Λίγα λόγια από καρδιάς: Ο ανήφορος πονάει

19:09 17/12/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Λίγα λόγια από καρδιάς: Ο ανήφορος πονάει17.12.2018Πρόσωπα

Υπάρχει μόνο ένας δρόμος για να πετύχουμε τη «σωτηρία της ψυχής»!

Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος

Ο ,τι μας συμβαίνει το ζητάμε κατά βάθος. Το έχουμε ανάγκη. Σίγουρα για κάποιον καλό σκοπό. Για να μάθουμε την αγάπη. Για να αγγίξουμε την ταπείνωση. Για να προοδεύσουμε στη γνώση του Θεού.

Θα μου πεις: «Δεν υπάρχει άλλος τρόπος; Εγώ, όταν το ζήταγα, δεν εννοούσα αυτό. Ζήταγα βέβαια να μάθω ν’ αγαπώ, αλλά όχι να μάθω να υποφέρω ούτε να σφαδάζω απ’ τον πόνο και το κλάμα. Δεν ζήταγα την τραγωδία που ήρθε.

Γιατί τόσος πόνος; Δεν υπάρχει άλλος δρόμος;»
Δεν ξέρω τι να πω. Νομίζω όμως ότι δεν υπάρχει. Αυτό, τουλάχιστον, δείχνει η ζωή. Οταν ρώτησε ο Καζαντζάκης στο Αγιον Ορος έναν άγιο ασκητή «Δεν υπάρχει άλλος δρόμος πιο εύκολος, πιο βολικός, πάτερ;», του απάντησε αυτός ο ασκητής, ο ερημίτης, ο πατήρ Μακάριος: «Ενας είναι ο δρόμος, παιδί μου, και λέγεται ανήφορος. Κι ο ανήφορος πονά. Και ματώνει».

Οταν ανεβαίνεις ανηφόρες, πονούν τα γόνατά σου, πονάει η καρδιά σου, ματώνει κι η ψυχή. Μα δεν υπάρχει άλλος δρόμος ν’ ανέβεις στην κορυφή, να δεις τον ήλιο που ανατέλλει.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πετύχουμε αυτό που λέμε «σωτηρία της ψυχής». Η ψυχή έτσι σώζεται. Ετσι δηλαδή διασώζεται, διαφυλάσσεται η ομορφιά της και εξασφαλίζεται η άνθησή της.

Ετσι ανθίζουν τα λουλούδια: Με τον ήλιο που καίει. Με τη βροχή που πονά. Με το χιόνι που τα παγώνει. Ετσι δουλεύει η φύση. Ετσι δουλεύει ο κόσμος. Ετσι εργάζεται ο Θεός. Μέσα απ’ αυτή τη δύσκολη κι επώδυνη διαδικασία. Δεν έρχομαι δίπλα σου σήμερα να σου κάνω τον έξυπνο ούτε να σου πω ότι αυτό που περνάς είναι εύκολο.
Καθόλου εύκολο δεν είναι. Μεγάλος ο πόνος σου. Αφόρητη η δοκιμασία σου.
Ανθρώπινα, δεν υπάρχει απάντηση. Υπάρχει μόνο λίγη συμπαράσταση.

Υπάρχουν λίγη αγάπη και προσευχή. Και μια επίκληση και παράκληση στον Θεό της Αγάπης να έρθει τώρα εκεί που είσαι να σε παρηγορήσει.
Να έρθει να σε βοηθήσει, ώστε μέσα από την τραγωδία που ζεις να καταλάβεις το γιατί. Το μυστήριο αυτό. Να νιώσεις ότι μέσα από όλα αυτά θα βγει κάτι καλό, το οποίο τώρα δεν μπορώ να σ' το εξηγήσω, μα ούτε κι εσύ μπορείς να καταλάβεις. Αυτή τη στιγμή, άλλωστε, δεν δέχεσαι παρηγοριές κι ελπίδες, γιατί τώρα είσαι σε φάση κατάρρευσης.

Αλλά είναι σίγουρο ότι έπειτα από πέντε μέρες, πέντε μήνες ή και πέντε χρόνια θα κοιτάς πίσω, θα παρατηρείς όλα αυτά που σήμερα γίνονται και θα τα εξηγείς όλα με άλλα μάτια. Είπα τώρα μόλις τη φράση «θα παρατηρείς». Αν μπορείς να κάνεις ακριβώς αυτό, δηλαδή να παρατηρήσεις το γεγονός, αυτό που περνάς, σαν να 'σαι κάποιος άλλος, θα σε βοηθήσει πολύ. Δεν ξέρω αν μπορείς να βγεις λίγο από το εγώ σου κι από την εμπλοκή και την ταύτιση με το περιστατικό αυτό. Διότι έχεις τόσο πολύ ανακατευτεί σ’ αυτή την ιστορία, σε σημείο που ταυτίστηκες μαζί της.

Κι έχεις νιώσει σαν να είσαι εσύ ο ίδιος μια τραγωδία.

Νομίζεις ότι εσύ ο ίδιος (και η ίδια) είσαι μια αποτυχία.

* Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα» των εκδόσεων Αθως