Η «Σουσού» στη Θεσσαλονίκη

20:02 5/9/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Η «Σουσού» στη Θεσσαλονίκη04.09.2018Τέχνες

Η ηθοποιός Δήμητρα Παπαδοπούλου μιλά για την ιστορική κωμωδία που έχει τη σκηνοθετική υπογραφή του Ι. Κακλέα

Από την
Ελένη Σκάρπου

Είναι μια από τις σειρές που λατρέψαμε στην πρώιμη εποχή της τηλεόρασης, είναι από τα έργα του Δημήτρη Ψαθά που δεν θα ξεχάσουμε με τίποτα ως γνήσιοι Ελληνες και θα είναι σίγουρα μεγάλη η στιγμή που θα απολαύσουμε τη «Μαντάμ Σουσού» στο Θέατρο Δάσους, σκηνοθετημένη από τον Γιάννη Κακλέα.

Η Δήμητρα Παπαδοπούλου μάς μεταφέρει στο

σανίδι αυτή την τόσο ξεχωριστή φυσιογνωμία στις 19 και τις 20 Σεπτεμβρίου, στο Θέατρο Δάσους.

«Κάναμε μια μίνι περιοδεία, πιο επιλεκτική, σε θέατρα που μπορούν να φιλοξενήσουν μια τόσο μεγάλη παραγωγή. Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι με τον Γιάννη Κακλέα και μου αρέσει πολύ, γιατί μαζί του μαθαίνεις και λίγο πειθαρχία, μαθαίνεις και να ονειρεύεσαι, μαθαίνεις και να αγαπάς το θέατρο λίγο παραπάνω. Αυτός ο ρόλος μού είναι πολύ οικείος. Οχι μόνο σ' εμένα φυσικά, αλλά και στους θεατές. Η δε Αννα Παναγιωτοπούλου υπήρξε για μένα μεγάλος φάρος» αναφέρει η Δήμητρα Παπαδοπούλου.

Η ονειροπαρμένη Σουσού και η ζωή της στη λασπωμένη γειτονιά του Μπύθουλα με τον σύζυγό της Παναγιωτάκη την κάνουν να νιώθει πολύ όμορφα πάνω στη σκηνή.

Κρυμμένη «ψωνάρα»

«Με απογειώνει αυτή η τύπισσα, όπως κι αν είμαι. Πετάω κάθε βράδυ και προσγειώνομαι ξανά μαζί της. Είναι μεγάλη στιγμή για μένα η συνάντηση αυτή με τη Σουσού. Δεν περίμενα ότι θα την αγαπήσω τόσο πολύ. Ο τρόπος που συναντήθηκα μαζί της συναισθηματικά και ψυχικά ήταν ξεχωριστός» επισημαίνει η ηθοποιός, την οποία καλείται να σαγηνεύσει πάνω στο σανίδι ο γοητευτικός Kώστας Σπυρόπουλος ως δαιμόνιος Μηνάς Καντακουζηνός, ενώ στον ρόλο του σταθερού, ευσυνείδητου, αλλά φτωχού Παναγιωτάκη θα συναντήσουμε τον μοναδικό Τάσο Χαλκιά.

«Το λάτρευε ο Χαλκιάς από τότε που βγήκε στην τηλεόραση και κουβαλούσε μέσα του πολύ έντονα την παλιά σκηνοθεσία» εξομολογείται, όπως εξομολογείται και τη συνθήκη στην οποία μας βάζει αυτό το έργο.

«Πρόκειται για αυτή την ψωνάρα που όλοι κρύβουμε μέσα μας, για την αίσθηση της χλίδας που όλοι θέλουμε, για εκείνη τη βαριά πολυτέλεια και την απαξία των αμόρφωτων, χωρίς να έχουμε την ανάλογη παιδεία και μόρφωση. Αυτή είναι μια πολύ γνωστή παθογένεια της Ελλάδας. Είμαστε πολύ Σουσούδες και ονειρευόμαστε πολλά που δεν μπορούμε να έχουμε. Δεν σημαίνει, βέβαια, αυτό ότι δεν μπορούμε να ονειρευτούμε» δηλώνει η πρωταγωνίστρια, η οποία ονειρεύεται πολύ, σε σημείο που κάποιες φορές τρομάζει κιόλας. Ομως, χωρίς τα όνειρα, όπως λέει κι εκείνη, μαραζώνει. Οσο για τα επόμενα βήματά της; «Δεν είμαι πολύπριζο - είμαι μονόπριζο. Περιμένω να κλείσει τον κύκλο του όλο αυτό και αμέσως μετά, αφού πάρω δυο ανάσες, θα ξαναδώ ποια είμαι. Πάντα προσπαθώ να καθαρίσω από το προηγούμενο για να πάω στο επόμενο» καταλήγει η Δήμητρα Παπαδοπούλου, που λατρεύει την ενέργεια των υπαίθριων θεάτρων.