Όταν κυμάτισε η σημαία-σύμβολο της Απελευθέρωσης των Αθηνών

13:26 12/10/2020 - Πηγή: Dimokratianews

Η ιστορική επέτειος της 12ης Οκτωβρίου και το χρονικό πίσω από τους εορτασμούς

Από τον Ελευθέριο Σκιαδά

Σήμερα ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης, παρουσία της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Παναγιώτη Πικραμμένου, θα υψώσει τη Σημαία της Απελευθέρωσης στην Ακρόπολη. Μια σημαία που έχει την ιδιαίτερη ιστορία της, αφού κεντήθηκε από

σπουδαίες Ελληνίδες στα χρόνια της Κατοχής και έχει στο κέντρο της ένα έμβλημα, την Αθηνά λογχίζουσα.

Κεντήθηκε, φυλάχτηκε και υψώθηκε για να γιορτάσει τη λευτεριά, όταν κατέβαινε για πάντα από το Κάστρο των Αθηνών η θρασύτητα του κατακτητή με τον αγκυλωτό σταυρό που μόλυνε την Ακρόπολη στα χρόνια της μαύρης σκλαβιάς.

Η καθιέρωση του εορτασμού και η σημαία του αποτελούν ένα θαυμάσιο και συγκινητικό σενάριο ενός ντοκιμαντέρ που θα ξαναζωντανέψει όλους όσοι και όσες βίωσαν τις χίλιες εξακόσιες είκοσι πέντε (1.625) ημέρες σκλαβιάς. Εσπευδαν να ζεσταθούν στη θερμή ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν διαλέξεις, ομιλίες και εκδηλώσεις πατριωτικού περιεχομένου στο φιλόξενο Εντευκτήριο του Συλλόγου των Αθηναίων στην Πλάκα.

Τις έχει περιγράψει θαυμάσια ο Γεώργιος Ζαλοκώστας, αποδίδοντας την ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν ομιλήτριες όπως η γνωστή για την αντιστασιακή της δράση Μιμίκα Κρανάκη ή η αδικοχαμένη ηθοποιός Ελένη Παπαδάκη που διάβαζε ποιήματα του Κωστή Παλαμά. Από τον Γεώργιο Πωπ έως τον λογοτέχνη και διευθυντή της εφημερίδας «Εστία» Κύρο Κύρου.

Και από τον Αγγελο Σικελιανό ως τον Τίμο Μωραϊτίνη! Ομόνοια, αλληλεγγύη και αλληλοκατανόηση, όταν ο αντιστράτηγος και πρώην υπουργός Κωνσταντίνος Δροσόπουλος έλεγε ότι «έστω και αν ένας εκ των Αθηναίων παραμείνει στη ζωή, εμείς δεν πρόκειται να έλθουμε σε συμβιβασμό με τον Ξέρξη»!

Υπό αυτές τις συνθήκες γυναίκες που είχαν υπηρετήσει ως νοσοκόμες στο μέτωπο και εργάζονταν στα συσσίτια καθ’ όλη τη διάρκεια της Κατοχής φρόντισαν και για το κέντημα του συμβόλου: Ρίτα Κύρου, Αλεξάνδρα Ζάννα, Ελένη Λελούδα, Αννα Αλευρά, Δέσποινα Λαμπρινούδη, Λένα Ζαρίφη, Λίνα Παπαγεωργίου κ.ά.

Συμμετείχαν στο δίκτυο αλληλεγγύης, διανομής συσσιτίων, ενδυμάτων και υποδημάτων, επισκέψεις στις φυλακές και στις Παιδικές Στέγες στα Πετράλωνα, στους Αμπελοκήπους, στον Πειραιά και στη Δραπετσώνα. Αφανείς ηρωίδες που εργάστηκαν για την επιβίωση του αθηναϊκού λαού.

Ξεχύθηκαν στους δρόμους με τη Σημαία τους στις 12 Οκτωβρίου 1944 και ο Δημήτριος Σκουζές, πρόεδρος του Συλλόγου τους και του Δημοτικού Συμβουλίου, συμμετείχε στις αποφάσεις για την καθιέρωση της εορτής. Ακόμη και στην ημερομηνία βρήκαν λόγο να διχαστούν οι Ελληνες. Αλλοι ήθελαν τη 12η Οκτωβρίου και άλλοι τη 18η Οκτωβρίου, όταν έφτασε στην Αθήνα ο Γεώργιος Παπανδρέου.

Η παρέμβαση των ανθρώπων του πνεύματος ήταν ωστόσο καθοριστική για την καθιέρωση της γιορτής: Παύλος Παλαιολόγος, Βασίλης Ηλιάδης, Μέλπω Αξιώτη, Αγγελος Σικελιανός, Νίκος Καζαντζάκης, Ιωάννης Σοφιανόπουλος, Σταμάτης Μερκούρης, Βασίλης Ρώτας, Μάριος Βάρβογλης, Δημήτρης Φωτιάδης, Ροδόλφος Κράους. Χρυσές πένες που απαίτησαν να γιορτάζονται η 28η και η 12η Οκτωβρίου.