Λίγα λόγια από καρδιάς: Η νοσηρή πνευματικότητα

19:49 8/2/2019 - Πηγή: Dimokratianews

Λίγα λόγια από καρδιάς: Η νοσηρή πνευματικότητα08.02.2019Πρόσωπα

Οταν λέμε ομαλή λειτουργία ενός ζευγαριού, εννοούμε ψυχική και πνευματική ενότητα. Συναισθηματικό ταίριασμα. Ανταλλαγή εμπειριών αγάπης

Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος

Ευτυχισμένο σπίτι θα πει ο άντρας να χαίρεται τη σύζυγό του. Και η σύζυγος, φυσικά, να χαίρεται τον σύζυγό της. Κι όλη αυτή η ερωτική και συζυγική συνάφεια να μη λειτουργεί ως καταπίεση στη ζωή κανενός απ' τους δύο. Να νιώθουν χαρά και οι δύο. Να παίρνουν και να δίνουν χαρά, αμοιβαία. Αν αυτό δεν ισχύει, και ο ένας από τους δύο νιώθει

ότι δεν παίρνει χαρά και πιέζεται, να αναρωτηθεί: «Γιατί δεν παίρνω χαρά;» «Τι μου φταίει και βασανίζομαι;» «Δεν θα έπρεπε να χαίρομαι, όπως χαίρονται οι φυσιολογικοί άνθρωποι που έχουν ενότητα και ζουν απολαυστικά τη συζυγία τους;»

Αν η συζυγία λειτουργεί ομαλά και φυσιολογικά, χωρίς ενοχές και νοσηρή πνευματικότητα -που μερικές φορές βαφτίζεται και αγιότητα!-, το ζευγάρι παίρνει τεράστια δύναμη. Οταν ο σύζυγός σου νιώσει αυτή τη χαρά από σένα ή η σύζυγός σου από σένα, δεν είναι φυσικό να δοξάσει τον Θεό; Δεν είναι αναμενόμενο να πει: «Αν είναι έτσι η ζωή κοντά στον Χριστό, ναι! Εφόσον χαίρομαι τον γάμο μου και τον απολαμβάνω ψυχικά και σωματικά, συναισθηματικά και ερωτικά, καλά έκανα και παντρεύτηκα! Εφόσον αυτός ο γάμος είναι όμορφος, άξιζε που τον έκανα. Δεν μετανιώνω». Βγαίνουν πάλι οι ενοχές στην ψυχή μερικών και λένε: «Δηλαδή, τι είναι όμορφο; Μόνο “αυτά”;» Φαντάσου. Δεν λέμε καν τις λέξεις «έρωτας», «σχέση», «σεξουαλικότητα», παρά βάζουμε αντωνυμίες.

Δεν τολμούμε να πούμε καν τις λέξεις. Είναι τέτοια η αγωγή, το μεγάλωμα και η σεμνοτυφία μας κάποιες φορές, που το στόμα δεν μπορεί να εκφράσει με άνεση και απλότητα αυτά που ο Θεός ο Ιδιος χάρισε για να ομορφύνουν τη ζωή μας. Τι ζητάς; «Αυτό»; Τι θέλεις; «Εκείνο», ξέρεις τι θέλω. Και όλο αυτό το νοσηρό κλίμα το ονομάζουμε πνευματικότητα. Μα το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για αρρώστια. Λαμβάνω διαρκώς επώνυμα μηνύματα για τέτοια προσωπικά θέματα. Το κεντρικό στίγμα -και από άντρες και από γυναίκες- είναι αυτό: Δεν λειτουργούμε σωστά ως ζευγάρι. Οταν λέμε ομαλή λειτουργία ενός ζευγαριού, εννοούμε αυτά: ψυχική και πνευματική ενότητα. Συναισθηματικό ταίριασμα. Ανταλλαγή εμπειριών αγάπης.

Μα εκτός απ' όλα αυτά τα ψυχικά, πνευματικά και συναισθηματικά, περιλαμβάνει και τη σωματική ενότητα. Οταν αυτή η σωματική ενότητα δεν λειτουργεί και δεν υφίσταται, ο γάμος και η σχέση πάσχουν. Συχνά η σωματική ενότητα δεν υφίσταται για λόγους δήθεν θεϊκούς. Ας πούμε, για λόγους νηστείας. Δήθεν. Αυτό το «δήθεν» είναι πολύ σημαντικό. Κρύβει πίσω του μεγάλα προβλήματα. Αν ένας ειδικός γιατρός, όχι άθεος -μιλάω για ψυχολόγο ή ψυχίατρο-, ανέλυε τον ψυχισμό μας ώστε να δει τι κρύβεται πίσω απ' όλα αυτά, τι κρύβεται δηλαδή πίσω από τις ωραίες λέξεις που λέμε και πίσω από τα πνευματικά επιχειρήματα, θα έβλεπε καθαρά την παθογένεια που κρύβουμε, τα προβλήματα που κουβαλάμε, τις ενοχές που μας έχουν σπείρει. Είμαι σίγουρος ότι θα είχε πολλή δουλειά να κάνει ο άνθρωπος. Η διάγνωση σίγουρα θα ήταν: «Εχεις σοβαρό πρόβλημα, δεν πας καλά». «Μα εγώ, ξέρετε, γιατρέ μου, νηστεύω, εγκρατεύομαι, κάνω το θείο θέλημα, το λέει ο Θεός, το διάβασα στους Βίους των Αγίων, το διάβασα εδώ, το διάβασα εκεί…» Τα χάπια μου...

*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα...» των εκδόσεων Αθως