Σημίτης ενώπιόν τους παραμένει σιωπηλά ένοχος, επιλέγοντας τον στρουθοκαμηλισμό και τη διύλιση του κώνωπα. Ομως ο χάρτινος πύργος στον οποίο προσπάθησε να χτίσει την υστεροφημία του έχει καταρρεύσει και το επιμελημένο μακιγιάζ με το οποίο ήλπιζε ότι θα εξωραϊστεί σε «ηγέτη» έχει σκορπίσει, επαναφέροντάς τον στα πραγματικά πολιτικά κυβικά του.

Στην αγωγή του ο κ. Σημίτης θεωρεί ότι σκοπός του δημοσιεύματος δεν ήταν η κριτική στο πρόσωπό του αλλά «ήταν και είναι μόνο η προσβολή της τιμής και της υπόληψής του» χαρακτηρίζοντας «προσβλητικά, συκοφαντικά και δυσφημιστικά» ακόμη και τα σχόλια που αναφέρονται αποκλειστικά στην εξωτερική πολιτική που άσκησε, χωρίς προσωπικούς χαρακτηρισμούς. Εμφανίζεται μάλιστα μη ικανοποιημένος από την πλήρη δημοσίευση του εξωδίκου που είχε αποστείλει προς τη «δημοκρατία» επειδή «οι εναγόμενοι δεν συμμορφώθηκαν», όπως αναφέρει, και «δεν υπήρχε ρητή ανάκληση της προσβολής μέσω του δημοσιεύματος...»

Ως αποδεικτικό στοιχείο επικαλείται το γεγονός ότι το γραφείο του «κατακλύστηκε από τηλεφωνήματα φίλων του αλλά και απλών πολιτών» που του «τηλεφώνησαν για να του συμπαρασταθούν στην άδικη και κατάφωρα παράνομη και προσβλητική επίθεση», όπως την αποκαλεί.

Κατά τον κ. Σημίτη, «οι εναγόμενοι ενέργησαν ηθελημένα χωρίς κανένα έρεισμα και με ολοφάνερο σκοπό να με διασύρουν», διότι, όπως διατείνεται, «στόχευσαν με δόλο να πλήξουν την αξιοπιστία και την αξιοπρέπειά μου ως άνθρωπο, αγωνιστή της δημοκρατίας, επί πολλές δεκαετίες πολιτικού, τέως υπουργού και πρωθυπουργού της χώρας και νομικού επιστήμονα αλλά και να μειώσουν την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια και την εντιμότητά μου καθώς και να κλονίσουν την εμπιστοσύνη που καταδεικνύουν οι πολίτες στο πρόσωπό μου...»

Η ηθική βλάβη, την οποία, όπως λέει, υπέστη, αποτιμάται από τον ίδιο τον κύριο Σημίτη στα 300.000 ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη «το είδος της προσβολής και την έκταση της βλάβης...», ενώ -δείχνοντας πώς αντιλαμβάνεται την ελευθερία του Τύπου- αξιώνει να καταδικαστούν όλοι οι εναγόμενοι και με προσωπική κράτηση μέχρι ένα έτος.

Ο κ Σημίτης ζητεί να υπάρξει τοιχοκόλληση της «εκδοθεισημένης τελεσίδικης απόφασης» τόσο στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ όσο και σε όλα δικαστήρια της Αθήνας καθώς και δημοσίευση συγκεκριμένα στις εφημερίδες «Τα Νέα», «Καθημερινή», «Βήμα» και «Εθνος». Ζητεί επίσης να επιβληθεί χρηματική ποινή 50.000 ευρώ στον καθέναν από τους κατηγορουμένους και επίσης προσωπική κράτηση μέχρι ενός έτους «αν επαναλάβουν στο μέλλον αναλόγους ισχυρισμούς» για το πρόσωπό του...

Ο κ. Σημίτης μπορεί να συνεχίσει να είναι ανήσυχος. Οι Ερινύες θα εξακολουθήσουν να τον καταδιώκουν. Η προσπάθεια εκφοβισμού και φίμωσης της «δημοκρατίας» δεν πρόκειται να πετύχει και η εφημερίδα μας θα επιμείνει να θυμίζει και να αναδεικνύει τις κάθε μορφής ευθύνες του για την καταστροφή και τη διάλυση της χώρας.