Ο «Αίας» στη Μονή Λαζαριστών

16:33 16/5/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Ο «Αίας» στη Μονή Λαζαριστών16.05.2018Life style

Η ηθοποιός Νίκη Σερέτη μιλάει στη «δημοκρατία» για την παράσταση και το αρχαίο δράμα

Από την
Ελένη Σκάρπου

Οδεύοντας προς τη λήξη της άνοιξης, η Μικρή Σκηνή της Μονής Λαζαριστών ανθίζει μέσα από το αρχαίο δράμα, μια και από τις 17 έως και τις 20 Μαΐου θα μας συστήσει την παράσταση «Αίας» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη, για να πάρουμε μια γεύση από βία. Εκείνη τη βία που μας προστατεύει,

αλλά κάλλιστα μετατρέπεται σε βία απειλητική.

«Σήμερα περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη από διαχρονικές ιστορίες που θα μας βοηθήσουν και θα μας αφυπνίσουν. Τα έργα αυτά εστιάζουν στο ψυχικό μεγαλείο των ανθρώπων και άπτονται υπαρξιακών ζητημάτων. Πόσοι σημερινοί Αίαντες αυτοκτόνησαν για να διαφυλάξουν την τιμή τους! Το έργο αυτό δείχνει τη σύγκρουση του ανθρώπου με τον άνθρωπο, τον θεό, τους πολέμους. Είναι μια κραυγή αγωνίας! Ποια θέση παίρνουμε όλοι εμείς απέναντι σε όλους αυτούς που μας εξουσιάζουν» αναφέρει η ηθοποιός Νίκη Σερέτη, που θα τη δούμε στο σανίδι να ερμηνεύει τη θεά Αθηνά.

Ο αυτόχειρας

«Η θεά Αθηνά που ερμηνεύω στην παράσταση διατρέχει όλο το έργο εξευτελίζοντας τον Αίαντα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο και παραμένει ορατή μόνο για τους θεατές, κινώντας τα νήματα της ζωής όλων των ηρώων. Δεν καθορίζει αυτή τις πράξεις του ήρωα, αλλά παρεμβαίνει κάνοντάς τον να παρεκκλίνει από τον στόχο του. Είναι αυτή που κρατάει το σπαθί πάνω στο οποίο θα πέσει ο αυτόχειρας. Εμφανίζεται δαιμονική, αμείλικτη, αυτάρεσκη, σωτήρια, εκδικητική, πρόθυμη να συνδράμει τον προστατευόμενό της Οδυσσέα. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να φανερώσει άλλη μία φορά την παντοδυναμία των θεών» εξηγεί η ηθοποιός και επισημαίνει πως ο συγκεκριμένος ρόλος ήρθε ως μια ωραία, συμπαντική επιβράβευση για την έως τώρα πορεία της και την αφοσίωσή της στο θέατρο.

«Νιώθω σαν τον Ικαρο»

«Ετσι το νιώθω! Σαν ένα χάδι που με έσπρωξε ένα βήμα πιο πέρα για να ανακαλύψω τα όριά μου και να πάρω περισσότερα ρίσκα. Οφείλω βεβαίως ένα μεγάλο ευχαριστώ στον σκηνοθέτη μου Χρήστο Σουγάρη που πίστεψε σε εμένα. Εκτός από χαρισματικός δημιουργός είναι κι ένας άνθρωπος με ανοιχτωσιά και χωρίς στερεότυπα» εξομολογείται η γνωστή ηθοποιός που αυτή την περίοδο κάνει ταυτόχρονα πρόβες για την παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, πάλι σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη.

«Πρόκειται να το παρουσιάσουμε από τις 23 Μαΐου και μόνο για δέκα παραστάσεις στο Νέο Θέατρο - Κατερίνα Βασιλάκου. Εδώ ερμηνεύω την Ιοκάστη και αδημονώ για τη στιγμή που θα παίξουμε μπροστά στους πρώτους θεατές. Νιώθω ήδη σαν τον Ικαρο προτού πέσει στη γη» δηλώνει με ενθουσιασμό και με τον ίδιο ενθουσιασμό μνημονεύει όσα έζησε στην τηλεόραση.

«Πρόλαβα τις καλές εποχές της τηλεόρασης και νιώθω τυχερή γι'αυτό! Προς το παρόν έχουμε πάρει συναινετικό διαζύγιο, μιας και έχω θέμα με την αισθητική και όλο αυτό που πρεσβεύει τα τελευταία χρόνια. Ηταν σίγουρα ένα μέσο που με έκανε αγαπητή στον κόσμο και κυρίως μου έδωσε την ευκαιρία να εξελίξω τα εκφραστικά μου μέσα. Οσο επικρατούν το thrash, οι φτηνές παραγωγές και τα στερεότυπα δεν θα μου λείπει καθόλου. Ομως ό,τι σκοτώνεις πάντα θα αγαπάς» συνοψίζει και ονειρεύεται όμορφους προορισμούς, ωραίες συναντήσεις και τύχη σε ό,τι θα βρεθεί στην πόρτα της. Το σίγουρο είναι ότι θα τη βρούμε να παλεύει γι' αυτό που είναι.

«Στη ζωή πέφτω με τα μούτρα»

«Για να είσαι ωραίος καλλιτέχνης πρέπει να είσαι ωραίος άνθρωπος! Πάντα πρώτα το ταλέντο στη ζωή ψάχνω και πέφτω με τα μούτρα στις αγκαλιές. Μόνο έτσι μπορεί να ξεκινήσει μια ιστορία ευτυχίας ή δυστυχίας. Ολες αυτές διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου και μέσα από αυτές αφηγούμαι τους ρόλους μου. Οντας στο μέσο του ταξιδιού της ζωής μου αναγνωρίζω και αποδέχομαι περισσότερο τη μοναδικότητα και τις βαθύτερες ρίζες της ύπαρξής μου. Είμαι πλέον απόλυτος γνώστης της ανθρώπινης ματαιοπονίας, του άσκοπου της αυταπάτης, του άσκοπου της φήμης και του πρόσκαιρου της κάθε νίκης. Ολα έχουν νόημα για εμένα μόνο στην απλότητά τους. Είναι ωραίο οι καλλιτέχνες με την τέχνη τους να διδάσκουν την ταπεινότητα και να ωθούν στην αναζήτηση του φωτός και της αγάπης» καταλήγει η Νίκη Σερέτη.