ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΠΟΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ;

10:38 12/6/2018 - Πηγή: Dimokratianews

ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΠΟΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ;12.06.2018Άρθρα

Η δολοφονία του Λαμπράκη και οι άδειες στον Κουφοντίνα

Από τον
Αντώνη Αντωνάκο

Ο ι 17χρονοι πρέπει να γνωρίζουν. Το θέμα είναι ποια ιστορία. Το αφήγημα της Αριστεράς, που ενθουσίαζε τις γκρούπες και τις ακτίβες των Εξαρχείων, ή την ιστορία απαλλαγμένη από σκοπιμότητες; Κάθε 17χρονος πρέπει να ξέρει για τον Λαμπράκη αλλά και για τον Μπακογιάννη. Πρέπει να ξέρει για τον εμφύλιο και για το ποιος ευθύνεται. Πρέπει να ξέρει γιατί συσπειρώθηκε όλος ο δημοκρατικός κόσμος απέναντι σε εκείνους που ονειρεύονταν «τη δικτατορία του προλεταριάτου».

Πρέπει

οι ενήλικες να θυμούνται. Oχι για να αναβιώνει το μίσος, αλλά για να αποφεύγονται τα ίδια λάθη. Στην Ελλάδα το 1963 υπήρχε πράγματι παρακράτος. Δεν ήταν το «παρακράτος της Δεξιάς» αλλά το μετεμφυλιακό παρακράτος. Παρακράτος το οποίο τροφοδότησε ο Εμφύλιος. Οι σύντροφοι του δολοφονημένου Ψαρρού ήταν αδύνατον την επομένη της λήξης των εχθροπραξιών, και ενώ το ΚΚΕ εξακολουθούσε να αγωνίζεται «με το όπλο παρά πόδα», να ξεχάσουν. Οι συμπολεμιστές όσων χάθηκαν στον Γράμμο και στο Βίτσι ήταν δυνατόν να ξεχάσουν; Ο γιος του Λαμπράκη υποχρεούται να θυμάται τους δολοφόνους του πατέρα του. Την ίδια υποχρέωση είχαν και τα παιδιά των θυμάτων του Εμφυλίου. Τα στελέχη του Στρατού και της Αστυνομίας είχαν νωπές τις μνήμες από τον Εμφύλιο, και το μορφωτικό επίπεδο της εποχής, «ντοπαρισμένο» από το αίμα που ήταν ακόμα νωπό και το διεθνές συγκρουσιακό κλίμα της εποχής, καθόριζε καταστάσεις και συμπεριφορές.

Οφείλει ο 17χρονος να ξέρει ότι τραμπούκοι-δολοφόνοι το 1963 σκότωσαν τον συνεργαζόμενο με την ΕΔΑ βουλευτή Λαμπράκη, καθώς και ότι «πενήντα χρόνια μετά τη δολοφονία η πρόεδρος της Κ.Ο. του ΚΚΕ κυρία Αλέκα Παπαρήγα αναγνώρισε από του βήματος της Βουλής ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η προδικτατορική ΕΡΕ δεν είχαν σχέση με την αποτρόπαιη πράξη των παρακρατικών της εποχής» («Το Βήμα», 18/6/2013). Η αλήθεια είναι ότι και ο Καραμανλής υπήρξε πολιτικό θύμα της δολοφονίας. Ακολούθησε τέσσερα χρόνια αργότερα η 21η Απριλίου.

Αν η δολοφονία του Λαμπράκη πρέπει να προκαλεί παρά τις συνθήκες της εποχής αποτροπιασμό, η εν ψυχρώ εκτέλεση του Μπακογιάννη 27 χρόνια μετά και σε εντελώς διαφορετικές κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται; Ή η απόπειρα δολοφονίας του Παλαιοκρασσά με «παράπλευρη απώλεια» τον άτυχο Αξαρλιάν; Αν οι τραμπούκοι-δολοφόνοι του παρακράτους πρέπει να μείνουν στη μνήμη μας, τι πρέπει να κάνουμε με τους δημίους-εκτελεστές της Αριστεράς; Να τους χορηγούμε άδειες για… να ασχοληθούν με τα μελίσσια τους; Υπό τις επευφημίες του Ρουβίκωνα;

Μάλιστα, κύριε πρωθυπουργέ, οι 17χρονοι πρέπει να ξέρουν και οι ενήλικες να θυμούνται. Το θέμα είναι ποια Ιστορία.