Μας εκδικούνται

Μας εκδικούνται21.06.2018Άρθρα

H «σύμπτωση» των Ψαράδων και η «καταδίκη» του Αλ. Τσίπρα

Από τον
Θεόδωρο Καράογλου*

Απαράβατος κανόνας κάθε επωφελούς διαπραγμάτευσης είναι, όταν κάθεσαι στο τραπέζι των συζητήσεων, να δίνεις και να παίρνεις κάτι μέσα από αμοιβαίες υποχωρήσεις. Να αναζητάς τη«χρυσή τομή και ενίοτε να επιδιώκεις τον συμβιβασμό, έχοντας προηγουμένως διασφαλίσει ότι δεν θα υποχωρήσεις από την τελευταία γραμμή άμυνας που έχεις θέσει. Στην προκειμένη περίπτωση, που αφορά το μείζον εθνικό θέμα του Σκοπιανού, οι Αλέξης Τσίπρας

και Νίκος Κοτζιάς τα έκαναν όλα λάθος! Είτε από ιδεολογικές εμμονές είτε γιατί έτσι τους… υπαγόρευσαν, έδωσαν τα πάντα στην κυβέρνηση Ζάεφ, «ξεπουλώντας» το όνομα, την εθνότητα, τη γλώσσα, την είσοδο στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. χωρίς να έχουν κερδίσει τίποτα.

Το κυβερνητικό αντεπιχείρημα ότι με τη συμφωνία η Ελλάδα διασφαλίζει ειρήνη και συμφιλίωση το θεωρώ ανάξιο λόγου, διότι πολύ απλά και εμπορικές σχέσεις διατηρούμε, και καλή γειτονία έχουμε. Το 20% του ΑΕΠ των Σκοπίων (το οποίο ανέρχεται σε 10 δισεκατομμύρια ευρώ) οφείλεται σε ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν εγκατασταθεί στο γειτονικό κρατίδιο. Ποια σκοπιμότητα, λοιπόν, υπαγόρευσε στην κυβέρνηση να κλείσει με τη διαδικασία του κατεπείγοντος μία -εις βάρος μας- συμφωνία; Με τι αντάλλαγμα ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. πρόδωσαν τη θυσία του Παύλου Μελά και των λοιπών αγωνιστών του Μακεδονικού Αγώνα, μετατρέποντας την Ελλάδα στον «αδύναμο κρίκο» της διαπραγμάτευσης; Στο όνομα ποιας προοδευτικότητας παραχάραξαν την αδιαμφισβήτητη και γραπτώς τεκμηριωμένη Ιστορία του τόπου μας;

Εάν το κίνητρο ήταν η κρυφή προσδοκία να εξασφαλίσουν ως αντάλλαγμα μια «θολή» λύση για το θέμα του χρέους, τότε θα πρόκειται για εθνικό έγκλημα. Και αυτό διότι, στην περίπτωση που τόλμησαν να εκχωρήσουν το όνομα και την εθνικότητα μόνο και μόνο για να διασφαλίσουν μια ολιγόμηνη παραμονή στην εξουσία, σημαίνει ότι έβαλαν εν γνώσει τους υποθήκη το σύνολο της Μακεδονίας προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα! Αλλωστε, αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά την κυβερνητική διαδρομή του Αλέξη Τσίπρα, διαπιστώνει πολύ εύκολα ότι έπειτα από αλλεπάλληλες ήττες η Αριστερά επιχειρεί από το 2015 έως σήμερα να εκδικηθεί την Ιστορία…

Δεν είναι τυχαίο ούτε κάποια ιστορική ειρωνεία το γεγονός ότι η εγκληματική συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ υπογράφηκε στο χωριό Ψαράδες όπου στις 25 και τις 26 Μαρτίου του 1949 συνήλθε το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο) και στο οποίο ο τότε ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης διακήρυττε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του «μακεδονικού» λαού.

Μη σας κάνει, λοιπόν, καμία εντύπωση η «σύμπτωση», διότι ο Αλέξης Τσίπρας, για όσους το ξεχνούν, ανδρώθηκε πολιτικά στην ΚΝΕ, όπου «διδάχτηκε» να κραυγάζει πολύ και να ζει μέσα στους κατασκευασμένους μύθους της Αριστεράς… Ως εκ τούτου, για εκείνον δεν έχει καμία σημασία ο Μακεδονικός Αγώνας, πόσο μάλλον ο ηρωισμός των Μακεδονομάχων.

Γι’ αυτό και σήμερα «μικραίνει» συστηματικά την Ελλάδα με την πολιτική που εφαρμόζει! Μόνο που η Ιστορία, την οποία απαξιώνει και προδίδει, τον έχει κρίνει και τον έχει καταδικάσει! Η συγκεκριμένη συμφωνία σηματοδοτεί το πολιτικό τέλος του!

Οποιος αφουγκράζεται την τελευταία εβδομάδα τη μακεδονική γη ακούει την οργή, τη θλίψη, τον απύθμενο θυμό εκατομμυρίων Ελλήνων για την εγκληματική συμφωνία που υπογράφηκε στις Πρέσπες. Το μόνο «θετικό» που αφήνει -ίσως- πίσω της αυτή η «συμφωνία» είναι η αφύπνιση εκατομμυρίων Ελλήνων που βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν ενάντια στην παραχάραξη της Ιστορίας και να βροντοφωνάξουν με αποφασιστικότητα ότι η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική. Από το βράδυ της Κυριακής οι δρόμοι και οι πλατείες δεν ανήκουν στην Αριστερά…

* Βουλευτής Ν.Δ. Β΄ Θεσσαλονίκης, αν. τομεάρχης Εργασίας

Keywords
Τυχαία Θέματα