Λίγα λόγια από καρδιάς: Φύγε από την απάτη

19:44 13/11/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Λίγα λόγια από καρδιάς: Φύγε από την απάτη13.11.2018Πρόσωπα

Η προσευχή σε βοηθά να αποφύγεις τη μετατόπιση των ευθυνών

Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος*

Οταν νιώσεις τον Θεό, δεν βιάζεσαι να δεις αποτέλεσμα εδώ και τώρα. Λες «Θεέ μου, πώς το βλέπεις Εσύ; Αν Εσύ, που Είσαι Θεός, δεν δίνεις αμέσως λύση, θα δώσω εγώ με μία λεξούλα; Θα αλλάξουν τα πάντα με τη δική μου επέμβαση;» Οχι.

Αρα, τι κάνω; Ηρεμώ. Χαλαρώνω. Κι αναπαύομαι. Ησυχάζω με τον εαυτό μου. Και μετά φέρομαι ήρεμα και

στον αδερφό μου, στο παιδί μου. Διότι το παιδί μου δεν είναι παιδί μου. Στην πραγματικότητα, είναι αδερφός μου.

Τι είναι το παιδί σου; Κτήμα σου; Ανθρωπος είναι, σαν κι εσένα. Μια ψυχή απέναντι στη δική σου ψυχή. Απλώς γεννήθηκε από σένα. Δεν είναι, όμως, κτήμα σου. Δεν είναι ένα μπιμπελό που το παίρνεις από δω, το πας από κει και το κάνεις ό,τι θέλεις.
Να, λοιπόν, που η προσευχή σε βοηθά να σεβαστείς και τον άλλον. Σε βοηθά να τα βρεις με τον εαυτό σου πρωτίστως. Και μετά δεν σ’ ενοχλεί κανένας απ’ τους διπλανούς σου, ό,τι και να κάνουν.

Τους αγαπάς, προσεύχεσαι, πονάς, συμπάσχεις, ελπίζεις, θέλεις την αλλαγή τους, αλλά δεν έχεις κάποια απαίτηση, ούτε προσκόλληση. Δεν θες να γίνει τίποτε με το ζόρι. Κι ούτε λες ότι «αν δεν αλλάξει το παιδί μου, εγώ θα τρελαθώ». Γιατί να τρελαθείς; Δηλαδή, άμα αλλάξει, δεν θα τρελαθείς; Αμα αλλάξει το παιδί σου, νομίζεις ότι θα είσαι η πιο ευτυχισμένη και ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου; Αυτό είναι ψέμα. Πόσοι άνθρωποι έχουν τα παιδιά τους όπως τα θέλουν και, παρ' όλα αυτά, τους απασχολούν πάλι ένα σωρό άλλα προβλήματα και τρελαίνονται;

Διότι το πρόβλημα καθένας το 'χει κυρίως με τον εαυτό του. Εχω δει μητέρα που ο γιος της ταλαιπωρείται με τα ναρκωτικά. Η μάνα αυτή αγαπάει το παιδί της πάρα πολύ, το πονάει και θέλει το καλό του πάρα πολύ. Μάνα είναι. Και προσεύχεται με δάκρυα κι αγάπη. Αλλά αυτό δεν έχει καταστρέψει την ίδια ψυχικά. Διότι καταλαβαίνει ότι το παιδί της είναι ένας άλλος άνθρωπος - «δεν είναι ο εαυτός μου».

Κι αυτός ο άλλος άνθρωπος, το παιδί, ανήκει στον Θεό. Εγώ με τον Θεό έχω μια άλλη σχέση - εγώ και ο Θεός. Το παιδί μου έχει μια άλλη σχέση με τον Θεό και άλλη σχέση μαζί μου.

Αν εγώ είμαι εντάξει στη σχέση μου με τον Θεό και αναπαυμένος και αναπαυμένη, και νιώθω ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας μου, τότε πιστεύω ακράδαντα πως, όταν φύγω απ’ τον κόσμο αυτόν, δεν θα μου πει ο Θεός: «Γιατί το παιδί σου παίρνει ναρκωτικά;» Αφού εγώ έκανα ό,τι μπορώ για το παιδί, γιατί να μελαγχολώ; Δεν φταίω για την προσωπική πορεία του.

Συμβαίνει μια απάτη μερικές φορές στη ζωή σου - αφήνεις και γίνονται οι άλλοι υποκατάστατα στα προβλήματά σου. Στην πραγματικότητα, σου φταίει ο εαυτός σου. Και, αντί να το δεις καθαρά και να το παραδεχθείς, ξεσπάς στον άντρα σου ή στο παιδί σου. Η προσευχή ακριβώς είναι που σε βοηθά να φύγεις απ’ αυτή την απάτη και το μπέρδεμα. Σε βοηθά να αποφύγεις τη μετατόπιση ευθυνών και να συνειδητοποιήσεις ποια είναι τα καίρια, κεντρικά και βασικά δικά σου προβλήματα.

*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Στο βάθος κήπος» των εκδόσεων Αθως