Μέγας Αλέξανδρος: Ο βασιλιάς των συμβόλων

15:34 9/3/2019 - Πηγή: Dimokratianews

Μέγας Αλέξανδρος: Ο βασιλιάς των συμβόλων09.03.2019Άρθρα

Ο γιος του Φιλίππου ήταν ένας άχρονος στρατηγός, αέναες οι μάχες του, απέρατη και υπερ- διαστατική η επικράτειά του και γι' αυτό το πρότυπό του μας συντροφεύει και σήμερα

Από τον
Παναγιώτη Λιάκο

Οταν έφτασε στην Ελαιούντα (σ.σ.: ο Αλέξανδρος), θυσίασε πάνω στον τάφο του Πρωτεσίλαου προς τιμήν εκείνου που αποφάσισε να πατήσει πρώτος το πόδι του στην Ασία, ανάμεσα στους Ελληνες που εκστράτευσαν στην Τροία, κάτω από τις διαταγές του Αγαμέμνονα. Ελπιζε να βοηθήσει η θυσία να είναι η δική του απόβαση πιο

τυχερή από του Πρωτεσίλαου».

Αρριανός «Αλεξάνδρου Ανάβασις Α΄», κεφ. 11, στ. 25-29, Αθήνα: 1992, εκδόσεις Κάκτος, σελ. 65.

Ο Αλέξανδρος Φιλίππου, βασιλεύς των Ελλήνων, μαζί με οπλίτες απ’ όλο το έθνος (πλην Λακεδαιμονίων), εισβάλλει στην Ιστορία για να μείνει εκεί, άφθαρτο πρότυπο ανδρείας και αρετής. Η εγγραφή του ονόματός του στις συνειδήσεις των ανθρώπων ξεκινά με το Α. Ο Αλέξανδρος περνά στην Ασία για να διεκπεραιωθεί από εκεί στην Αθανασία.

Ο φιλόδοξος και ορμητικός νέος βασιλιάς είναι ένας βιρτουόζος χειριστής του υπερόπλου των συμβολισμών. Τα σύμβολα, οι σημασίες και ο αντίκτυπός τους στο λογιστικό, στο θυμοειδές και το επιθυμητικό μέρος της ψυχής των άλλων βοήθησαν τον Ελληνα αυτοκράτορα να κατασκευάσει τον προσωπικό του θρύλο.

Το ίδιο πρόσωπο, με μια χειρονομία, μετουσιώνεται σε ελληνικό αρχέτυπο. Η θυσία στον τάφο του Πρωτεσίλαου έστελνε σε όλους, φίλους και εχθρούς, το μήνυμα ότι ο Αλέξανδρος και οι οπλίτες του αναλαμβάνουν τη σκυτάλη που άφησαν στην αλωμένη Τροία οι Ελληνες υπό τον Αγαμέμνονα. Ο επικεφαλής της μυθικής προσπάθειας κατάλυσης της αυτοκρατορίας των Περσών, κατάκτησης του κόσμου και εκρηκτικής εξάπλωσης του Ελληνισμού, με το ωστικό κύμα της να φτάνει μέχρι τις ημέρες μας, δεν διαλεγόταν μόνο με το σήμερα. Κάθε πράξη του είχε την ορμή και την επιτάχυνση που έχουν τα σώματα που εκσφενδονίζονται από το παρελθόν προς το μέλλον. Κάθε σκέψη και σχεδιασμός του για το τώρα είχε ορίζοντα το αύριο και κάθε λογισμός περιελάμβανε νεκρούς κι αγέννητους σε ένα ενιαίο εθνικό σύνολο.

Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ένας άχρονος στρατηγός, αέναες οι μάχες του, απέρατη και υπερδιαστατική η επικράτειά του. Ξεκίνησε την έφοδο στην Ασία θυσιάζοντας στον τάφο του Πρωτεσίλαου επειδή η ελληνική παράδοση ήταν ο πολυτιμότερος κι εγκυρότερος μυστικοσύμβουλός του. Κατά την παράδοση λοιπόν είχε δοθεί χρησμός ότι ο πρώτος από τον στρατό των Αχαιών που θα πατούσε το πόδι στην Τροία θα ήταν και ο πρώτος νεκρός του πολέμου. Ο Πρωτεσίλαος το γνώριζε μεν αλλά πρόθυμα αποβιβάστηκε πρώτος στις ακτές της Τροίας, διδάσκοντας τους άλλους, με το προσωπικό του παράδειγμα, τι σημαίνει η λέξη «καθήκον».

Ο Αλέξανδρος με τη θυσία στον τάφο του Πρωτεσίλαου και την -εύλογη κι ανθρώπινη- ευχή να μην έχει τη μοίρα του, πήρε μόνος του το δαχτυλίδι της διαδοχής των επικών πρωταγωνιστών του Τρωικού Πολέμου, το φόρεσε και συνέχισε την αποστολή από εκεί που την άφησαν οι καταστερισμένοι ήρωες της φυλής.

Ο γιος του Φιλίππου συνέχισε την ιεροτελεστία της αποδοχής της κληρονομιάς των Ελλήνων ταυτιζόμενος με τον Αχιλλέα και μακαρίζοντας τους τραγουδισμένους από τον Ομηρο προγόνους μας. Γράφει ο Αρριανός (Αλεξάνδρου Ανάβασις Α΄, κεφ. 11, στ. 38 - κεφ. 12, στ. 8): «Λένε ακόμα ότι πρώτος πάτησε αρματωμένος τη γη της Ασίας και ότι ίδρυσε βωμούς προς τιμήν του Αποβατηρίου Δία, της Αθηνάς και του Ηρακλή στο σημείο από όπου εγκατέλειψε την Ευρώπη και εκεί όπου πρωτοπάτησε στην Ασία. […]

Οταν έφτασε στην Τροία, θυσίασε στην Τρωαδίτισσα Αθηνά, αφιέρωσε την πανοπλία του στον ναό και την αντικατέστησε με τα ιερά όπλα που κρέμονταν εκεί από τον καιρό του Τρωικού Πολέμου. Λένε μάλιστα ότι οι υπασπιστές του τα μετέφεραν μπροστά του στις μάχες. Η φήμη λέει ακόμα ότι θυσίασε προς τιμήν του Πριάμου στον βωμό του Ερκείου Δία για να πάψει η οργή του να κατατρέχει το γένος του Νεοπτόλεμου στο οποίο ανήκε και ο ίδιος. [...] Αλλοι, πάλι, λένε ότι ο Αλέξανδρος στεφάνωσε τον τάφο του Αχιλλέα και ο Ηφαιστίων τον τάφο του Πατρόκλου. Και λέει ακόμα η φήμη ότι ο Αλέξανδρος μακάρισε τον Αχιλλέα που ευτύχησε να τον μνημονεύσει ο Ομηρος».

Ο Αλέξανδρος περνά από την Ευρώπη στην Ασία για να λύσει υπέρ των Ελλήνων διαφορές χιλιετιών και για να τραβήξει μια γραμμή που τέμνει τον δυτικό πολιτισμό πριν και μετά από εκείνον. Το πρότυπό του μας συντροφεύει και σήμερα και η σκέψη των έργων και των τρόπων του έλκει τους ανθρώπους σε σφαίρες υψηλότερες από εκείνες που έχουμε συνηθίσει να περνούμε τον χρόνο μας.