Η Αθήνα του '30 στο Αυλαία

15:55 22/3/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Η Αθήνα του '30 στο Αυλαία22.03.2018Τέχνες

Η Ελένη Ουζουνίδου μιλά για την παράσταση που μας θυμίζει την εποχή με τα σεμεδάκια

Από την
Ελένη Σκάρπου

Σταματία, το γένος Αργυροπούλου». Μια φιγούρα βγαλμένη από το παρελθόν, αλλά με τόσα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, που σίγουρα θα μας θυμίσει μαμάδες, γιαγιάδες, θείες, αδελφές, ξαδέρφες. Μια φιγούρα βγαλμένη μέσα από τα σεμεδάκια, τις προσευχές και την πατριδογνωσία. Θα τη συναντήσουμε μέσα από την ομώνυμη παράσταση, που θα ανέβει στη σκηνή του θεάτρου

Αυλαία στις 28 και τις 29 Μαρτίου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

Τη Σταματία Αργυροπούλου υποδύεται η Θρακιώτισσα Ελένη Ουζουνίδου, η οποία δίνει προσωπικό ρεσιτάλ ερμηνείας και μας μεταφέρει στην Αθήνα του '30. «Παίζω αυτόν τον ρόλο από το 2014. Στην αρχή στο δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, μετά στην κεντρική σκηνή του, φέτος στην Κιβωτό. Δεν με κούρασε αυτός ο ρόλος. Κάθε μέρα και κάθε παράσταση άλλωστε είναι διαφορετική, γιατί το κοινό σχηματίζει κάθε φορά άλλη ενέργεια. Η παράσταση δεν είναι διαδραστική, αλλά είναι άμεση... γιατί η Σταματία απευθύνεται στο κοινό. Ξεκινώντας από έναν χώρο γεμάτο σεμεδάκια, που μάλλον είναι ο ψυχικός τόπος της, αποφασίζει να μας πει τον πόνο και την ιστορία της» αναφέρει η Ελένη Ουζουνίδου.

Μόνο ένα φιλί

Εμείς θα γνωρίσουμε από μέσα προς τα έξω τη Σταματία, από τα παιδικά της κιόλας χρόνια. Θα τη δούμε σε ένα αστικό σπίτι στα Πετράλωνα να μας μιλά για τον μπαμπά της που ήταν τμηματάρχης στο υπουργείο Εμπορίου, να μας μιλά για τη μαμά της που ήταν νοικοκυρά και πολύ θρησκευόμενη, να μας μιλά για την αδελφή της που κλέφτηκε με έναν αριστερό. Η ίδια ερωτεύεται έναν αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού, τον οποίο αρραβωνιάζεται, αλλά ποτέ δεν παντρεύεται. Του δίνει μόνο ένα φιλί κάτω από τη μουριά. Και όταν οι γονείς της πεθαίνουν, εκείνη μένει μόνη με τα βιβλία της και τις συναντήσεις της με τον πατέρα Αθανάσιο. «Η μοναξιά προκαλεί πολλές φορές φόβους. Η Σταματία κλείνεται στον εαυτό της και στο σπίτι, υιοθετώντας τις συντηρητικές ιδέες του μπαμπά της, στον οποίο είχε αδυναμία. Η παιδική της φίλη, η Ζωίτσα, θα προσπαθήσει να την ξεκολλήσει από όλο αυτό κι εδώ αρχίζουν οι περιπέτειες» εξηγεί η κυρία Ουζουνίδου και σε αυτόν τον μονόλογο θα μας συστήσει όλους τους εμπλεκόμενους χαρακτήρες, με ανάγλυφο τρόπο.

Ημιμαθής

«Μ' αρέσει πολύ που η Σταματία μέσα στην αυστηρότητά της είναι μια πολύ τρυφερή γυναίκα. Είναι ημιμαθής. Μιλάει την καθαρεύουσα αναμειγμένη με τη δημοτική. Είναι ένας γλυκός άνθρωπος. Είναι ενωτική και θα ήθελα κι εγώ να είμαι έτσι. Οι έννοιες της πατρίδας, της θρησκείας, της ιστορίας του έθνους, της οικογένειας την κάνουν να αισθάνεται ασφαλής. Δεν έχει γνωρίσει άλλα πράγματα άλλωστε. Δεν έκανε ποτέ έρωτα στη ζωή της. Στερήθηκε όλες τις χαρές της ζωής και της έχει σαλέψει και λίγο» περιγράφει η ηθοποιός και επιμένει πως αυτό που θα δούμε θα είναι μια τραγική κωμωδία, όπου όλοι γελούν, αλλά στο τέλος συγκινούνται κιόλας.
«Συγκινούνται με τη φιγούρα της αντιηρωίδας, που δεν κάνει καμία επανάσταση στη ζωή της και συχνά λένε πως γνωρίζουν τέτοιες γυναίκες. Μάλιστα αυτές οι γυναίκες δεν τους είναι καθόλου αδιάφορες».

«Το θέατρο δεν δίνει πάντα απαντήσεις»

Για την ίδια αυτή είναι μια μεγάλη πρόκληση, μια και έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στην Κομοτηνή. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και στη Θεσσαλονίκη έκανε τα πρώτα βήματα στην υποκριτική, προτού καταλήξει στις αθηναϊκές σκηνές.

«Στην Αθήνα οι παραστάσεις είναι πολλές και γεμίζουν όλες. Βλέπω μια στροφή στο θέατρο και είναι πολύ θετικό που ο κόσμος ψυχαγωγείται, μαθαίνει και ευχαριστιέται στις θεατρικές αίθουσες. Οι καιροί είναι δύσκολοι, είναι περίεργοι. Ζούμε καταστάσεις που όλο και δυσκολεύουν και αρχίζουμε να θέτουμε περισσότερα ερωτήματα. Το θέατρο δεν δίνει πάντα απαντήσεις, αλλά ξεκαθαρίζει τα πράγματα κι αυτό είναι σημαντικό. Μου αρέσει επίσης που γίνεται στροφή στα ελληνικά έργα, ώστε να αναδεικνύονται οι Ελληνες συγγραφείς, γιατί πραγματικά έχουμε πολύ ωραία κείμενα» συνοψίζει η Ελένη Ουζουνίδου και μας περιμένει στη σκηνή τού Αυλαία για μια βόλτα στα παλιά.