Ο Αναν-στασιάδης (ο γνωστός) ξεπέρασε ακόμα και τον χειρότερο εαυτό του!

Ο Αναν-στασιάδης (ο γνωστός) ξεπέρασε ακόμα και τον χειρότερο εαυτό του!31.01.2019Πρόσωπα

Εξαιρετικά ανησυχητικά, ως προς τη στάση τους στις διαπραγματεύσεις με ξένους ηγέτες, είναι όσα δήλωσαν το τελευταίο διήμερο ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδης

Ο Eλληνας πρωθυπουργός, πέραν όσων προσβλητικών ανέφερε στο πηγαδάκι με τον Γάλλο πρόεδρο Εμ. Μακρόν και τον Μαλτέζο πρωθυπουργό Τζ. Μουσκάτ για τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που συμμετείχαν στα συλλαλητήρια,

έδειξε να μην αντιλαμβάνεται πόση δύναμη δίνουν παρόμοιες εκδηλώσεις στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής.

Ή, αν το αντιλαμβάνεται, προτίμησε να αξιοποιήσει το συλλαλητήριο, για να δείξει προσωπική ισχύ και αποφασιστικότητα στους ξένους ηγέτες, αντί να τους πει ότι, ακριβώς λόγω της ελληνικής λαϊκής αντίδρασης, δεν μπορούσε να γίνει δεκτός ένας τέτοιος απαράδεκτος συμβιβασμός με την ΠΓΔΜ. Γιατί και αν ακόμα ο κ. Τσίπρας είχε δίκιο (που δεν έχει), κατεβάζοντας το νούμερο σε «μόνον» 70.000 (αντί του ορθού 400.000-500.000) σε μια χώρα 10.000.000-11.000.000 κατοίκων, θα πρέπει να γνωρίζει ότι ο κ. Μακρόν αναγκάστηκε να αλλάξει πολιτική, όταν είδε διαδηλώσεις μόλις 10.000 χιλιάδων «κίτρινων γιλέκων» στο Παρίσι των 2.200.000 και μόλις 200.000 σε όλη στη Γαλλία των 67.000.000!

Οι παλαιότεροι δημοσιογράφοι θυμούνται ότι τον Δεκέμβριο του 1992 στη Σύνοδο Κορυφής της τότε ΕΟΚ στο Εδιμβούργο ακόμη και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, αν και ήθελε να «κλείσει» το θέμα, προσπαθούσε να λάβει περισσότερα ανταλλάγματα από τους άλλους ηγέτες, λέγοντάς τους: «Τι θέλετε να κάνω; Δεν είδατε το συλλαλητήριο του 1.000.000 στην Αθήνα»; Ετσι οδηγηθήκαμε, τον Απρίλιο του 1993, στην ονομασία ΠΓΔΜ που αποτελούσε ελληνική επιτυχία, γιατί πρώτη φορά γινόταν δεκτή στον ΟΗΕ χώρα με προσωρινή ονομασία με έμφαση φυσικά στο «Πρώην Γιουγκοσλαβική» και όχι στο «Μακεδονία».

Οσο για τον κ. Αναστασιάδη, τι να πει κανείς; Εκπλήσσει, ξεπερνώντας συνεχώς και τον χειρότερο εαυτό του. Αξιολόγησε ότι στο Μακεδονικό επικρατούσε έως τώρα το συναίσθημα και ότι ήταν μια διένεξη που δεν δικαιολογείται. Προφανώς, θεωρεί ότι οι ισορροπίες στα Βαλκάνια, οι κίνδυνοι από τις μειονότητες και η ανάμειξη ΗΠΑ, Γερμανίας και Ρωσίας δεν είναι μείζον διπλωματικό θέμα, και ότι όλοι οι Ελληνες Πρόεδροι Δημοκρατίας και πρωθυπουργοί των περασμένων ετών, οι ξένοι ομόλογοί του και οι διεθνείς μεσολαβητές σπαταλούσαν την ώρα τους σε συναισθηματισμούς. Εκρινε, επίσης, ότι «το όνομα έτσι κι αλλιώς είχε δοθεί από το 1992», οπότε και πάλι οι κύριοι Τσίπρας, Κοτζιάς και Κατρούγκαλος, και όλοι οι προκάτοχοί τους άδικα ασχολούνταν.

Το σημαντικό τώρα είναι ότι βρισκόμαστε ίσως εν όψει νέου κύκλου διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό και οι δηλώσεις του κ. Αναστασιάδη δείχνουν τη νοοτροπία με την οποία προσέρχεται. Για να μην πούμε για την εσωτερική πτυχή και το πώς ο κ. Αναστασιάδης εκθέτει, για πολλοστή φορά, το αδελφό κόμμα της Ν.Δ. και τον πρόεδρό της Κυρ. Μητσοτάκη.

Keywords
Τυχαία Θέματα