Λίγα λόγια από καρδιάς:

19:00 9/11/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Λίγα λόγια από καρδιάς:09.11.2018Ρεπορτάζ

Η προσευχή σού χαρίζει την ήρεμη αντιμετώπιση ακόμα και των λαθών σου!

Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος*

Αυτό ακριβώς είναι που σε βοηθάει να καταλάβεις η προσευχή, ότι θα κάνεις και λάθη. Είσαι ο πίνακας. Ζωγραφίζεις μέσα σου τον Χριστό. Τώρα αρχίζεις. Και κάνεις κινήσεις σωστές, μα κάνεις και λάθη. Και ψάχνεις τα χρώματα. Και σε βλέπει ο ένας να προσπαθείς, σε βλέπει ο άλλος, σε βλέπω εγώ. Κι εσύ βλέπεις εμένα. Κι ο ένας βλέπει τις ατέλειες του άλλου.

Και λέει ο Χριστός από ψηλά: «Μην κάνετε το λάθος και βιαστείτε

να κρίνετε ο ένας τον άλλον. Αφού ακόμη είστε στη διαδικασία της δημιουργίας σας. Δεν τελείωσε ακόμη η ζωή. Θα βάλετε κι άλλα χρώματα έπειτα από λίγο και θα 'ρθει και η τελειότητα». Μη σε πιάνει πανικός όταν κάνεις κάποιο λάθος.

Αυτό σου χαρίζει η προσευχή: την ήρεμη αντιμετώπιση ακόμα και των λαθών σου. Είδες τι είπα; Είναι ένα λάθος. Δηλαδή, παραδέχεσαι ότι κάνεις λάθη. Δεν το αρνείσαι. Δεν είναι τέλειο αυτό που κάνεις. Αλλά δεν χρειάζεται και πανικός. Διότι ο πανικός δεν βοηθά καθόλου. Η απελπισία παραλύει την ψυχή. Δεν σε βοηθάει να γίνεις καλύτερος ή να βελτιωθείς. Ούτε να προκόψεις και να προοδεύσεις πνευματικά. Σε αφήνει εκεί όπου είσαι. Οχι, λοιπόν, απελπισία. Κόπηκες στο μάθημα; Θα ξαναπροσπαθήσεις. Να θυμάσαι: Είσαι ο πίνακας που ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί σε όλα του τα χρώματα. Λείπουν πινελιές. Λείπουν λεπτομέρειες. Υπάρχουν ατέλειες. Μα είναι αρχή. Είσαι στην πορεία. Μην απογοητεύεσαι.

Ολα αυτά σ' τα χαρίζει η προσευχή. Ζώντας μέσα στο κλίμα της, βλέπεις και τους άλλους με ηρεμία και αγάπη. Κι αν κάποιος σου μιλήσει απότομα, καταλαβαίνεις ότι, εφόσον ο Θεός είναι παρών και το επιτρέπει, κάτι καλό θα βγει από αυτό. Και ρωτάς τον εαυτό σου: «Μπορώ να αγαπήσω αυτό τον αδελφό μου, που μου μιλάει τώρα λίγο απότομα; Μπορώ να δεχτώ αυτόν που με πρόσβαλε; Μπορώ να κάνω την καρδιά μου λίγο πιο πλατιά και να καταλάβω ότι εγώ κι εσύ είμαστε αδέλφια και πως τον Θεό που αγαπάω εγώ τώρα και Του μιλάω στην προσευχή μου από το πρωί, τον ίδιο Θεό αγαπάς κι εσύ; Μπορώ να καταλάβω ότι ο Θεός που συγχωρεί εμένα συγχωρεί κι εσένα;» Αυτές οι ψυχικές ποιότητες όμως δεν βγαίνουν απότομα και ξαφνικά. Θέλουν προεργασία. Ξέρω πολύ καλά ότι την ώρα του πειρασμού όλα αυτά τα ξεχνάς. Δεν πετάω στα σύννεφα. Την ώρα του πειρασμού το πρώτο που θέλεις είναι να θυμώσεις και να νευριάσεις.

Γι' αυτό επισημαίνουν οι άγιοι που αγωνίστηκαν πνευματικά: «Μην προσεύχεσαι μόνο το πρωί και ξεχνάς τον Θεό όλη την υπόλοιπη μέρα, γιατί έτσι θα δυσκολευτείς πάρα πολύ στις δύσκολες ώρες. Να Τον σκέφτεσαι σε τακτά διαστήματα».

Να αναπνέεις σκεφτόμενος ότι αναπνέεις Αυτόν. Λέει ο Απόστολος Παύλος: «Ἐν αὐτῷ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν». Μέσα σε Αυτόν ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε. Μέσα στη χάρη του Θεού.

*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Στο βάθος κήπος» των εκδόσεων Αθως