«Πέτρινο πλοίο» ο Καθεδρικός στο πέρασμα του χρόνου

12:13 17/4/2019 - Πηγή: Dimokratianews

«Πέτρινο πλοίο» ο Καθεδρικός στο πέρασμα του χρόνου 17.04.2019Ειδήσεις

Δεσπόζοντας στον παρισινό ουρανό με το κωδωνοστάσιό της, η Παναγία των Παρισίων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με...

... την ιστορία της Γαλλίας: η μεγάλη καμπάνα της ανήγγειλε στις 24 Αυγούστου 1944 την απελευθέρωση της πόλης από τους ναζί (φωτό), ενώ 26 χρόνια μετά εκεί κηδεύτηκε ο αρχηγός της γαλλικής Αντίστασης, ο στρατηγός Σαρλ ντε Γκολ. Χρόνια νωρίτερα, στις 2 Δεκεμβρίου

1804, εκεί στέφθηκε αυτοκράτορας ο Ναπολέων Α’ Βοναπάρτης.

Η ιστορία του ναού, μεγάλη. Τον θεμέλιο λίθο για την κατασκευή του έβαλε ο Πάπας Αλέξανδρος ο Γ' και ο βασιλιάς Λουδοβίκος Ζ' της Γαλλίας. Ακόμα κι αν πάρει χρόνια για να ανακατασκευαστεί, θα υπάρχει πάντα χαραγμένη στις σελίδες της γαλλικής λογοτεχνίας, αφού έχει εμπνεύσει σειρά λογοτεχνών, τον Ζεράρ ντε Νερβάλ, τον Θεόφιλο Γκοτιέ, τον Σαρλ Πεγκί, τον Λουί Αραγκόν. Τα φημισμένα γκαργκόιλ του ζωντάνεψαν στο μυθιστόρημα του Βίκτορ Ουγκό (1831), μαζί με τον καμπούρη κωδωνοκρούστη Κουασιμόδο, τη γοητευτική τσιγγάνα Εσμεράλδα και τον ιερέα Φρόλο.

Με το πέρασμα των χρόνων πολλά τμήματά του ανοικοδομήθηκαν και πολλοί αρχιτέκτονες προσέθεταν τα δικά τους στοιχεία στο κόσμημα της γαλλικής πρωτεύουσας.

Ενδεικτικά, ένα πρώτο βέλος ανεγέρθηκε στον ναό το 1250 για να κατεδαφιστεί πέντε αιώνες αργότερα, ενώ το βέλος που κατέρρευσε το απόγευμα της Δευτέρας είναι έργο του αρχιτέκτονα Εζέν Βιολέ-λε-Ντικ, του αρχιτέκτονα του 19ου αιώνα που αφιέρωσε τη ζωή του στη αποκατάσταση μεσαιωνικών μνημείων. «Είναι η μνήμη του Παρισιού, είναι ένα πέτρινο πλοίο που διασχίζει την ιστορία» είπε την ώρα που οι φλόγες κατέτρωγαν τη Notre Dame ο ιστορικός Φαμπρίς ντ' Αλμέιδα.

----

Στάχτη μέσα σε λίγες ώρες η Ιστορία εννέα αιώνων

Στα θεμέλια του ναού, που ολοκληρώθηκε το 1345, έχουν «χαραχθεί» μεγάλα γεγονότα, τα οποία έχουν στιγματίσει την ανθρωπότητα!

Από τους διασημότερους -και μεγαλύτερους- καθεδρικούς ναούς του κόσμου, η Παναγία των Παρισίων, η εκκλησία που υμνήθηκε από τον Βίκτωρα Ουγκώ, είναι από τη δημιουργία της ένα από τα πιο εμβληματικά μνημεία της γαλλικής πρωτεύουσας. Η ανέγερσή της άρχισε τον Μεσαίωνα, στο τέλος του 12ου αιώνα, και συνεχίστηκε επί δύο αιώνες, μέχρι το 1345.

Ο γοτθικός καθεδρικός ναός έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO και προσελκύει εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο, καθ' όλα λογικό, αφού φημίζεται για τα πολλά πέτρινα, ανάγλυφα γκαργκόιλ -τις υδρορροές με τα τρομακτικά πρόσωπα-, τα εντυπωσιακά παράθυρα βιτρό και τις επίστεγες αντηρίδες που συγκρατούν τους τοίχους τους.

«Υπάρχουν πολλά έργα τέχνης μέσα... Είναι πραγματική τραγωδία» είπε η δήμαρχος του Παρισιού Αν Ινταλγκό, μιλώντας σε δημοσιογράφους στο σημείο. Στο εσωτερικό των πέτρινων τοίχων του υπάρχουν συνολικά 37 αναπαραστάσεις της Παναγίας, γλυπτά, ζωγραφιές και διάσημα βιτρό, ένα κομμάτι που πιστεύεται πως προέρχεται από τον Σταυρό στον οποίο σταυρώθηκε ο Ιησούς, το οποίο εξαγόρασε από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και μετέφερε στο Παρίσι ο Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας το 1238.

Oι θησαυροί

Υπήρχε ο χιτώνας του Σεντ Λουί, ένα άμφιο που φορούσε ο Λουδοβίκος ο Θ΄ (επίσης γνωστός ως ο Λουδοβίκος ο Αγιος, μονάρχης της Γαλλίας τον 13ο αιώνα), και πολλά μεγαλειώδη έργα τέχνης, αλλά και το Μεγάλο Οργανο της Παναγίας των Παρισίων, που χρονολογείται από τον 13ο αιώνα, είχε αποκατασταθεί μόλις στην αρχή της δεκαετίας του 1990 και θεωρείται το πιο διάσημο στον κόσμο με πέντε σειρές πλήκτρων.

Τα μεγάλα έργα ζωγραφικής που στέγαζε η Παναγία των Παρισίων, που υπέστησαν φθορές κυρίως από τον καπνό, πρόκειται να μεταφερθούν από την Παρασκευή στο Μουσείο του Λούβρου για συντήρηση, ενώ, όπως δήλωσε και η Ινταλγκό, ήταν ευτύχημα που λόγω των εργασιών ανακαίνισης πολλά έργα τέχνης, κυρίως τα μπρούτζινα γλυπτά, είχαν ήδη μεταφερθεί προσωρινά. Πέραν τούτων όμως, η Notre Dame θεωρείται υπόδειγμα της γαλλικής γοτθικής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής και η οροφή του ναού, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας καταστράφηκε, ήταν μια από τις παλαιότερες τέτοιες κατασκευές στο Παρίσι.