Λίγα λόγια από καρδιάς:Μάθε να κουβεντιάζεις

17:48 5/12/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Λίγα λόγια από καρδιάς:Μάθε να κουβεντιάζεις 05.12.2018Πρόσωπα

Να μην «κολλάτε» στα παιδιά ως υποκατάστατο, λόγω προβλημάτων που μπορεί να έχει η σχέση

Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος

Οι περισσότεροι λένε τι αισθάνονται, αλλά με πλάγιο τρόπο. Συνήθως ειρωνικά ή πλάγια και διπλωματικά. Σπάνια λες ευθέως και ταπεινά αυτό που θες και νιώθεις. Δεν έχουμε μάθει να μιλάμε έτσι. Ηταν μια γυναίκα που ήθελε να πάρει φούρνο μικροκυμάτων. Είδε τη διπλανή της που πήρε και μαγείρευε πλέον ό,τι ώρα ήθελε, και όταν ερχόταν

ο άντρας της από τη δουλειά ζέσταινε το φαγητό στο μικροκυμάτων και το έτρωγε ζεστό. Ενώ αυτή περίμενε να του μαγειρέψει τελευταία στιγμή, να το έχει ζεστό, της ώρας. Και ζήλεψε τη φίλη της που αγόρασε τον φούρνο. Είπε, λοιπόν, να ζητήσει κι αυτή να αγοράσει. Γυρίζει ο άντρας της από τη δουλειά και του λέει: «Κώστα, η Ελένη απέναντι πήρε έναν ωραίο φούρνο μικροκυμάτων».

Ηθελε να του ζητήσει να πάρει κι η ίδια. Μα, δεν ζήτησε. Το είπε έτσι, πλάγια. «Η γειτόνισσα πήρε φούρνο μικροκυμάτων». Μα, δεν συμπλήρωσε: «Τι λες; Να πάρουμε κι εμείς. Θα ήθελα κι εγώ, νομίζω θα με ξεκουράσει πολύ». Ο άντρας έπιασε το κρυφό μήνυμα και της απαντάει: «Α, καλά. Βάλε μου λίγο φαΐ, γιατί πρέπει να φύγω σε λίγο». Η συζήτηση τελείωσε. Το μήνυμα ελήφθη, η απάντηση εδόθη. Αλλά με κωδικούς. Απόδειξη: Την άλλη μέρα παίρνει τηλέφωνο και λέει στη φιλενάδα της, την Ελένη: «Ασε, ρε Ελένη, τελικά εμείς δεν θα πάρουμε φούρνο μικροκυμάτων. Χθες ήρθε απ’ τη δουλειά, του το ζήτησα, αλλά μου είπε όχι». Είχε δίκιο. Πράγματι, του το ζήτησε. Κι αυτός είπε όχι. Αλλά δεν το ζήτησε ξεκάθαρα. Το ζήτησε πλαγίως. Κι αυτός πλαγίως απάντησε, «βάλε μου λίγο να φάω». Αλλάζοντας θέμα είναι σαν να της λέει «άσ' τον τώρα τον φούρνο».

Δεν έχουμε μάθει να μοιραζόμαστε τα αισθήματά μας, τα βιώματά μας, τις ανάγκες μας. Αν είναι όμως να τα κρατάς διαρκώς μέσα σου, τότε γιατί παντρεύτηκες; Για να μη μιλάς; Για να τα καταπίνεις; Μίλα! Πες τα. Πότε θα τα πεις; Οταν πας 100 χρόνων; Κάνε δουλειά στον γάμο σου τώρα που είσαι νέος και νέα. Περνούν τα χρόνια! Και ξαφνικά θα μείνετε μόνοι χωρίς να το καταλάβετε. Ξεκινάς ένας, παντρεύεσαι, γίνεστε δύο. Κάνετε ένα παιδί, γίνεστε τρεις - τέσσερις. Και έπειτα από χρόνια αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση. Τα παιδιά παντρεύονται και φεύγουν από το σπίτι. Και πάλι στο σπίτι μένουν δύο. Μετά μένει ένας. Και μετά κανένας.

Αυτά να τα σκέφτεστε και να μην κολλάτε στα παιδιά ως υποκατάστατο, λόγω της προβληματικής σχέσης σας. Συχνά, όταν δεν πάει καλά η σχέση μεταξύ των συζύγων, δίνεται το βάρος στα παιδιά κι ασχολούνται διαρκώς μαζί τους. Ομως, εσείς παντρευτήκατε, όχι τα παιδιά σας. Δεν παντρεύτηκες τον γιο σου, παντρεύτηκες τον άντρα σου. Το λέω γιατί μερικές γυναίκες έχουν λατρεία στα παιδιά. Αντί να ασχοληθούν με τον άντρα τους, ασχολούνται διαρκώς με τα παιδιά. Και στο τέλος τα τρελαίνουν από την πολλή αγάπη και τα «ξεζουμίζουν».

* Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Στο βάθος κήπος» των εκδόσεων Αθως