Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου

11:02 22/4/2022 - Πηγή: Dimokratianews

Εἶναι ἀδιανόητο γιά μᾶς τούς ἁμαρτωλούς νά κατανοήσουμε τί σημαίνει νά πάσχη ὁ ἀναμάρτητος, ὁ ὁποῖος φορτώθηκε τίς ἁμαρτίες ὅλου τοῦ κόσμου

Από τον ιερομόναχο Δημήτριο Γρηγοριάτη της Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Ορους

Θά ἀκούσουμε σήμερα νά ψάλλεται στήν Ἐκκλησία «Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου ὁ ἐν ὕδασι τήν γῆν κρεμάσας». Δηλαδή: «Σήμερα σταυρώνεται Αὐτός πού στερέωσε τήν ξηρά μέσα στά νερά». Τό νόημα τῆς ποιητικῆς αὐτῆς ἐκφράσεως εἶναι: «Σήμερα σταυρώνεται ὁ Δημιουργός ὅλου τοῦ κόσμου». Καί στήν συνέχεια:

«Στεφανώνεται μέ ἀγκάθινο στεφάνι ὁ βασιλιάς τῶν Ἀγγέλων. Ντύνεται μέ ψεύτικη πορφύρα Αὐτός πού καλύπτει τόν οὐρανό μέ τά σύννεφα. Καταδέχεται ράπισμα Αὐτός πού μέ τήν βάπτισή Του στόν Ἰορδάνη ἐλευθέρωσε τόν Ἀδάμ, δηλαδή ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος. Καρφώνεται στόν Σταυρό ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Κεντᾶται μέ τήν λόγχη ὁ Υἱός τῆς Παρθένου…»

Ὁ ἐπώδυνος καί ἐξευτελιστικός θάνατος τοῦ Κυρίου ἐπάνω στόν Σταυρό ἀποτελεῖ τό κεντρικό γεγονός τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς. Συγχρόνως, ὅμως, κατ’ αὐτήν θυμόμαστε καί τιμοῦμε καί τά φρικτά Πάθη Του: τά ἐμπτύσματα, τά ραπίσματα, τούς κολαφισμούς, τίς ὕβρεις, τά χλευαστικά γέλια, τόν ἐμπαιγμό μέ τήν ἔνδυσι μέ τήν κόκκινη χλαμύδα καί τό καλάμι στά χέρια, τά καρφιά στά χέρια καί τά πόδια, τό πότισμα μέ τό ξύδι. Ὅλα αὐτά ὁ μόνος ἀληθής Σωτήρας τῶν ἀνθρώπων τά ὑπέμεινε θεληματικά, γιά μᾶς καί τήν σωτηρία μας.

Πολύ πόνεσε ὁ Κύριός μας. Εἶναι ἀδιανόητο γιά μᾶς τούς ἁμαρτωλούς νά κατανοήσουμε τί σημαίνει νά πάσχη ὁ ἀναμάρτητος, ὁ ὁποῖος, ἀπό ἄπειρη ἀγάπη πρός τό ἀγαπημένο πλάσμα τῶν χειρῶν Του, φορτώθηκε τίς ἁμαρτίες ὅλου τοῦ κόσμου.

Ὅμως, ὁ βαθύς πόνος τοῦ Κυρίου μας δέν προερχόταν τόσο ἀπό τά προαναφερθέντα πάθη Του ὅσο ἀπό τό γεγονός ὅτι Αὐτός μέν θά πέθαινε, ὡς τέλειος ἄνθρωπος πού ἦταν, ἀλλά πολλοί ἄνθρωποι θά ἔφευγαν ἀπό τήν ζωή αὐτή ἀμετανόητοι καί χωρίς νά ἐκμεταλλευτοῦν τήν θυσία Του γιά τήν σωτηρία τους.

Διότι ἡ θυσία τοῦ Χριστοῦ καί τό πάντιμο αἷμα Του, πού ἔρρευσε ἀπό τίς πληγές Του, εἶχαν τήν δύναμη νά λυτρώνουν καί νά σώζουν ὅλους τούς ἀνθρώπους τῆς Γῆς, καί τούς πρίν καί τούς μετά ἀπό Αὐτόν, ἀπό ὅλους τούς ἐχθρούς τους, καί μάλιστα ἀπό τούς μεγαλύτερους, τόν διάβολο, τήν ἁμαρτία καί τόν θάνατο, ἀλλά ἡ λύτρωση καί ἡ σωτηρία θά γινόταν κτῆμα μόνον ὅσων θά δέχονταν μέ τήν θέλησή τους τόν Χριστό στήν ζωή τους καί θά τηροῦσαν τίς ἅγιες ἐντολές Του.

Γύρω ἀπό τόν ἐσταυρωμένο Κύριο τελεσιουργοῦνται φοβερά καί παράδοξα γεγονότα. Ἡ γῆ σειόταν, τό καταπέτασμα τοῦ ἰουδαϊκοῦ ναοῦ σχιζόταν ἀπό πάνω μέχρι κάτω, νεκροί ἀνασταίνονταν, ὁ ἥλιος σκοτιζόταν. Τό μεγαλύτερο, ὅμως, ἀπό αὐτά ἦταν ἡ μεταστροφή τοῦ ἑνός ἀπό τούς δύο ληστές πού σταυρώθηκαν μαζί μέ τόν Χριστό. Αὐτός, ἐνῶ μέ τά μάτια τοῦ σώματος ἔβλεπε ἕνα καταπληγωμένο καί αἱμόφυρτο ἄνθρωπο, μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς του, φωτισμένα ὁπωσδήποτε ἀπό τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔβλεπε ὅτι αὐτός πού συνέπασχε μαζί του ἦταν ὁ Θεός, πού γιά μᾶς ντύθηκε τήν ἀνθρώπινη φύση. Γι’ αὐτό καί τοῦ φώναξε «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου», ἀποσπώντας ἀπό τόν Κύριο τήν διαβεβαίωση ὅτι ἀπό ἐκείνη τήν στιγμή θά ἦταν μαζί Του στόν Παράδεισο. Ἡ μετάνοια τοῦ εὐγνώμονος ληστοῦ εἶναι ἐπίσης ἕνα γεγονός πού τιμᾶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία. Ὁ Κύριος πεθαίνει στόν Σταυρό καί ἕνας ἐγκληματίας γίνεται ὁ πρῶτος κάτοικος τοῦ Παραδείσου!
Ὅταν ὁ Κύριος εἶδε ὅτι εἶχαν τελειώσει ὅλα ὅσα ἔπρεπε νά κάνη γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου φώναξε «Τετέλεσται», κάνοντας τόν ἑκατόνταρχο, πού ἦταν πλησίον Του, νά θαυμάση καί νά ὁμολογήση τήν θεότητά Του: «Ἀληθῶς Θεοῦ Υἱός ἦν οὗτος».

Οἱ χριστιανοί τιμοῦμε τήν σημερινή ἡμέρα μέ αὐστηρή νηστεία. Οἱ καμπάνες σημαίνουν πένθιμα, γιά νά θυμίζουν σέ ὅλους τήν λυτρωτική θυσία τοῦ Κυρίου μας καί καλώντας σέ λατρευτική προσκύνησή Του. Στολίζονται μέ ἐαρινά ἄνθη οἱ Ἐπιτάφιοι τῶν Ἐκκλησιῶν καί ποτίζονται μέ τά δάκρυα τῶν εὐλαβῶν ψυχῶν. Ὅμως, ἀπό σήμερα ἀρχίζει νά γλυκοχαράζη τό φῶς τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως.