«Επιστρέφει» στο Αθήναιον ένας Αφέντης και ένας Δούλος

19:16 9/3/2018 - Πηγή: Dimokratianews

«Επιστρέφει» στο Αθήναιον ένας Αφέντης και ένας Δούλος09.03.2018Τέχνες

Ο Δημήτρης Λιγνάδης μιλά για το έργο του Λέοντος Τολστόι που διασκευάζει και σκηνοθετεί ο Γ. Νανούρης

Συνέντευξη στην
Ελένη Σκάρπου

Εχξεχάσει ότι ο καλλιτέχνης είναι ένα πνευματικό άτομο και πως εκείνος πρέπει να είναι ποιητής. Δυστυχώς, η εποχή μας εξοστρακίζει το αριστείο και επιβραβεύει τη μετριότητα». Κάπως έτσι γνωρίζει κανείς τον Δημήτρη Λιγνάδη από μέσα προς τα έξω. Αλλωστε, είναι τόσο ισχυρή η γεύση που μας δίνει μέσα από την παράσταση «Αφέντης και δούλος», η οποία

επιστρέφει στην πόλη μας, που δεν γίνεται να μην κρεμαστείς από τα χείλη του.

Σήμερα 9, αύριο 10 και μεθαύριο 11 Μαρτίου, το θέατρο Αθήναιον ανοίγει τις πύλες του και μας υποδέχεται στο αριστούργημα του Λέοντος Τολστόι, που διασκευάζει και σκηνοθετεί ο Γιώργος Νανούρης. Οι δυο τους ενσαρκώνουν επί σκηνής τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ανεβαίνοντας νοερά μαζί του στη σκηνή, μου μιλά για τη νουβέλα που μετασχηματίστηκε σε θεατρικό.

«Ως θέμα το έργο αφορά πολύ κόσμο σήμερα, γιατί μιλάει με πολύ απλά λόγια για το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται κάποιος όταν είναι κλεισμένος στο εγώ του. Μιλάει για την ανάγκη που έχουμε να συμβιώσουμε και να συνυπάρξουμε με τον άλλον.
Οσο περνούν ο χρόνος και οι εποχές, το πρόταγμα του εγώ είναι πολύ έντονο στον σημερινό δυτικό άνθρωπο, κι αυτό γιατί έχουν πεθάνει, έχουν ναρκωθεί οι ιδέες, είτε αυτές είναι πολιτικές είτε θρησκευτικές ή οτιδήποτε άλλο. Τα σπουδαία έργα όμως δεν κάνουν διδαχή, θέτουν ερωτήματα χωρίς να δίνουν απαντήσεις.

Αυτό κάνει και ο Τολστόι. Μας βάζει να σκεφτούμε κατά πόσο είναι ευτυχής ένας άνθρωπος κλεισμένος στο εγώ του. Δεν μιλά μόνο για τον κακό αφέντη και τον καλό δούλο. Και οι δύο έχουν τις δικαιολογίες τους και τα αρνητικά τους σημεία. Ερχεται ο εξωτερικός κίνδυνος για να καταλάβουν και οι δύο την ανάγκη του άλλου, δηλαδή την αγάπη» αναφέρει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Δημήτρης Λιγνάδης.

«Εχουμε ξεχάσει»

Ο ίδιος επιμένει ότι έχουμε ξεχάσει την αγάπη. «Το να προσπαθείς να φέρεις το “εσύ” σε μεγαλύτερη θέση από το “εγώ” στην καρδιά σου είναι δύσκολο. Προσπαθώ όσο μπορώ. Οσο μεγαλώνει κανείς αρχίζει να φοβάται και να καταλαβαίνει τα λάθη της ζωής. Είναι λάθος να γίνεται η επιτυχία αυτοσκοπός όταν έχεις συμπληρώσει μισό αιώνα ζωής. Η ευτυχία της επιτυχίας είναι στιγμιαία» παραδέχεται και πιστεύει πως με τον Γιώργο Νανούρη έχτισαν μια απλή παράσταση, που προέκυψε από τη δική τους καλλιτεχνική συνθετότητα.

Ευκολάκια

«Και εμείς και το κοινό κουραστήκαμε από το δήθεν post modern και post dramatic θέατρο. Κουραστήκαμε με τη χωρίς λόγο αποδόμηση των κειμένων. Υπήρξαν φορές που κι εγώ προσπάθησα να το κάνω, να υποβαθμίσω και να ξεπεράσω τον συγγραφέα καβάλα στο άλογο της ματαιοδοξίας και της επίδειξης της αναγνώρισης. Για να προχωράμε όμως σε κριτική για τα σημεία των καιρών και αυτού που ζούμε, πρέπει να κάνουμε εμείς οι ίδιοι ισχυρή αυτοκριτική. Αυτό σε οδηγεί να καταλάβεις ότι πολεμάς με ευκολάκια και σιγουράκια.

Ο σκοπός όμως δεν είναι να μετατρέψεις τα αγάλματα σε αγαλματίδια για να αναμετρηθείς μαζί τους. Τα μεγάλα έργα θα παραμείνουν αγάλματα κι εσύ πρέπει να ψηλώσεις και να σταθείς στο ύψος τους για να συνομιλήσεις μαζί τους» επισημαίνει ο Δημήτρης Λιγνάδης, που στο πρόσωπο του Γιώργου Νανούρη βρήκε έναν σκηνοθέτη που ξέρει τι θέλει και που έχει πλήρη αίσθηση όσων γνωρίζει και όσων δεν γνωρίζει.

«Ροκ» οι αρχαίοι!

«Αυτό κρύβει μια σεμνότητα αλλά και μια εξυπνάδα. Είναι σημαντικό να καταλαβαίνει κανείς τον κυβισμό του και να τον αυξάνει με προσπάθεια» λέει και προσπαθεί συνεχώς να μη σταματά, να καταπιάνεται πάντα με κάτι, ειδικά αν αυτό το κάτι είναι αρχαιόθεμο. Ετοιμάζει μάλιστα ένα project για το Μέγαρο Αθηνών, που βασίζεται στον Θουκυδίδη και τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. «Οι αρχαίοι είναι πιο σύγχρονοι και πιο ροκ από μας. Δεν είναι μόνο άσπρες προτομές, είναι πολύχρωμοι. Βρίσκομαι σε μια φάση που θα ήθελα το θέατρο που κάνω να έχει έναν ερευνητικό και κρυφά εκπαιδευτικό χαρακτήρα, να είναι μια σπίθα που δεν θα φέρει πυροτέχνημα, αλλά θα βάλει μια δημιουργική φωτιά» καταλήγει ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης.