Πώς ο Πολάκης επηρεάζει την εσωκομματική μάχη στη ΝΔ!

12:08 27/4/2019 - Πηγή: Dimokratianews

Πώς ο Πολάκης επηρεάζει την εσωκομματική μάχη στη ΝΔ!27.04.2019ΝΔ

Η υπόθεση Κυμπουρόπουλου αποτελεί πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Κυριάκο να «κοντύνει» κι άλλο τον Μεϊμαράκη μετά την «εξορία» στις Βρυξέλλες

Από τον
Θοδωρή Λαπαναΐτη

Η επικείμενη πρόταση μομφής της Ν.Δ. κατά του Παύλου Πολάκη φαινομενικά μόνο επισκιάζει το «άδειασμα» του Βαγγέλη Μεϊμαράκη και της Ντόρας Μπακογιάννη την προηγούμενη εβδομάδα από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η μετατροπή τις τελευταίες

ημέρες του Στέλιου Κυμπουρόπουλου σε κεντρικό πρόσωπο της πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί ως συγκοινωνούν δοχείο με αυτές τις εσωκομματικές διεργασίες για την πρωτιά στο ευρωψηφοδέλτιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Παρά το γεγονός ότι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης έστερξε να επικροτήσει ως την πιο ενδεδειγμένη κοινοβουλευτικά κίνηση τη μομφή κατά του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, εντούτοις είναι σίγουρο ότι το «θέμα Πολάκης» θα συνδεθεί εκ των πραγμάτων με την εσωκομματική μάχη των υποψήφιων ευρωβουλευτών της Ν.Δ. για την πρωτιά σε σταυρούς. Αλλωστε, ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος είναι προσωπική επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη και, όπως συζητείται εντόνως στο «γαλάζιο» παρασκήνιο, ο κ. Μητσοτάκης θα ήθελε να δει μια τέτοια προσωπική επιλογή του να επιβραβευτεί με την πρωτιά στο ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών. Παράλληλα, την ίδια στιγμή η «μετάθεση» του κ. Μεϊμαράκη στις Βρυξέλλες είχε ερμηνευτεί -και όχι αδίκως με τον τρόπο που προωθήθηκε- ως «δυσμενής» για να έχει λυμένα εντός Ελλάδας τα χέρια του ο κ. Μητσοτάκης. Για ορισμένους, στόχος του κ. Μητσοτάκη ήταν να τεθεί εκτός παιχνιδιού στις μετεκλογικές εξελίξεις ένας κορυφαίος εσωκομματικός παράγοντας, όπως ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, που διαθέτει διακριτό πολιτικό στίγμα αλλά και σημαντικό πολιτικό εκτόπισμα ως τέως πρόεδρος της Ν.Δ.

Διόλου τυχαία μάλιστα, οι τελευταίες κόντρες κορυφής μεταξύ Κυριάκου Μητσοτάκη και Βαγγέλη Μεϊμαράκη για την πρόταση απονομής του βραβείου Νόμπελ στον κ. Τσίπρα εκφράστηκαν με άγαρμπο τρόπο κατά πολλούς, καθώς ο κ. Μεϊμαράκης «υποχρεώθηκε» να δηλώσει ότι ουδέποτε τάχθηκε υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, απαντώντας στην αποστροφή «Νόμπελ για μια κακή συμφωνία, δεν το αντιλαμβάνομαι» του κ. Μητσοτάκη.

Αλλά και ο «πάγος» που έθεσε δημοσίως δύο φορές ο κ. Μητσοτάκης για συγκυβέρνηση Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ στον απόηχο των δηλώσεων της κυρίας Μπακογιάννη για τον μεγάλο συνασπισμό το 2015 αφορούν τουλάχιστον εμμέσως και τον κ. Μεϊμαράκη. Από την άλλη πλευρά, ο χρόνος που εκδηλώνονται αυτά τα «τζαρτζαρίσματα» δεν αφήνει εκτός πεδίου και ερμηνείες που συσχετίζουν τις «ιστορικές αναφορές» της κυρίας Μπακογιάννη με τις μετεκλογικές εξελίξεις εντός και εκτός της Ν.Δ. Στο φόντο αυτό ο κ. Μεϊμαράκης, για να προφυλαχθεί, αποστασιοποιήθηκε από τις δηλώσεις της κυρίας Μπακογιάννη και υποστήριξε ότι το 2015 δεν συζητήθηκε θέμα συγκυβέρνησης, αλλά «εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης» για να μην πέσει η χώρα στα βράχια. Μάλιστα, δεν δίστασε να επικαλεστεί τους κ. Καραμανλή και Σαμαρά ως υπέρμαχους της παραμονής στην ευρωζώνη για να υπεραμυνθεί της γραμμής της Ν.Δ. υπό την ηγεσία του το 2015 μετά το δημοψήφισμα.

