Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ

10:21 24/7/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ24.07.2018Άρθρα

Η Ε.Ε. θα αργήσει να αποκτήσει τις δομές για τη διαχείριση

Από τον
Διονύσιο Χιόνη

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απόφαση του Eurogroup της 21ης Ιουνίου 2018 αποσκοπεί στη μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους, βελτιώνοντας το συνολικό ποσό αποπληρωμής και μεταθέτοντας τα δάνεια του ΕFSF, που συνήφθησαν το 2013, κατά δέκα χρόνια. Tαυτόχρονα, σταθεροποιεί το επιτόκιο δανεισμού, αφού καταργεί από το 2018 την αύξηση του επιτοκιακού περιθωρίου.

Οπως

ήδη αναφέρθηκε, η παραπάνω παρέμβαση αποσκοπεί στη μείωση του κόστους εξυπηρέτησης και όχι στην περικοπή του χρέους. Εκτιμάται ότι από αυτή τη ρύθμιση την επόμενη δεκαετία θα εξοικονομηθούν περίπου 5,2 δισ., καθώς και 750.000.000 από τόκους από τη δεκαετή περίοδο χάριτος. Είναι σημαντικό ότι με την υλοποίηση της απόφασης το ακαθάριστο κόστος εξυπηρέτησης έως το 2030 θα κυμαίνεται σε ποσοστά μικρότερα από 9%, ενώ πριν από το ίδιο ποσοστό ανήρχετο στο 15%-20%. Ως εκ τούτου, τα μέτρα και οι παρεμβάσεις στο χρέος είναι καλοδεχούμενα.

Το ερώτημα είναι αν αυτή η απόφαση μπορεί να επιλύσει οριστικά το πρόβλημα του χρέους. Φοβάμαι ότι η απάντηση είναι αρνητική. Καταρχάς, όσον αφορά το χρέος, η απόφαση του Eurogroup αφήνει ανέπαφο τον συνολικό όγκο του, αποκλείοντας ακόμα και σε μακροχρόνιο ορίζοντα την ονομαστική περικοπή (σχετική αναφορά γίνεται στην ανακοίνωση του Eurogroup). Συζητώντας για την ονομαστική περικοπή του χρέους είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε ότι η Ε.Ε. δεν έχει ακόμα τις δομές προκειμένου να διαχειριστεί μη βιώσιμο χρέος, αλλά και να προχωρήσει σε ονομαστικές περικοπές. Το πλαίσιο λειτουργίας του ESM, αλλά και η συνθήκη λειτουργίας της Ε.Ε. δεν επιτρέπουν την ουσιαστική επίλυση του προβλήματος του χρέους και απαγορεύουν τη συμμετοχή των ευρωπαϊκών θεσμών στη χρηματοδότηση μη βιώσιμων χρεών.

Οσο στην ελληνική οικονομία παραμένει το υψηλό ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ τόσο περισσότερο αυτή θα είναι εκτεθειμένη στην άνοδο επιτοκίων, καθώς και στον κίνδυνο νέας κρίσης. Λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, πιστεύω ότι η Ε.Ε. θα αργήσει αρκετά να αποκτήσει τις αντίστοιχες δομές διαχείρισης χρέους. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη τη θεσμική κρίση της Ε.Ε., δεν θα μπορούσε να είναι παρακινδυνευμένη η πρόβλεψη ότι ποτέ δεν πρόκειται να αποκτήσεις την απαραίτητη θεσμική οργάνωση για τη διαχείριση χρέους.

Εως τότε, το μοναδικό στο οποίο μπορούμε να προσδοκούμε είναι να λαμβάνονται αποφάσεις που θα μειώνουν το κόστος εξυπηρέτησης. Το πρόβλημα είναι ότι το πολιτικό κεφάλαιο των ευρωπαϊκών θεσμών που μπορεί να λαμβάνουν τέτοιες αποφάσεις και να μετακυλίουν τις ελληνικές δανειακές υποχρεώσεις μειώνεται καθημερινά.