Λίγα λόγια από καρδιάς: Δεν απειλείσαι από μένα

18:32 19/1/2019 - Πηγή: Dimokratianews

Λίγα λόγια από καρδιάς: Δεν απειλείσαι από μένα19.01.2019Πρόσωπα

Η αγάπη του Χριστού δεν αφήνει να περιφρονείς τον άλλο. Το μεγαλείο είναι να τον καταλάβεις. Οταν καταλαβαίνεις τον άλλο, σημαίνει ότι πρόκοψες

Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος

Μια μέρα θύμωσα με κάποιον. Του μίλησα έντονα. Ξέσπασα πάνω του. Μίλησα άσχημα. Αυτός με κοίταζε ήρεμα και άκουγε ψύχραιμα. Επειτα από καιρό του λέω: «Να σου πω... Εκείνη τη φορά που σου μίλησα τόσο άσχημα πώς άντεχες; Γιατί δεν αντέδρασες;». Και μου

λέει: «Κοίτα, εκείνη την ώρα καταλάβαινα ότι ζεις ένα δικό σου πρόβλημα. Και προσπάθησα μέσα μου να ξεχωρίσω αυτά τα δύο. Χωρίς να σε υποτιμώ.

Μα είπα μέσα μου: “Αυτός τώρα κάτι έχει, ένα πρόβλημα. Παρακολούθησέ το, δες το, άκου το, αλλά μην εμπλακείς. Είναι δικό του. Μην το παίρνεις προσωπικά. Δεν είναι δικό σου. Κοίτα πώς βασανίζεται και υποφέρει! Κάτι τον στεναχωρεί”. Αυτά σκεφτόμουν. Και έτσι σ’ άκουγα ψύχραιμα».

Το μυστικό που θα βοηθήσει κι εσένα είναι αυτό: Η μη εμπλοκή. Και η μη ταύτιση με το πρόβλημα. Οταν ταυτίζεσαι, παίρνεις τα πάντα προσωπικά. Μετά θίγεσαι, παρασύρεσαι, τσιμπάς και αντιδράς: Μου μίλησες άσχημα, άρα, χαλιέμαι, αρρωσταίνω και μπαίνω στο παιχνίδι της έντασης, σε αντιπαλότητα και αντιπαράθεση. Δεν υπάρχει λόγος. Εσύ είσαι εσύ. Ο άλλος έχει το πρόβλημα. Κράτα μια απόσταση. Προσπάθησε να βάλεις ένα είδος «μόνωσης» γύρω σου.

«Τεῖχος εἶ τῶν Παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων». Αυτό θα πει «τεῖχος»: Εχω θείο τείχος γύρω μου που με προστατεύει από την όποια ψυχοπάθεια του άλλου. Γι’ αυτό δεν με αγγίζουν τα προβλήματα, οι αρρώστιες, τα ψυχολογικά σου και τα νεύρα σου.

Δεν είναι ανάγκη να χαλαστώ κι εγώ μαζί σου. Εδώ όμως κρύβεται μια παγίδα: Μπορεί να μη χαλιέμαι, αλλά να το κάνω υποτιμώντας τον άλλο. «Πρόβλημά σου. Εσύ δεν πας καλά». Δεν εννοώ, βέβαια, αυτό. Ο αβάς Δωρόθεος αναφέρει κάποιον μοναχό που δεν θύμωνε με κανέναν. Και απορούσε ο άγιος Δωρόθεος πώς αυτός ο άνθρωπος δεν παρεξηγούνταν, ενώ όλοι του μιλούσαν άσχημα. Τον ρώτησε μια μέρα: «Πώς και δεν ενοχλείσαι εσύ; Τόσοι σου μιλούν απότομα». Κι εκείνος απάντησε: «Σιγά μην ασχοληθώ μ’ αυτούς τους άχρηστους! Αυτοί είναι “το τίποτα”. Δεν αξίζει να τους δίνει κανείς σημασία». Απογοητεύτηκε ο αβάς Δωρόθεος. «Κατάλαβα. Κρίμα που θαύμασα, νομίζοντας ότι πρόκειται για αρετή και καλλιέργεια. Αυτός, τελικά, είναι ήρεμος λόγω περιφρόνησης».

Η αγάπη του Χριστού δεν αφήνει να περιφρονείς τον άλλο. Το μεγαλείο είναι να τον καταλάβεις. Οταν καταλαβαίνεις τον άλλο, σημαίνει ότι πρόκοψες. «Προόδευσα» θα πει «κάνω καλούς λογισμούς σε ό,τι δυσάρεστο γίνεται γύρω μου».

Ο χι, φίλε μου. Δεν θα χαλαστώ εξαιτίας σου. Αλλαξα μάτια, βλέπω αλλιώς τη ζωή. Τα νεύρα σου δείχνουν τη δική σου στενοχώρια. Εως τώρα, όταν εσύ νευρίαζες, ένιωθα ότι εγώ απειλούμαι. Μα δεν απειλούμαι από κανέναν. Οπως κι εσύ δεν απειλείσαι από μένα.
Αποδεσμεύσου. Και πες: «Βασανίζεται τώρα ο αδελφός μου». Μερικές φορές μπλέκουμε σε καβγάδες που διαλύουν το σπίτι. Κι ύστερα πώς να πεις στο παιδί σου: «Ελα εκκλησία, να δεις τι όμορφα που είναι»!

*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα...» των εκδόσεων Αθως