Υπό την έννοια αυτή η μάχη της σταυροδοσίας στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ. θα συσχετιστεί με τη μάχη των εσωκομματικών στρατοπέδων της «γαλάζιας» παράταξης για τον έλεγχο των μετεκλογικών κυβερνητικών συνεργασιών της Κεντροδεξιάς. Αυτό το παιχνίδι, άλλωστε, παιζόταν πολύ πριν ο κ. Κυμπουρόπουλος αναχθεί σε σύμβολο της αντιπολιτευτικής γραμμής της Ν.Δ. κατά του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι «αψιμαχίες» του κ. Μεϊμαράκη με τον Αδωνι Γεωργιάδη ήταν έκφραση των παραπάνω προβληματισμών και ζυμώσεων στο εσωτερικό της Ν.Δ. Καθόλου τυχαία, επίσης, ο κ. Γεωργιάδης ήταν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της υποψηφιότητας Αυτιά για να πριονίσει πιθανή πρωτιά του Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Σε κάποιες εμφανίσεις του ο κ. Μεϊμαράκης έχει υπονοήσει με τον δικό του τρόπο ότι οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι τον υπονομεύουν και «δεν παίζουν για τη φανέλα της Ν.Δ.».

Οι απειλές Αδωνη για διάσπαση και τα νέα σενάρια για τον χρόνο των εκλογών

Μέσα σε αυτό το κλίμα ταυτόχρονα έχουν καταγραφεί δύο διακριτές γραμμές έως προς την ύπαρξη πεδίου συνεννόησης και συνεργασίας της Ν.Δ. με τον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες αγγίζουν το δίδυμο των αντιπροέδρων. Ο Αδωνις Γεωργιάδης, απειλώντας επί της ουσίας με διάσπαση τη Ν.Δ., διαμηνύει ότι «τέτοιου είδους συνασπισμός δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει με σύσσωμη τη Ν.Δ. ούτε τότε ούτε τώρα ούτε στο μέλλον. Η Ν.Δ. δεν πρόκειται ποτέ να συνεργαστεί με τον κ. Τσίπρα». Σε μια σαφώς διαλλακτικότερη τοποθέτηση, ο Κωστής Χατζηδάκης ξεκαθαρίζει ότι η συζήτηση αυτή έχει κλείσει για τη Ν.Δ. και «δεν έχει κανένα νόημα», προσθέτοντας όμως την παράμετρο πως «ούτως ή άλλως ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και εξακολουθεί να είναι αντίθετος σε αυτή την προσέγγιση». Πιο κοντά στην τοποθέτηση Χατζηδάκη βρίσκεται και ο «πάγος» που έβαλε στην κυρία Μπακογιάννη ο κ. Μητσοτάκης, τονίζοντας ότι «στη σημερινή του μορφή, αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτόν τον κ. Τσίπρα δεν μπορεί να αποτελεί μέρος πλατιάς συμπόρευσης».

Προσώρας, πάντως, στη Ν.Δ. μαδούν και πάλι τη μαργαρίτα για τον χρόνο των εκλογών και ήδη ορισμένα «γαλάζια» στελέχη έχουν αρχίσει να ρίχνουν στο τραπέζι καινούργιες ημερομηνίες για εθνικές - βουλευτικές κάλπες τον Ιούνιο. Κάποιοι σπεύδουν να καλλιεργήσουν και προσδοκίες για απώλεια της εμπιστοσύνης της Βουλής της κυβέρνησης στην πρόταση μομφής κατά Πολάκη. Σε κάθε περίπτωση, θεωρητικά και λογικά αυτή η συζήτηση για τον χρόνο των εκλογών στερείται νοήματος, υπό την έννοια ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να εξαντλήσει την τετραετία, η οποία τυπικά ολοκληρώνεται τον Σεπτέμβριο.

Ωστόσο, για το εσωτερικό της Ν.Δ. έχει νόημα ο χρόνος των εκλογών, καθώς αφενός ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να κρατάει σε εγρήγορση τον κομματικό μηχανισμό, αφετέρου ορισμένοι πιστεύουν ότι θα κριθούν πολλά από τον χρόνο των εκλογών. Ομως, σύμφωνα με έμπειρους κομματικούς παράγοντες, η συζήτηση αυτή σχετίζεται αφενός με την επιθυμία του Αντώνη Σαμαρά να ξεκαθαρίσει το τοπίο πολύ πριν από τον Οκτώβριο για να γίνει επίτροπος της Κομισιόν, αφετέρου με το άγχος ορισμένων να μην τρέξουν το προσεχές διάστημα υπό τον έλεγχο του ΣΥΡΙΖΑ οι δικαστικές εξελίξεις για εκκρεμείς υποθέσεις και σκάνδαλα.